BRUSSEL — Europees Parlement Socialisten houden hun collega’s en assistenten nauwlettend in de gaten en vragen zich af welke bondgenoten leugenaars zouden kunnen blijken te zijn als er nieuwe details aan het licht komen in een groeiend geld-voor-hulp-schandaal.

Lang sudderende geografische verdeeldheid binnen de groep, het op een na grootste parlement, voedde wantrouwen en onenigheid. Leden botsen over hoe sterk ze hun betrokken kameraden moeten verdedigen. De andere is een klacht over hoe de leiding van de groep is omgegaan met de maandenlange bezorgdheid over hun parlementslid, Eva Kaili, die nu in afwachting van haar proces in detentie zit.

In het openbaar heeft de groep grote solidariteit getoond tijdens het zogenaamde Qatargate-schandaal, waarbij beschuldigingen werden geuit dat een vreemd land EU-wetgevers had omgekocht. Het hoofd van de Socialisten en Democraten (S&D), Iratxe García, heeft een eensgezind antwoord gekregen door met ambitieuze voorstellen voor hervorming van de ethiek te komen en een intern onderzoek te starten zonder zijn leiderschap openlijk uit te dagen. Maar terwijl het linkse parlement nadenkt over hoe het vertrouwen van het publiek kan worden teruggewonnen met het oog op de verkiezingen voor de Europese Unie van volgend jaar, begint het vertrouwen onder de leden zelf te wankelen.

“Ik voel me verraden door deze mensen die collega’s zijn van onze fractie”, zegt Mohammed Chahim, S&D-Europarlementariër van Nederland. “Wat mij betreft zijn we allemaal het slachtoffer van de politiek en ik hoop dat we openlijk de waarheid kunnen spreken.”

S&D-lid van het Europees Parlement worstelt niet alleen met een gevoel van persoonlijk verraad, maar ook met de angst dat banden met corruptie veelbelovende electorale vooruitzichten kunnen vernietigen.

Sociaal-democraten kijken ernaar uit om zich in 2024 kandidaat te stellen voor de belangrijkste brood- en boterkwestie rond het blok te midden van aanhoudende inflatie, gesteund door de opkomst van Olaf Scholz in Duitsland en de populariteit van Sanna Marin in Finland over het hele continent. Nu kan de oproep van de groep om portemonnees van kiezers worden overschaduwd door koffers gevuld met contant geld.

“We wisten totaal niet wat er aan de hand was”, zei García, die beloofde dat het interne onderzoek van de groep zou uitwijzen wat er mis ging. “We moeten de persoon de leiding geven [for the investigation] Werk.”

‘Donkerste plenaire vergadering’

Schok, woede en verraad weergalmden begin december vorig jaar door de 145 leden tellende caucus toen de Belgische politie begon met de arrestatie van hoge S&D-figuren, onder wie voormalig Italiaans parlementslid Pier Antonio Panzeri en Eva Kaili, een rijzende ster uit Griekenland die net een jaar als een van de 14 vice-presidenten van de DPR.

“De onthulling van Qatargate kwam als een vreselijke schok voor het personeel van S&D en MEP”, zei een woordvoerder van S&D. “Velen voelen zich verraden, hun vertrouwen misbruikt en vernietigd. Iedereen die ooit het slachtoffer is geweest van een crimineel zal begrijpen dat het tijd kost om van zo’n ervaring te genezen.”

Toen S&D dagen na de eerste arrestaties bijeenkwam voor een parlementaire zitting in Straatsburg, waren er maar weinig leden die het gewelddadiger opvatten dan de voorzitter van de groep, García, die op een gegeven moment in tranen uitbarstte, volgens drie aanwezigen.

“We zijn allemaal niet alleen politieke machines, we zijn mensen”, zei het Duitse EP-lid Gabriele Bischoff, plaatsvervangend voorzitter van S&D in zijn eerste termijn. “Het is niet eenvoudig om je aan zo’n crisis aan te passen en ermee om te gaan.”

“Ik bedoel, nou, je vertrouwt sommige van deze mensen,” zei hij.

In Straatsburg heeft de groep geen zin getoond om het proces te zien ontvouwen en steunde ze de stap om Kaili uit zijn vice-presidentiële rol te verwijderen. (Hij heeft, via een advocaat, consequent zijn onschuld volgehouden.)

Het leiderschap van de groep zette ook wetgevers die op enigerlei wijze verbonden waren met kwesties of mensen in het schandaal onder druk om te stoppen met wetgevend werk, zelfs als ze niet werden aangeklaagd.

“Het was zeker de donkerste plenaire vergadering die we ooit hebben gehad”, zei Andreas Schieder, een lid van het Europees Parlement S&D Oostenrijk, die een leidende rol heeft gespeeld in de commissie die belast is met het bestrijden van buitenlandse inmenging na Qatargate. “Maar we hebben snel de juiste beslissing genomen.”

De S&D-hiërarchie schorste Kaili in december snel uit de groep en kende dezelfde behandeling toe aan twee andere wetgevers die later bij het onderzoek zouden worden betrokken.

Maar nu vragen veel S&D-leden zich af hoe het mogelijk was dat zo’n groep mensen zo’n invloed uitoefende op de hele socialistische groep, hoe Kaili zo snel opklom tot de positie van vice-president en hoe zoveel vermeend corrupt gedrag onopgemerkt leek te blijven. de jaren.

als familie

De diepe interpersoonlijke band tussen de beschuldigden en de rest van de groep maakt deel uit van wat de hele zaak zo schrijnend maakte voor de S&D-stam.

De aanvankelijke zuivering van de Belgische autoriteiten betrapte niet alleen Panzeri en Kaili, maar ook Kaili’s partner, een oude parlementaire assistent genaamd Francesco Giorgi, die jarenlang voor Panzeri had gewerkt. Plotseling stond elke voormalige Panzeri-assistent die nog in het parlement zat onder verdenking. Panzeri sloot toen een pleidooiovereenkomst en bood aan om te dienen wie hij beweerde te hebben omgekocht in ruil voor strafvermindering.

Maria Arena, die Panzeri opvolgde als voorzitter van het mensenrechtenpanel van het Parlement in 2019, wordt ook steeds kritischer bekeken: haar vriendschap met haar voorganger was zo hecht dat ze werd gezien als een pluspunt op de bruiloft van haar assistent. Alessandra Moretti, een ander S&D-lid van het Europees Parlement, is ook in verband gebracht met het onderzoek, volgens juridische documenten die POLITICO heeft ingezien.

Verschijning van Laura Ballarin, hoofd van García’s kabinet, hief een glas met Giorgi en een mediterrane zeilbootvakantie met Kaili biedt een tabloidvriendelijke illustraties hoe verstrikt de beklaagden waren met de top van de groep.

“Ik was de eerste persoon die zich geschokt, gekwetst en volkomen verraden voelde toen het nieuws naar buiten kwam”, vertelde Ballarin aan POLITICO. “Het bleek echter dat mijn persoonlijke relaties mijn professionele rol nooit in de weg stonden.”

Tot overmaat van ramp blijft het schandaal zo’n drie maanden later grotendeels beperkt tot S&D. Sinds de eerste arrestatieronde zijn er nog twee leden opgeslokt: de Italiaanse Andrea Cozzolino en de Belgische Marc Tarabella – spraakmakende figuren die bekend staan ​​om het uitdelen van kerstcadeaus aan het parlementspersoneel als onderdeel van de St. Patrick’s Day-bijeenkomst. Nicolaas. De twee werden, net als Kaili, uit de groep S&D gezet. Ze houden hun onschuld staande.

Witter dan wit

Dat zette García onder druk, die in Brussel werd gezien als een verlengstuk van de strijdkrachten van zijn naaste bondgenoot, de Spaanse premier Pedro Sánchez.

Hij kon echter niet altijd profiteren van de alliantie in Brussel. Een goed voorbeeld is de achterkamerovereenkomst die politieke groepen sloten om een ​​nieuwe secretaris-generaal van het parlement te benoemen, Alessandro Chiocchetti, afkomstig van de centrumrechtse Europese Volkspartij. García kwam grotendeels met lege handen uit de onderhandelingen, waarbij de EVP om hem heen manoeuvreerde en links een geheel nieuw directoraat-generaal binnenhaalde.

Kaili, van de tweekoppige Griekse socialistische delegatie, zou ook nooit de nominatie hebben gekregen om in 2022 vicepresident te worden zonder de steun van García en de Spaanse socialisten.

Maar als het erom gaat het huis schoon te maken en de morele hoge grond terug te winnen, hebben socialistische leiders mensen bij elkaar gebracht. “Hij verdient het vertrouwen om dit goed te doen”, zei René Repas, een Duits S&D-parlementslid.

In het nieuwe jaar slaagde S&D erin om de minzame en progressieve Luxemburgse Marc Angel zover te krijgen dat hij Kaili zou vervangen, waarmee hij pogingen van andere linkse en rechtse groepen afweerde om een ​​van de zetels van S&D in het regelgevende bureau van het Parlement in te nemen. In een andere poging om het schip te stabiliseren, rekruteerden de socialisten in februari Udo Bullmann, een ervaren Duits parlementslid dat voorheen de S&D-groep leidde, als een veilig paar handen om Arena te vervangen in de subcommissie mensenrechten.

En in een poging om aan te vallen, de socialisten gepubliceerde ethiek 15 punten plan (verbetering van het geheime 14-puntenplan van de centrumrechtse parlementaire voorzitter). Dit vereist dat alle S&D-leden van het Europees Parlement – ​​en hun assistenten – hun vergaderingen online openbaar maken en bevordert de bescherming van klokkenluiders in het Parlement. Waar wettelijk mogelijk, verbindt de groep zich ertoe haar eigen leden aan deze normen te houden – bijvoorbeeld door parlementsleden te verbieden betaald naar het buitenland te reizen – ook als de rest van het lichaam niet zo ver gaat.

Het resultaat was zwaar bevochten, zeiden groepsfunctionarissen. Met leden uit 26 EU-landen moet de groep culturele en geografische verschillen navigeren in de manier waarop corruptie moet worden aangepakt, waarbij de noord-zuid breuklijn wordt blootgelegd.

“Het uitvoeren van een intern onderzoek werd aanvankelijk niet door iedereen gesteund, maar we maakten er ruzie over”, beschreef Bischoff de dagelijkse bijeenkomsten die tot kerstavond duurden.

Het idee om externe spelers te rekruteren om interne onderzoeken uit te voeren, is ook controversieel, voegde hij eraan toe. Uiteindelijk kondigde de groep half januari aan dat de voormalige EP-leden Richard Corbett en Silvina Bacigalupo, een professor in de rechten en bestuurslid van Transparency International Spanje, het door de groep gesteunde onderzoek zouden leiden, dat nu is begonnen.

De stap lijkt een uitdaging voor García’s leiderschap te hebben voorkomen, en tot nu toe zijn de aanvallen van de belangrijkste rivaal van de socialisten, de EVP, beperkt gebleven. Maar S&D-leden van het Europees Parlement zeggen dat er nog steeds onrust heerst, waarbij sommigen bang zijn dat de zuivering niet diep genoeg is gegaan – terwijl anderen de beschuldigden willen verdedigen.

Sommige partijactivisten vroegen zich stilletjes af of de reactie niet te snel en furieus was.

Zo staat Arena’s politieke toekomst in het geding, hoewel hem geen strafrechtelijke vervolging te wachten staat. Na toenemende druk over zijn relatie met de Panzeri, die culmineerde in een POLITICO-rapport over zijn onaangekondigde reis naar Qatar, nam Arena formeel ontslag uit de subcommissie mensenrechten. De groep verdedigde hem niet, ook al betreurden sommige activisten de ondergang van iemand die zij als een echte mensenrechtenverdediger beschouwden.

Haar vocale pleidooi voor Kaili heeft ook tot controverse geleid: het Italiaanse S&D-lid van het Europees Parlement kreeg gekreun van haar collega’s toen ze een brief verspreidden over de behandeling van Kaili en haar dochter, die slechts 10 handtekeningen verzamelde.

‘Ik geloof niet dat het nodig is’, zei García over de brief. “[If] Ik maak me zorgen over de situatie in de gevangenissen, het moet voor iedereen zijn, niet voor een bepaald lid van het Europees Parlement.”

De brief zorgde ook niet voor warme betrekkingen tussen de Spaanse en Italiaanse S&D-delegaties, die al voor het schandaal bevroren waren. S&D-woordvoerder verwierp in een verklaring suggesties dat er spanningen waren langs geografische lijnen: “Er is geen verschil tussen Noord en Zuid, of Oost en West, en er is geen spanning tussen de Italiaanse en Spaanse delegaties.”

Aan de andere kant stonden Kamerleden die hun collega’s met enige argwaan aankeken.

Repas, een lid van de Duitse S&D, zei dat hij genoeg had van “medewerkers die in je gezicht lijken te liegen” – een bijzondere verwijzing naar Tarabella, die wekenlang vocaal wangedrag ontkende, alleen nadat er beschuldigingen naar boven kwamen dat ze ongeveer € 140.000 in ontvangst nam. steekpenningen van Panzeri, gedetineerde voormalige wetgever.

Repas voegde eraan toe: “Je vraagt ​​​​je nog meer af of iemand anders gokte op het feit dat hij misschien niet gepakt zou worden.”

Jakob Hanke Vela, Karl Mathiesen en Aitor Hernández-Morales droegen bij aan de rapportage.