Wat sommigen de laatste hoera voor de “gouden generatie” van België noemen, begon met twee van de oude supporters van het team die waarschijnlijk ontbraken in de openingswedstrijd van het Europees Kampioenschap.

Door blessures en fitnessproblemen zal Kevin De Bruyne noch Eden Hazard zaterdag tegen Rusland spelen in het Stadion van Sint-Petersburg, waar de Belgische hoop op het WK in 2018 werd verpletterd door een nederlaag tegen Frankrijk.

Ze keren drie jaar later terug naar dezelfde plek als ’s werelds best gerangschikte team – ze bevinden zich sinds oktober 2018 in die positie – maar met twijfels over de beschikbaarheid van hun tweesterren aanvallende middenvelders, en misschien meer.

De Bruyne is misschien degene aan wie coach Roberto Martinez de minste aandacht heeft besteed, ondanks het feit dat hij een week te laat bij de ploeg kwam nadat hij zijn neus en oogkas had gebroken bij het verlies van Manchester City tegen Chelsea in de Champions League-finale. De spelmaker moest een kleine operatie ondergaan en had een individueel trainingsprogramma gevolgd, dus hij reisde niet naar St. Petersburg voor de openingswedstrijd van het team tegen Rusland.

Martinez zei dat hij verwacht dat De Bruyne klaar zal zijn voor de tweede wedstrijd van België, tegen Denemarken in Kopenhagen op 17 juni, wanneer hij een masker mag dragen.

De gezondheid van Hazard is een beetje onduidelijk, met de vleugelspeler in verre van perfecte conditie na een seizoen met veel blessures bij Real Madrid en alleen als invaller in de warming-up voor Euro 2020.

Martinez zei dat Hazard nog “de intensiteit van het spel” nodig heeft, dus hij zal waarschijnlijk weer op de bank zitten voor de wedstrijd tegen Rusland, wiens kansen om te winnen verrassend plotseling toenam.

Er valt nog veel te waarderen aan België: de doelpunten van spits Romelu Lukaku, de ontwikkeling van middenvelder Youri Tielemans, de beweging van vleugelverdediger Thomas Meunier, de consistentie van doelman Thibaut Courtois. De ervaring van meer dan 1.300 internationale optredens in de ploeg zou België ook in een goede positie moeten brengen wanneer het op grote toernooien onder druk staat.

Maar is er enige zorg dat België een ploeg heeft met een van de oudste gemiddelde leeftijden, 28,7 jaar, aan het einde van een pandemie-zwaar seizoen? Dat Martinez bij Toby Alderweireld, Jan Vertonghen en Thomas Vermaelen nog rekent op een stel dertigers in de verdediging? Dat Axel Witsel, de belangrijkste verdedigende middenvelder, 32 jaar oud is en vier maanden out met een achillespeesblessure die hem aan de start van het toernooi uitsluit?

Het is algemeen aanvaard dat dit de beste kans van België is om voor de eerste keer een Europees Kampioenschap of Wereldbeker te winnen, in ieder geval voor de huidige generatie.

“Nu is het tijd voor ons om iets te winnen. Misschien nu of nooit”, zei de Belgische middenvelder Leander Dendoncker deze week.

Wat de spelers van Martinez enigszins tegenhoudt, is het feit dat ze voor al hun wedstrijden moeten reizen in de competitie op het hele continent.

“In termen van logistiek is dit waarschijnlijk het moeilijkste dat we kunnen doormaken”, zei Martinez.

In tegenstelling tot Rusland, dat hun eerste twee wedstrijden in Groep B speelde in St. Petersburg. Vergeet niet dat Rusland thuis de kwartfinales van het WK 2018 bereikte en Spanje versloeg.

Dat betekent echter niet dat thuisspelen nutteloos is voor Rusland tegen België in de kwalificaties voor het EK 2020. In hun laatste groepswedstrijd kreeg Rusland voor het eerst vier doelpunten thuis in een competitieve wedstrijd toen ze met 4-1 verloren, ook bij St. Petersburg.

Spelen voor 30.000 potentiële fans, onder het grootste publiek in de groepsfase van het toernooi, kan Rusland alleen maar aansporen tot hun vijfde opeenvolgende optreden op het EK.

Een kuitblessure die de ervaren verdediger Fyodor Kudryashov vorige week opliep tijdens een warming-upwedstrijd tegen Bulgarije, zorgde ervoor dat coach Stanislav Cherchesov in de aanloop naar het toernooi in de problemen kwam. En op vrijdag werd de Russische vleugelspeler Andrey Mostovoy de eerste speler die tijdens het toernooi buiten het team werd gelaten nadat hij positief had getest op het virus.

Cherchesov zal ongedeerd zijn vingers kruisen over Artem Dzyuba, die vorig jaar de aanvoerdersband verloor door een schandaal op sociale media, maar als belangrijkste doelpuntenmaker een belangrijk lid van het team blijft.

De 32-jarige spits heeft inderdaad nog één doelpunt nodig om het 30e nationale teamrecord van Rusland te evenaren, dat sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in handen is van Alexander Kerzhakov.