Craig Halkett zal zijn defensieve partner John Souttar gelukkig niet snel de deur uit volgen bij Tynecastle.

Maar ik ben er zeker van dat hij, nu hij nog tweeënhalf jaar trouw is aan Hearts, met grote Soapy mee zal liften op een van zijn reizen.

Recht in de selectie van Schotland.

Het was verbazingwekkend dat hij er nog niet was.

Het nieuws over de nieuwe deal van Halkett was briljant voor Hearts-fans die accepteerden dat Souttar op het punt stond af te treden.

Maar het is ook geweldig voor de speler, want hij heeft een thuis gevonden in Gorgie die zijn spel naar een ander niveau heeft getild.

Dit is big business en een oproep voor Steve Clarke’s Schotland-ploeg zal volledig gerechtvaardigd zijn vanwege zijn prestaties dit seizoen.

Kijk, hij is beter dan sommige van de reguliere verdedigers in die ploeg en ik probeer niet alleen ruzie te maken met de andere kant van de stad als ik zeg dat hij een veel betere verdediger is dan Ryan Porteous.

Halkett doet haar zaken rustig, terwijl Porteous je erg irriteert en dit jaar voor nogal wat drama heeft gezorgd.

Je snapt het niet met Halkett, maar je krijgt zeker passie, kracht en een fantastische voetballer.

Hij is dit seizoen nu week na week een topspeler geweest.

Iedereen binnen Hearts erkent hoe belangrijk hij is voor het team, maar verder krijgt hij misschien niet de eer die hij verdient.

Elke goede kant heeft zijn onbezongen helden en pas als ze weg zijn, realiseer je je pas echt hoe groot en belangrijk ze zijn.

Darren Fletcher was zo bij Manchester United en in mijn eigen tijd bij Tynecastle hadden we dezelfde jongens als Danny Grainger en Andy Webster.

Van grote spelers verwacht je dat ze elke week goed spelen, maar pas als ze door een blessure of schorsing uitgeschakeld zijn, besef je hoe groot een gat ze nog hebben.

Ik herinner me dat ik Halkett nauwlettend in de gaten hield toen hij voor het eerst tekende en hij voelde zich comfortabel aan de bal met beide voeten en verdedigde sterk het strafschopgebied.

Ik zou echt zeggen dat hij zo goed is als Souttar in balbezit en ik ken niet veel verdedigers in Schotland die zo goed zijn als deze twee in balbezit.

Dus terwijl Souttar op het punt staat te vertrekken – ik hoop van harte dat hij Ibrox gebonden zal zijn – kunnen Hearts-fans gerust zijn dat Halkett, Craig Gordon en hopelijk Stephen Kingsley nog een tijdje zullen blijven.

Robbie Neilson moet blij zijn dat driekwart van zijn achterste linie het nog lang volhoudt.

Dat is min of meer de basis van het team vastgebonden en daar om hopelijk voort te bouwen op enkele van de slimmere zakelijke stukken in het venster van januari.

Je zou verwachten dat Robbie en Joe Savage op zoek zijn naar een nieuwe verdediger als Souttar deze maand zou verhuizen.

En een spits om de druk op Liam Boyce te verlichten.

Toen ik hoorde dat Lawrence Shankland Beerschot in België leek te verlaten, dacht ik er eerst aan om de Noordzee over te steken om hem zelf naar de Gorgie te slepen.

Toen wees iemand erop dat hij niet in een seizoen voor een derde club kon spelen.

Jammer, maar ik hoop toch dat Hearts daar in de zomer wat zaken kan doen.

Shankland maakte slechts twee doelpunten in 14 optredens in België. Maar het is aan de moeilijke kant.

Zet hem in dit Hearts-team en ik garandeer je dat hij ze zal aanvallen.

Hij is een topspeler, hij deed het met mijn woonplaats Ayr United en deed het opnieuw bij Dundee United.

Ik zie niet dat Rangers of Celtic hem achtervolgen, dus de volgende beste plaats is Hearts.

Geef hem een ​​kans en hij scoort voor jou. Hij lijkt een beetje op Boycey of zelfs op Wee Robbo.

Dat is het soort niveau dat ik denk dat hij kan bereiken in Hearts.

Wat Shankland deed in Ayr was magisch.

Ik zou graag zien dat hij de kans krijgt om dat soort magie voor het doel naar Tynecastle te brengen.