Een GROTE uitbraak van de ‘bloedende oogziekte’ van Marburg heeft mogelijk Europa bereikt en zou zich wereldwijd kunnen verspreiden, waarschuwde een deskundige.

Minstens 27 gevallen en negen sterfgevallen als gevolg van het ongeneeslijke Marburg-virus zijn sinds vrijdag door lokale autoriteiten gemeld in Rwanda, Afrika – een van de grootste uitbraken van een Ebola-achtig virus ooit geregistreerd.

4

Bij de meeste gevallen in Marburg die tot nu toe zijn geregistreerd, is zorgpersoneel betrokken dat geïnfecteerde patiënten behandelt in en rond Kigali, de hoofdstad van het land.

Kigali is de thuisbasis van 1,2 miljoen inwoners en heeft een goed verbonden luchthaven, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over een internationale verspreiding.

In een stelling De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft maandag het risico van verspreiding naar de buurlanden als hoog gecategoriseerd.

Het rapport suggereert ook dat er een risico bestaat op verspreiding buiten Oost-Afrika.

Marburg is door de WHO bestempeld als een ‘prioritaire ziekteverwekker’ met pandemisch potentieel.

Paul Hunter, hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van East Anglia, vertelde The Sun dat de uitbraak van Marburg “in elk land ter wereld zou kunnen voorkomen”.

De incubatietijd bedraagt ​​tussen de vijf en vijftien dagen, lang genoeg om iemand in het vliegtuig te laten stappen en waar dan ook ter wereld te laten vliegen, legde hij uit.

De incubatietijd van het virus is de tijd tussen blootstelling aan het virus en het optreden van de symptomen.

“Luchthavenscreening zal het risico niet wegnemen vanwege de lange incubatietijd”, zegt prof. Paul, omdat mensen kunnen reizen zonder enige symptomen te vertonen.

Eerdere uitbraken hebben ertoe geleid dat ongeveer de helft van de geïnfecteerden is overleden, hoewel dat cijfer op plaatsen met slechte gezondheidszorg is gestegen tot bijna 90 procent.

Ongeveer 300 mensen die contact hadden met bevestigde gevallen in Rwanda zijn geïdentificeerd, en sommigen van hen zijn in isolatiefaciliteiten geplaatst.

Maar één contactpersoon van het vermoedelijke geval was naar een ander land gereisd, zei de WHO.

In de verklaring werd het land niet rechtstreeks genoemd, maar er werd wel een dia gedeeld X die de transmissieketen in kaart bracht, wees naar de vrouw van de patiënt die naar België was gereisd.

The Sun heeft ter bevestiging contact opgenomen met de Belgische gezondheidsautoriteiten.

De WHO-verklaring verzekerde dat het land ‘passende reactiemaatregelen heeft geïmplementeerd’.

Ondertussen stuurt de organisatie experts en hulpmiddelen voor uitbraakreactie naar Rwanda om het virus te helpen beheersen.

4

4

Patiëntenbezoeken aan ziekenhuizen zijn twee weken lang verboden en de uitvaartdiensten zijn beperkt, in een poging fysiek contact te beperken met degenen die mogelijk aan de ziekte lijden of daaraan zijn overleden.

De Amerikaanse ambassade in de Rwandese hoofdstad Kigali heeft haar personeel opgeroepen om op afstand te werken en het kantoor niet te bezoeken.

Het Marburg-virus komt van fruitvleermuizen op de mens terecht en verspreidt zich door direct contact met lichaamsvloeistoffen zoals bloed, speeksel en slijm.

Symptomen zijn onder meer hoge koorts, ernstige hoofdpijn, spierpijn, diarree en braken.

In ernstige gevallen kan de dood optreden als gevolg van overmatig bloedverlies in verschillende delen van het lichaam, inclusief de ogen.

Er is nog geen goedgekeurde behandeling, maar er wordt een vaccin uitgeprobeerd en prof. Paul is er “redelijk zeker van” dat het effectief zal zijn.

Rwanda heeft er bij het publiek op aangedrongen waakzaam te blijven, goede hygiëne in acht te nemen en vermoedelijke gevallen te melden.

Hoewel Marburg soortgelijke symptomen veroorzaakt als zijn neef, Ebola, gaat het bij uitbraken doorgaans om minder dan tien gevallen.

Slechts twee uitbraken hebben meer dan 100 gevallen gemeld.

Het grootste aantal gevallen deed zich tussen 2004 en 2005 voor in Uije, Angola, met 252 bevestigde gevallen en 227 sterfgevallen.

Begin 2024 werd ook een Marburg-uitbraak gemeld in Equatoriaal-Guinea, die in juli voorbij werd verklaard.

Wat is het Marburg-virus?

Marburg is een filovirus, net als zijn bekendere neef, Ebola.

Het maakt deel uit van een bredere groep virussen die virale knokkelkoorts, een syndroom van koorts en bloedingen, kunnen veroorzaken.

Tot 90 procent van de geïnfecteerden sterft.

De eerste uitbraak vond plaats in 1967 onder laboratoriumarbeiders in Duitsland en Joegoslavië die uit Oeganda geïmporteerde Afrikaanse groene apen verwerkten.

Dit virus werd geïdentificeerd in een laboratorium in Marburg, Duitsland.

Sindsdien hebben zich in verschillende landen in Afrika uitbraken van de ziekte voorgedaan, minder vaak dan Ebola.

De natuurlijke gastheer van Marburg zijn fruitvleermuizen, maar deze kan ook primaten, varkens en andere dieren infecteren.

Uitbraken bij mensen beginnen nadat iemand in contact is gekomen met een besmet dier.

Het verspreidt zich voornamelijk onder mensen door direct contact, vooral met lichaamsvloeistoffen, en veroorzaakt een Ebola-achtige ziekte, die gepaard gaat met koorts, hoofdpijn en malaise, gevolgd door braken, diarree en pijntjes.

Bloedingen treden ongeveer vijf dagen later op en kunnen bij 90 procent van de geïnfecteerde mensen fataal zijn.