Sommige bewoners van hoge gebouwen in Keulen-Ehrenfeld zijn al maanden wanhopig op zoek naar bedwantsen. Ze vertelden WDR dat hun hele lichaam bedekt was met bijtwonden toen ze ’s ochtends wakker werden. Een gespecialiseerd bedrijf heeft het bestrijdingsmiddel meerdere keren gespoten, maar zonder resultaat.

Een paar maanden geleden had heel Frankrijk het over parasieten. Zelfs de minister van Volksgezondheid voelde zich genoodzaakt commentaar te geven: “Ik denk dat er in het algemeen geen reden tot paniek is” gezegd Aurelien Rousseau in die tijd. Deze kwestie werd echter in het parlement besproken.

In Duitsland vroeg zoöloog Viktor Hartung het publiek om hulp met betrekking tot bedwantsen. Hartung werkt bij het Natuurhistorisch Museum van de Regionale Vereniging Westfalen-Lippe in Münster. Mensen moesten hem foto’s sturen voor onderzoek of bevroren exemplaren per post sturen.

Na ongeveer twee maanden waren er in totaal 38 meldingen, waarvan 25 afkomstig uit Noordrijn-Westfalen. De rest kwam uit Berlijn, Saksen, Sleeswijk-Holstein, Thüringen, Beieren en ook uit Lille in Frankrijk. In feite waren slechts negen van de vondsten daadwerkelijk bedwantsen. “Een daarvan was een insect dat verwant is aan zwaluwen en dat zich meestal voedt met vogels, maar zich ook met mensen kan voedenzei Viktor Hartung dpa . Onder de ingeleverde spullen bevinden zich huisluizen, pissebedden, volwassen gevlekte kevers en larven, vlooien, houtkakkerlakken en bedwantsen, die in de winter een winterverblijf zoeken.

De Duitse ongediertebestrijdingsorganisatie, gevestigd in Ibbenbüren, erkende dat er in sommige kringen hysterie heerste over het incident in Frankrijk. De vereniging zei dat het toegenomen gebruik van ongediertebestrijders in Parijs ook de aandacht trekt in het land en de belangstelling van de consument wekt. Als gevolg hiervan wordt in Duitsland veelvuldig een beroep gedaan op ongediertebestrijders, waar “Gelukkig was er geen tussenkomst nodig“. Ongediertebestrijders zien een trend waarbij consumenten zich via sociale netwerken bewuster worden van ongedierte. Dat kan een zegen zijn, maar ook een vloek.

Maar hoe weet je of bedwantsen zich hebben verspreid? En hoe kom je van dit ongedierte af? Vragen en antwoorden.

Wat zijn bedwantsen?

In tegenstelling tot wat hun naam doet vermoeden, komen bedwantsen niet alleen in bedden voor. Dit bloedzuigende insect met de wetenschappelijke naam Cimex lectularius kan zich ook verstoppen in scheuren, voegen, meubels of kleding, of in fotolijsten en zelfs cd-doosjes uit tweedehandswinkels. Theoretisch zouden ze ook in koffers kunnen kruipen en als ongewenste souvenirs van vakantie kunnen worden meegenomen. Dieren die niet groter zijn dan 8,5 millimeter houden echter erg van matrassen, omdat ze gemakkelijk toegang hebben tot hun favoriete voedsel: mensenbloed.

Hoe wijdverspreid is het in Duitsland?

Men dacht dat bedwantsen in Duitsland bijna uitgestorven waren, schreef het Federaal Milieuagentschap op zijn website, maar dankzij het toerisme en de wereldhandel maken bedwantsen hier een comeback. ‘Het aantal bedwantsen is de afgelopen jaren flink toegenomen’gekwalificeerde bioloog en IHK-gecertificeerde ongediertebestrijder Björn Kleinlogel vertelde WDR. “Meestal slepen mensen op vakantie bedwantsen mee naar huis met hun bagage op weg naar huis of slepen ze ze naar een ander hotel.”

Hoe herken je een besmetting?

Deze kleine dieren zijn experts in het onopvallend zijn: tenzij je specifiek naar ze op zoek bent, zijn ze bijna onzichtbaar. Ze steken ook ’s nachts. De getroffenen beseffen meestal pas dat er iets mis is als ze vaak wakker worden met jeukende steken op hun huid. De beten nemen vaak de vorm aan van jeukende, rode puisten, die een diameter van enkele millimeters tot enkele centimeters kunnen hebben. “De hechtingen waren erg pijnlijk, relatief diep en behoorlijk groot geworden.”zei bioloog Kleinlogel. Het insect kan ook meerdere keren achter elkaar bijten.

De aanwijzing kan een kleine hoeveelheid bloed op het laken zijn of kleine vuildeeltjes in de spleten van de matras. Mogelijk vindt u ook de overblijfselen van bedwantsen onder het bed. Als de besmetting bijzonder ernstig is, kunnen gevoelige mensen zelfs aan de dieren ruiken: volgens het Federal Environmental Agency ruiken ze naar bittere amandelen. Er wordt echter gezegd dat het risico op overdracht van ziekten via bedwantsen zeer laag is.

Kun je zelf van bedwantsen afkomen?

Je kunt het proberen, maar de kans op succes is relatief klein. In de regel moeten professionele ongediertebestrijders worden ingehuurd, adviseren deskundigen van het Federale Milieuagentschap. Bedwantsen kunnen alleen met hitte worden vernietigd. De verdelger sluit het besmette gebied af en zorgt ervoor dat de kamertemperatuur 50 tot 60 graden is. Na 24 tot 48 uur zullen alle dieren sterven.

Als u bedwantsen op kleding aantreft, kunt u proberen deze te verwijderen door te wassen of te drogen: Volgens de Federal Environmental Agency moeten wasmachines minimaal 40 graden, bij voorkeur 60 graden, draaien in het langste wasprogramma met voldoende wasmiddel. – of wasdroger op 60 graden. Als alternatief kunnen kleding en kussens in plastic zakken worden verpakt en drie dagen in de vriezer worden bewaard.

Als alleen bepaalde voorwerpen besmet zijn, kunnen deze ook met insecticiden worden behandeld. Indien het artikel niet hittegevoelig is, kan het ook verpakt worden en minimaal een uur in een oven of sauna worden verwerkt bij een temperatuur van minimaal 55 graden. Hierdoor worden de insecten en hun eieren gedood.

Kan een besmetting worden voorkomen?

U moet koste wat kost voorkomen dat bedwantsen uw vier muren binnendringen. Daarom is het raadzaam om tijdens het reizen de kamer (vooral het bed en de matras) te controleren op dieren en hun sporen voordat u gaat overnachten. Ook sporen van zwarte ontlasting op de randen van wandbekleding en stopcontacten of op lampen en nachtkastjes kunnen een aanwijzing zijn voor een bedwantsbesmetting. Bagage moet altijd worden afgesloten en zo ver mogelijk van het bed worden opgeborgen. Bij terugkomst van een reis is het raadzaam om bij thuiskomst uw spullen en kleding tevoorschijn te halen om te kunnen douchen.

Dekt de huiseigenaar de kosten van de verdelger?

In de regel moet een huurder de ongediertebestrijder uit eigen zak betalen als hij niet kan bewijzen dat de plaag al aanwezig was bij zijn intrek of dat de verhuurder er op een andere manier verantwoordelijk voor was.

Bron: