Je schreef de muziek voor “De Doorn” in België tijdens twee vuurrituelen. Een heel intern project, waarbij je extra beelden maakt, waar het aanwezige publiek hun angsten, zorgen of depressieve gedachten kan vastleggen, voordat de beelden worden verbrand als je een concert geeft.
Het is een zeer inclusief proces. Ook voor ons is het een mijlpaal. We vierden toen 20 jaar Amenra, wat we nooit hadden verwacht, zijn nog steeds goede vrienden en brengen graag tijd samen door. We kunnen doen wat we leuk vinden en wat we leuk vinden. Toen we Amenra begonnen, wisten we dat we niet alleen een band wilden zijn, we wilden ons ook op andere artistieke gebieden wagen. Muziek moet altijd zo luid en krachtig mogelijk zijn, zodat mensen er echt energie uit kunnen putten. Je moet je er zowel fysiek als mentaal in kunnen verliezen. Als je echt down bent, kan muziek je helpen en helpen – dat is nog een van onze doelen. We hebben kunst gemengd met zelfzorg en humanisme. Tot nu toe hebben we alles bereikt waar we altijd van hebben gedroomd en we documenteren het ook. Heeft nu “Mass VII” nodig – ik denk het niet. Maar als het komt, dan komt het.
“Internet-pionier. Oproerkraaier. Gepassioneerde alcoholliefhebber. Bieradvocaat. Zombie-ninja.”
