Een Britse vrouw is meer dan dertig jaar na haar moord in België geïdentificeerd, na de lancering van een historische politiecampagne.

De familie van Rita Roberts zag haar kenmerkende tatoeage in een BBC-rapport, aldus politiebureau Interpol.

Het laatste contact van de 31-jarige met zijn familie vond plaats via een ansichtkaart in mei 1992. Zijn lichaam werd de volgende maand ontdekt.

Zijn familie noemde het nieuws ‘schokkend en hartverscheurend’.

“Onze gepassioneerde, liefdevolle en vrijgevochten zuster is op wrede wijze weggenomen”, zeiden ze in een verklaring aan Interpol. “Hoewel dit nieuws moeilijk te verwerken is, zijn we zo dankbaar dat we licht hebben kunnen werpen op wat er met Rita is gebeurd.”

Mevrouw Roberts is een van de 22 vermoorde vrouwen die de politie in Europa probeert te identificeren via een campagne die eerder dit jaar werd gelanceerd, genaamd Operatie Identificeer Me.

Deze campagne is de eerste keer dat Interpol een zwarte kennisgevingslijst aan het publiek bekendmaakt, op zoek naar informatie over niet-geïdentificeerde lichamen. Dergelijke mededelingen worden doorgaans alleen intern verspreid onder het wereldwijde politienetwerk van Interpol.

De meeste slachtoffers waren tussen de 15 en 30 jaar oud. De volledige lijst – beschikbaar op de Interpol-website – bevat details over de vrouw, foto’s van mogelijk identificeerbare items en, in sommige gevallen, nieuwe gezichtsreconstructies en informatie over de zaak.

Mevrouw Roberts was in februari 1992 van haar huis in Cardiff naar de Belgische stad Antwerpen gereisd. Vier maanden later werd haar lichaam gevonden in een rooster in een rivier, nadat ze op brute wijze was vermoord.

Haar familie zei dat ze een “mooi persoon was die van reizen hield” en van haar familie hield, en voegde eraan toe: “Ze had het vermogen om een ​​kamer te verlichten, en waar ze ook ging, ze was het leven en de ziel van het feest. We hopen dat waar ze ook gaat, ze is nu, ze heeft vrede.”

Het hoofd van de politie van Interpol, Stephen Kavanagh, zei dat een familielid haar identificeerde nadat hij haar tatoeage – een zwarte bloem met groene bladeren en de woorden ‘R’Nick’ eronder – had gezien in een BBC News-artikel dat in mei van dit jaar werd gepubliceerd.

‘Een lid van Rita’s familie [saw] Ze vroegen Mijn Identificatie aan via de BBC en realiseerden zich plotseling dat de mogelijkheid bestond dat hun vermiste familieleden daadwerkelijk schade hadden geleden”, zei hij.

Nadat de familie de tatoeage had herkend, ontmoette de familie onderzoekers in België en identificeerde hem officieel.

“Er is hier sprake van een vreselijke tegenstrijdigheid: we zijn er trots op dat we hebben kunnen samenwerken met de lidstaten, we zijn er trots op dat we deze arme vrouw, Rita, hebben kunnen identificeren, maar we zijn ook kapot van haar familie. omdat ze dierbaren hebben verloren door wrede omstandigheden’, zei Kavanagh.

De Belgische autoriteiten vragen het publiek nu om alle informatie die zij hebben over Roberts of de omstandigheden rond zijn dood.

Sinds de start van Operatie Identificeer Me in mei heeft de politie ongeveer 1.250 tips ontvangen over 22 vrouwen wier lichamen zijn gevonden in Nederland, België en Duitsland.

De verkregen informatie omvat mogelijke namen van de slachtoffers en mogelijke aanwijzingen over de kleding en sieraden die de vrouwen droegen.

Kavanagh zei dat de politie nog steeds op zoek was naar aanwijzingen in de andere 21 gevallen en hoopte dat de identificatie van mevrouw Roberts “nog maar het begin” was.

De campagne werd geïnitieerd door de Nederlandse politie, die worstelde met het identificeren van een vrouw wier lichaam in 1999 werd gevonden in een vuilnisbak die dreef in een rivier aan de rand van Amsterdam.

Een ander geval was de ontdekking van het lichaam van een vrouw, gewikkeld in een tapijt en vastgebonden met touw, bij een zeilclub in Duitsland, in 2002.

“Elk van deze vrouwen was een individu, had een gezin, had vrienden, een partner en had ambities. En ze ervoeren allemaal verliezen in brute situaties”, zei Kavanagh.

“Wij als mondiale rechtshandhavingsinstanties hebben nu de kans om te proberen ze te identificeren… en een einde te maken aan de situatie.”