In een telefoongesprek met Canadese journalisten uit Bergen, België, zei minister van Defensie Anita Anand donderdag dat het leger zijn “capaciteit” en het vermogen onderzocht om verschillende toezeggingen van troepen, vliegtuigen en schepen op andere missies over de hele wereld na te komen.

Anand gaf aan dat Canada klaar was om te reageren op de oproepen van de alliantie om meer troepen te leveren dan de 500-koppige jagersgroep die al in Letland is, en haar inzet voor een CF-18-fregat en straaljagervlucht, die Europa in en uit wervelt.

“Onze aanwezigheid in de oostflank van de NAVO vergroten, en in het bijzonder met betrekking tot Operatie Reassurance” [Canada’s NATO military deterrence mission in eastern Europe] staat bovenaan mijn prioriteitenlijst”, aldus Anand.

“Het probleem is voor de Canadese strijdkrachten … hoe Canada zijn aanwezigheid in de regio vanuit operationeel oogpunt kan versterken. Dit zijn de gesprekken die ik heb met mijn chef defensiestaf, met mijn vice-minister en met de schriftelijke regering. groot.”

NAVO wil graven voor de lange termijn

Nu Oekraïne nog steeds wordt geconfronteerd met een plausibele dreiging van een invasie, zei NAVO-secretaris-generaal Jen Stoltenberg dat de ministers van Defensie van de lidstaten zich deze week tot de militaire bevelhebbers van de alliantie hebben gewend en hun advies hebben ingewonnen over het opbouwen van een “lange termijn, grotere aanwezigheid in de alliantie in Oost-Oekraïne, inclusief met gevechtsgroepen in Roemenië en andere landen in de oostelijke, centrale en zuidoostelijke delen van de alliantie.”

Er zijn geen aanwijzingen dat Moskou zijn militaire aanwezigheid op grote schaal aan de Oekraïense grenzen heeft teruggetrokken, zei Stoltenberg.

Hij voegt eraan toe dat volgens schattingen van de inlichtingendiensten het tegenovergestelde waar is: er worden meer eenheden toegevoegd aan de 150.000 Russische troepen die al in de regio zijn.

Of Rusland nu Oekraïne is binnengevallen of ervoor heeft gekozen om zijn grenzen te bedreigen om concessies af te dwingen van de regering in Kiev en van de NAVO, zei Stoltenberg, de wereld is nu een gevaarlijker plek.

“Helaas denk ik dat wat we nu zien het nieuwe normaal is voor de Europese veiligheid”, zei de secretaris-generaal donderdag aan het einde van een bijeenkomst van de ministers van Defensie. “Daarom reageerde de NAVO, omdat we geen keus hadden.”

Eerder deze week gaf Ottawa toe en sloot zich aan bij bondgenoten om Oekraïne te bewapenen om een ​​mogelijke invasie te verslaan. Hoewel de regering van Trudeau leningen heeft verstrekt aan de Oekraïense regering en tal van niet-dodelijke apparatuur heeft verstrekt – waaronder kogelvrije vesten, mijndetectoren, verrekijkers en medische apparatuur – is er kritiek op het wachten tot een mogelijke invasie om wapens te leveren.

Wapen nog steeds niet geleverd

“Het is zo laat in het spel wanneer de aanval op handen is”, vertelde Fen Osler Hampson, universitair hoofddocent aan de Carleton University, woensdag aan een commissie van het Lagerhuis.

“Als je zelfs maar kleine wapens levert, moeten ze in het vliegtuig worden gezet. Ze moeten er komen. Het is een uitdagende situatie.”

Die beslissing, zei Hampson, “had eerder moeten worden genomen.”

Anand bevestigde tijdens de beschikbaarheid van de media dat het wapen nog niet was afgeleverd.

“We gaan zo snel als we kunnen”, zei hij, zonder een tijdslimiet op te geven voor hun levering.

De machinegeweren, karabijnen en handpistolen die Canada aan Oekraïne leverde, werden oorspronkelijk gekocht voor de Koerdische Peshmerga-troepen van Irak, maar werden nooit geleverd. Ze zijn opgeslagen in het magazijn van Montreal.

“Ik weerleg de opvatting dat Canadese steun weinig zin heeft”, zei Anand voordat hij de initiatieven aanhaalde die zijn regering had genomen. Hij besloot met te zeggen dat Oekraïne “zeer” dankbaar was voor de wapenaankondiging die maandag werd gedaan.

“Ik denk dat als je kijkt naar de totale steun die Canada als geheel te bieden heeft… Canada is zeker een van de leidende landen die Oekraïne steunen in tijden van nood.”

Op de openingsdag van de Olympische Winterspelen in Peking eerder deze maand, verklaarden China en Rusland wat zij noemden een “geen grenzen”-partnerschap, waardoor ze in een patstelling met de westerse mogendheden over Oekraïne en Taiwan zouden komen te staan ​​- een brede, langdurige overeenkomst. die volgens veel waarnemers een uitdaging vormen voor de Verenigde Staten, de NAVO en de liberale democratie in het algemeen als model voor de wereld.

Dick Fadden, de voormalige nationale veiligheidsadviseur van Canada, vertelde woensdag aan de defensiecommissie van het Lagerhuis dat het pact op korte termijn “het vermogen van beide tegenstanders om verwoesting aan te richten in de Indo-Pacific” zou vergroten. [region] en in Europa.”

Rusland geeft misschien de voorkeur aan bedreigingen boven gevechten, zegt Fadden

Het is een ongelijke samenwerking, voegde hij eraan toe. China heeft een grotere economische en diplomatieke macht dan Rusland. Maar als de twee landen hun cyberoorlogscapaciteiten bundelen, zei Fadden, zou hun partnerschap een aanzienlijke bedreiging kunnen vormen.

Hij suggereerde ook dat een directe invasie van Oekraïne misschien niet is wat Moskou in gedachten had – dat Russische troepen aan de grenzen van Oekraïne zouden kunnen blijven hangen in een dreigende positie om druk op Kiev te handhaven.

“Ik denk zelf niet – en misschien ben ik in de minderheid – [that] Rusland zal Oekraïne binnenvallen op dezelfde manier als de nazi’s Polen binnenvielen tijdens de Tweede Wereldoorlog’, zei Fadden.

“Ik denk dat ze een breed scala aan apparaten zullen blijven gebruiken, en ik denk dat dat ook voor China kan gelden”, voegde hij eraan toe, verwijzend naar de intimidatiecampagne van Peking tegen Taiwan.

“Ze willen geen andere landen overnemen. Ze willen hun indirecte controle over hun invloed vergroten, veel verder dan wat het nu is.”