De andere zes containers waren ook geluiddicht en zouden ontworpen zijn als cellen voor degenen die wachten om te worden gemarteld. De ene had handboeien op de grond om de gevangene in een gehurkte positie te houden; anderen hingen ze aan het plafond en dwongen gevangenen om met opgeheven armen te gaan staan.

Er is een chemisch toilet. Ondertussen is er in de aangrenzende kamer een zit- en slaapgedeelte voor de “bewakers”, compleet met een wastafel, koffiezetapparaat, tafel en stoelen.

Dit is alles, beweren de aanklagers, het bewijs van het voornemen om een ​​voortdurende en professionele marteloperatie uit te voeren.

Er zijn meerdere camera’s. Als, zoals de aanklagers beweren, het doel van P is om zijn rivaal bang te maken om zijn geld terug te geven, waarom zou je dan iemand martelen als je hem ook kunt filmen en de beelden ook naar de vrienden van het slachtoffer kunt sturen?

Roger P ontkende van plan te zijn hem te ontvoeren en te martelen, maar zei niets ter verdediging. Hij wordt ook beschuldigd van het smokkelen van duizenden kilo’s cocaïne via Rotterdam en Antwerpen in 2015 en 2016, wat hij ook ontkent.

Aanklagers eisten 12 jaar voor marteling en afzonderlijk 17 en negen maanden voor mensenhandel.

Een medeverdachte in de martelzaak, in de rechtbank geïdentificeerd als Robin van O, 41, die ervan wordt beschuldigd een belangrijke rol te hebben gespeeld bij het opzetten van de faciliteit, zei weinig meer. Volgens zijn advocaat was zijn cliënt “niets meer dan een simpele klusjesman die dacht dat hij bezig was met het voorzien van een wiethok”.

De zaak tegen van O ligt momenteel stil wegens ernstige ziekte.

Hoe dan ook, de staat hoopt dat de chatberichten van Encro voor hen zullen spreken.

Een, naar verluidt verzonden door P met de codenaam Luxuryballoon, laat zien dat de normaal voorzichtige en discrete kingpin niet van plan is om bovenop de strijd te blijven.

“Ik ben meestal niet van deze afdeling,” zei hij. “Maar er zijn er een paar waarvan ik hoop dat ik de kans krijg om ze te kwellen.”

Het is in Encrochat-berichten dat de uitdrukking “behandelkamer” wordt gebruikt.

Het is dus duidelijk – althans volgens de Nederlandse aanklagers – waarom Roger P en zijn medewerkers hun rivaliserende bende wilden martelen. Hebzucht en wraak zijn krachtige drijfveren. Maar dat verklaart nauwelijks waarom ze ervoor moesten kiezen om het op deze manier te doen.

De uitgebreide voorbereiding van omgebouwde zeecontainers op de Wouwse Plantage heeft narco-watchers over de hele wereld geschokt. Wat is er tenslotte mis met een mooie oude kerker en wat koevoeten?

Jeremy McDermott, die het onderzoeksbureau InSight Crime leidt vanuit het Colombiaanse mensenhandelcentrum van Medellin, zei: “Het ziet eruit als veel theater.

“Latijns-Amerika is over het algemeen veel primitiever. Het kan overal en met elk gereedschap bij de hand worden gedaan.

“We zijn nog nooit zoiets theatraals als dit tegengekomen, en ik heb nooit een behoefte aan martelinfrastructuur gevonden.”

De precedenten voor het systematische gebruik van marteling onder Europese drugsbendes zijn beperkt.

In 2018 werden twee leden van een Belgische bende, bekend als de Turtles, ontvoerd en gefilmd terwijl ze werden verminkt met een soldeerbout. In de afgelopen jaren is het ook bekend dat Balkan-bendes ploeteren, waarbij inwoners van Belgrado klagen over het “zagende geluid”. Maar vergelijkbare voorbeelden zijn schaars.

Maar als drugsbendes in West-Europa die als kalm en beschaafd werden beschouwd, zouden besluiten tot massale martelingen, zouden ze dat dan niet zo moeten doen?

Niko Vorobyov, auteur van Dopeworld en voormalig drugsdealer, zei: “Nederland en België zijn over het algemeen redelijk veilige landen, dus je kunt niet ontsnappen aan grootschalige slachtingen en de straten bezaaid met lijken.

“Dat is een van de redenen waarom het Marokkaanse volk op dit moment langzaam naar beneden wordt gehaald. In Colombia kun je het ophalen [victims] komen op een stok en snijden hun vingers af, wat dan ook – getuigen zijn te bang om te zeggen. Maar hier is het logisch om een ​​speciale plek te hebben.”

Dus hoewel Roger P, ook bekend als “Piet Costa”, naar verluidt sterke banden heeft met Latijns-Amerika, lijkt het onwaarschijnlijk dat hij het idee kreeg voor zijn martelkamer daar.

Misschien is de populaire cultuur, en Hollywood in het bijzonder, net zo schuldig als Medellin of Cali in het echte leven. Marteling verkoopt tenslotte, en in de afgelopen decennia zijn de scènes die het uitbeelden een van de meest memorabele in de filmgeschiedenis geworden.

Denk aan Pulp Fiction, met ganglandbaas Marsellus Wallace die tegen zijn kreunende gevangenen schreeuwt over zijn plannen om “middeleeuws op je reet te krijgen”.

Of Reservoir Dogs, en het onvergetelijke moment waarop een sadistische gewapende overvaller, gespeeld door Michael Madsen, het oor afsnijdt van een gearresteerde agent.

“Het is zo grappig voor mij om de politie te martelen”, legt hij behulpzaam uit voordat hij dat doet.

Wouwse Plantage Echo?

En hoe zit het met waterboarden? Zouden P en zijn collega’s – vermoedelijk – er zelfs maar aan hebben gedacht om zich in te zetten voor de controversiële praktijk als deze sinds 9/11 zoveel shows en films zou ontvangen?

Wat de oorsprong ook is, de vermeende massamarteling van P roept volgens McDermott, een Zuid-Amerikaanse expert, vragen op over de volwassenheid van de zakelijke benadering van zijn bende.

“Foltering kan onder bepaalde omstandigheden worden gebruikt, maar over het algemeen is het niet goed voor de zaken”, zei hij.

“Natuurlijk is het idee om vrouwen en kinderen te martelen in Colombia niet gebruikelijk. Meestal is het een teken van een ongekunstelde organisatie.”

Hij legde uit dat, hoewel er natuurlijk nog steeds bloedvergieten was, de Colombiaanse cocaïnehandel een systeem van berechting had ontwikkeld om het geweld van lik op stuk te verminderen.

“Het betekent dat als er iets misgaat, je elkaar niet hoeft te vermoorden. U kunt naar een derde partij gaan genaamd Officina, en ze komen er wel uit.

“Je moet de beslissing gehoorzamen, en als je de beslissing negeert, sturen ze de sicario’s (moordenaars).”

Maar als P en zijn rivaliserende handelspraktijken minder volwassen zijn dan die van Zuid-Amerikaanse verdovende middelen, is dat geen verrassing: de Nederlandse en Belgische cocaïnemarkten – althans op deze schaal – zijn zelf veel recenter.

Rivaliserende bendes vechten als slangen in een zak om een ​​deel van de ongelooflijke winsten. Ondertussen moet iedereen leren leven met het toenemende geweld op straat.

Aanklager Koos Plooij sprak bij de opening van het proces de hoop uit dat de gruwelijke details van de martelkamer het gedrag zouden kunnen veranderen van degenen wier drugsverslaving het vuur aanwakkerde.

“De vraag is hoeveel mensen bereid zijn toe te geven dat er inderdaad een verband is tussen hun gebruik van cocaïne – of het nu gaat om feesten, het omgaan met werkstress of het onderdrukken van psychische problemen – en een onderwereld die graag verzoeken beantwoordt, maar volgens zijn doel. zijn eigen regels: bederven, bederven, hard, spaar niets en niemand.”

Dat is de juiste vraag.

Maar hoop dat het toch al iconische beeld van Dat de stoel zal een collectieve trilling opwekken die sterk genoeg is om de eetlust van het publiek voor cocaïne te dempen lijkt fantastisch. Als er iets is, is de trope in de culturele verbeelding terechtgekomen, wat hem misschien in de eerste plaats heeft veroorzaakt.

“We hebben een tv-show in Nederland genaamd Mocro Mafia en in een recente serie waren er zeecontainers die waren verwisseld voor marteling”, zegt Meeus.

“Het is heel, heel populair.”