Hij had net elf dagen doorgebracht in het Caricole Transit Center in Steenokkerzeel. Waaronder zes dagen totale isolatie vanwege de quarantaine opgelegd door de pandemie van het coronavirus. Ouiam Ziti, zoals hij wordt genoemd, Marokkaans. Hij is een 4e jaars student tandheelkunde. De studies die hij in het Frans volgde aan Iasi in Roemenië. “Ik was van plan om de eindejaarsfeesten in Marokko door te brengen. Maar vanwege het coronavirus besloot mijn land zijn grenzen te sluiten. Dus koos ik ervoor om een ​​paar dagen in België in Brussel te blijven met mijn oom om me naar Lille te brengen waar mijn tweelingzus broer leeft. We waren van plan om Kerst en Oud en Nieuw samen door te brengen”.

Op 13 december landde Ouiam Ziti op de luchthaven van Charleroi vanuit Roemenië. “Ik ging naar de douane waar ik mijn Marokkaanse paspoort, mijn Roemeense verblijfsvergunning en mijn door de Franse autoriteiten afgegeven Schengen-toeristenvisum liet zien”. De student legde aan de douanebeambte uit dat hij van plan was een paar dagen bij zijn oom door te brengen voordat hij naar Frankrijk vertrok. De laatste vroeg hem wat zijn levensonderhoud was en waarom hij geen geld had. “Ik had maar 10 euro contant, maar ik liet hem mijn Franse bankkaart zien en bood aan me naar het ophaalpunt te vergezellen om hem te bewijzen dat ik mezelf kan onderhouden”.

Maar niets helpt. Volgens de 23-jarige studente maakte de politie vervolgens een reeks onaangename opmerkingen. “Hij zei tegen mij: zit je in de tandheelkunde? Ik heb een gaatje, we kunnen het repareren”. Ouiam Ziti werd vervolgens naar een kamer in de kelder gebracht. Zijn persoonlijke bezittingen werden in beslag genomen. Hij wijst erop dat hij een borg heeft in de persoon van zijn oom. Maar de douane-politie is gelegerd in hun positie. Er werd een rapport gestuurd naar de Dienst Vreemdelingenzaken, die besloot de student van het Belgische grondgebied te verwijderen en zijn toeristenvisum in te trekken.

“De student komt niet in aanmerking om België binnen te komen” legt Dominique Ernould uit, een woordvoerster van het Office des trangers. “Hij heeft een toeristenvisum afgegeven door Frankrijk. Het doel van zijn verblijf moet in Frankrijk zijn. Hij verklaarde echter dat hij van plan is 22 dagen in België te blijven. En daarvoor heeft hij geen steun. Bovendien bepaalt de wet dat het is nodig om het bedrag van 45 euro per dag en per persoon voor deze ondersteuning te kunnen verantwoorden, wat volgens rapporten van de douane hier niet het geval is ” .

Een versie waar Ouiam Zita zich nadrukkelijk tegen verzet. “Politieagenten creëerden scenario’s op basis van verklaringen die ik nooit heb bewaard. Ik heb nooit gezegd dat ik 22 dagen in België wilde blijven. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik een vliegticket terug naar Roemenië heb. op 3 januari om universitaire studies voort te zetten. Maar het was mijn bedoeling om de vakanties in Frankrijk door te brengen met mijn tweeling en slechts twee of drie dagen in België door te brengen met mijn oom. Hij was degene die me naar Lille zou brengen. “

Aangekomen bij het Caricole Transit Center was een verrassing. “Ik werd zes dagen in eenzame opsluiting geplaatst.” leerlingen uitleggen. Hij werd alleen gelaten en besloot een advocaat in de arm te nemen. Deze adviseerde hem om met uiterste spoed in beroep te gaan bij de geschillencommissie voor vreemdelingen. “Om dit soort beroep ontvankelijk te maken, moet aan bepaalde voorwaarden worden voldaan” legde advocaat Sébastien Kayembe uit. Onder deze voorwaarden moet het mogelijk zijn om aan te tonen dat uitzetting een risico op schade met zich meebrengt dat moeilijk te herstellen is. “Helaas was de jury van mening dat alleen zijn aan het einde van de jaarvieringen, zonder zijn familie, geen schade was die moeilijk te herstellen zou zijn. De rechtbank herinnert eraan dat hij met de huidige technologische middelen zoals Facebook of Whatsapp niet volledig afgesneden van zijn familie.”.

Ook vond de student het jammer dat hij niet aanwezig kon zijn op zijn proces. “Het is mogelijk dat de oproep het gesloten centrum niet heeft bereikt” toont Dominique Ernould. “Of dat de deadline voor het regelen van studententransfers te kort is”.

Vanmiddag, om ongeveer 14.30 uur, wordt Ouiam Ziti gerepatrieerd naar Roemenië. “Ik heb niemand vermoord, ik heb niemand gestolen. Ik ben hier om de eindejaarsfeesten met mijn familie door te brengen en ik werd behandeld als een crimineel. Het was een heel slechte ervaring en ik ben nog steeds getraumatiseerd. ”

Deze kerstavond zal hij het alleen doorbrengen, weg van zijn familie en geliefden. Maar wat deze jonge student het meest zorgen baart, is de intrekking van zijn Schengenvisum. “Ik studeer aan een Roemeense universiteit in Frankrijk. Ik moet stage lopen in Frankrijk en België. Ik ben ook van plan me te specialiseren. Wat moet ik doen als ik geen visum meer heb?”.

Dit is de reden waarom zijn advocaat van plan is in beroep te gaan tegen de intrekking van de beslissing tot intrekking van de visumplicht door de Dienst Vreemdelingenzaken. “Ik zal hem de komende dagen voorstellen” hij bevestigde ons. Ondertussen zal Ouiam Ziti zich de elf dagen in het gesloten centrum nog lang herinneren. “Ik weet niet of ik de moed zal hebben om terug naar België te gaan. Ik heb hier twee jaar gestudeerd. Ik had nooit gedacht dat ik zoveel zou moeten betalen voor mijn liefde voor leren. Ik merk dat ik hier beroofd ben van mijn vrijheid en rechten. mijn grondrecht. Het intrekken van mijn visum belemmert het voortzetten van mijn studie. Terwijl ik niets verkeerd heb gedaan”.