IZNÁJAR, Spanje (VN) — Sommigen zeggen dat er geluk voor nodig is om te winnen van een uitbraak in het elite mannenpeloton, en geluk telt zeker.

Toch bleef er niets meer over voor Rune Herregodts en zijn ploeg Sport Vlaanderen-Baloise in de openingsetappe van Ruta del Sol.

In feite ging er een behoorlijke hoeveelheid planning, uitrusting en uitvoering in de aanval van een Belgisch tweederangs team op een etappe van 200,7 km van Urbique naar dit stadje op een heuveltop in het midden van de Spaanse “oceaan van olijven”.

Herregodts versloeg de Amerikaan Stephen Bassett (Human Powered Health) in de finale op de heuveltop, maar de voorbereidingen op het podium begonnen afgelopen winter.

Hier is de tijdlijn:

Half januari — België

De 23-jarige traint op en neer over het kanaalpad langs de Schelde in Vlaanderen, met het stuur erg smal. Herregodts gebruikt een zeer smal geïntegreerd Deda-blad (“36 cm breed, denk ik”, zegt hij), met zijn Shimano Dura-Ace-kap opgerold.

“Ik train veel omdat je niet meer in puppystijl kunt rijden”, zei Herregodts, verwijzend naar het verbod van de UCI op onderarmen boven de bar. “Je moet je handen op de capuchon leggen, maar het vergt veel kracht van de triceps om in die positie te blijven. Dus ik trainde in België, reed zo een half uur op de Schelde. Het is echt pijnlijk, maar als je het voor 200 km kunt doen, kun je echt aero zijn en veel energie besparen. Met de juiste apparatuur blijf je fris.”

Herregodts gebruikte woensdag een smal stuur en hij zegt dat het hem hielp om aerodynamisch en fris te blijven tot het noodlottige laatste deel van de race.

Begin februari — hotelkamer

Ploegen als Sport Vlaanderen-Baloise weten dat ze niet kunnen tippen aan de WorldTour-klimmers op de eindklassement bergetappe, of de sprinters op de vlaktes.

Ze moeten dus op zoek naar die zeldzame kansen wanneer de ontsnapping gaat werken.

Toen Herregodts erachter kwam dat hij ging racen in de Ruta del Sol, begon hij de parcoursen te bestuderen.

“Ik wist dat deze etappe een grotere kans had dan de andere”, zei hij. “De kans op een pauze is altijd erg klein, maar ik denk al een paar weken aan deze etappe, als ik naar de etappes kijk en ik weet dat ik een man ben die lang genoeg kan volhouden.

“Ik weet dat het peloton de laatste 10 km niet veel tijd aan de afdaling kan besteden, en daarvoor was het ook vrij smal, dus je hebt geen waseffect, dus er moet echt een team achterna zitten, je wint. ‘niet gevangen door natuurlijke druk.

Herregodts was niet de enige die wedde dat de etappe van woensdag een goede kans zou zijn, en het ging volgens zijn voorspellingen.

Een ander team van podiumjagers verzamelde zich en de leiders bereikten de lijn met een schot om te winnen.

Late night bestelling twee weken geleden

Herregodts was er ook zo zeker van dat de etappe van woensdag zou losbarsten, dat hij besloot zijn teamgenoten erbij te halen.

Een nachtelijk bericht aan teamgenoot Lindsay De Vylder bracht de bal aan het rollen.

“Ik dacht dat het beter zou zijn om een ​​teamgenoot te hebben, dus ik sms’te Lyndsay twee weken geleden en we besloten het samen te proberen. En daar gaan we. Lyndsay zit in een perfecte groep van acht, want op een 200 km lange etappe met slechts twee mensen sterf je halverwege.”

De Vylder bezorgde Herregodts een extra set benen die zijn rivalen bij rust niet hadden.

Dinsdagavond 21.00 uur

Herregodts wilde ook een speciale set banden en wielen rijden voor het podium. Hij vroeg de teammonteur dinsdagavond om 21.00 uur om hem toe te voegen aan het Eddy Merckx-frame van het team.

“We hebben speciale wielen die ik hier kan proberen en we zijn meer aero”, zei hij. “Er wordt hier veel geklommen, maar de laatste 100 kilometer is er veel vlakheid. We hebben FFWD-wielen, normaal rijden we buisvormig, maar we hebben testwielen, vrij hoog 55 millimeter, niet smal, beslissende banden met latexbuizen, dus het was de snelste set-up.

“Veel dank aan de monteur. Dat hebben ze gistermiddag gedaan. Ik aarzelde om het ze te vragen, want het was al negen uur.”

17:15 woensdag

Tegen de tijd dat Herregodts de grens overschreed, wierpen maanden en weken van voorbereiding vruchten af.

Dit was de tweede professionele overwinning van de 23-jarige, maar hij leerde al snel dat geluk een factor is in het professionele wielrennen, maar dat voorbereiding en planning een grote bijdrage kunnen leveren aan het maken van je eigen fortuin.