Op ongeveer twintig kilometer van de 6e EU/AU-top vindt u in het Belgisch Afrikaans Museum de tentoonstelling Zoo Human, die de vergeten geschiedenis van koloniale machten en hun praktijk van het maken van menselijke vertoningen in live ’tentoonstellingen’ tot leven brengt.
Enkele uren voor de start van de AU/EU-top in Brussel ontmoette de Belgische premier Alexander De Croo zijn Congolese ambtgenoot Jean-Michel Sama Lukonde in het Afrikamuseum in Tervuren, net buiten Brussel, waar de Belgische premier een inventaris overhandigde van 84.000 Congolese artefacten bewaard in België.
Het doel is om te begrijpen hoe ze in de eerste plaats in België zijn aangekomen en om op de lange termijn de terugkeer mogelijk te maken van voorwerpen die in de meeste gevallen werden gestolen tijdens de Belgische koloniale overheersing en naar Brussel werden vervoerd.
‘Koloniaal deel’
Maar de Congolese premier bezocht ook een tentoonstelling die momenteel loopt in het Museum of Africa, getiteld The Human Zoo.
De oorsprong van de “dierentuin” gaat terug tot 1897 en het was koning Leopold II die het Museum van Afrika in Tervuren, nabij Brussel, opdracht gaf een ‘koloniale afdeling’ op te richten om investeerders aan te trekken en de goedkeuring van het Belgische volk te krijgen voor zijn koloniale plannen in wat toen “Congo” heette.
Hiertoe werden meer dan 260 Congolezen uit Congo gedeporteerd en werden ze de kern van de eerste menselijke “dierentuin”.
Andere “menselijke dierentuinen” werden geopend in Charleroi en Antwerpen in België, terwijl andere landen al snel volgden.
Op de muren langs de doorgang die naar de tentoonstelling leidt, zijn de namen weergegeven van de honderden steden die de “dierentuin” heeft bezocht en de data van bezoeken die meer dan een halve eeuw beslaan.
Deze tentoonstelling verscheen voor het eerst bij France’s Branly-museumen opende vorig jaar november in Tervuren, het 125e jaar sinds Leopold de eerste opende.
De laatste van de “menselijke dierentuinen” sloot in 1958, maar daar bleef het niet bij.
De “dierentuin” creëerde een stereotype dat tot op de dag van vandaag in de hoofden van mensen leeft, zei Marie-Reine Iyumva, die deel uitmaakte van de tentoonstelling.
De meeste bezoekers, als ze naar het museum komen, zijn alsof ze vastzitten in het verleden en niet echt nadenken over de gevolgen van het beeld dat in de huidige samenleving is opgebouwd. De menselijke dierentuin creëert echt stereotypen in de hoofden van mensen.
PODCAST: Marie-Reine Iyumva vertelt over de tentoonstelling “Human Zoo” in Tervuren, België.
“De meeste bezoekers, als ze naar het museum komen, zijn alsof ze vastzitten in het verleden en niet echt nadenken over de gevolgen van het beeld dat in de huidige samenleving is opgebouwd”, zei hij. “Mensendierentuinen creëren echt stereotypen in de hoofden van mensen.”
De tentoonstelling Human Zoo neemt bezoekers mee door de geschiedenis van de rassentheorie die in voorgaande eeuwen gangbaar was, classificatie van ras, intelligentie “toegewezen” aan schedelgrootte en, door middel van kleurrijke posters, de nadruk leggend op de “exotische” aard van de mensen in de kolonie.
Vandaag de dag bestaat het stereotype nog steeds. Om discussie en debat aan te moedigen, creëerde Iyumva een muur met de titel Al gezegd, al gehoord.
Het bevat vijftien zinnen, in het Frans, Nederlands en Engels, die tegenwoordig veel worden gebruikt.
Iyumva zei: “Dat zijn kleine zinnetjes die we elke dag kunnen zeggen, maar ze doen mensen echt pijn, en ze zijn de meest voorkomende vorm van racisme, omdat het zo moeilijk te tonen is.” Voorbeelden zijn: “Wauw, je Engels is echt goed.” Of: “Je ziet er echt mooi uit voor een zwarte vrouw.”
Ook aan de Congolese premier Jean-Michel Sama Lukonde werd een muur met beledigende frases getoond. ‘Hij herkende er veel,’ zei Iyumva. ‘Het is echt gebeurd’, zei hij. ‘Het bewijst dat de muur het bespreken waard is.’
“Valt vaak naar beneden. Algemene tv-fan. Ongeneeslijke zombie-fan. Subtiel charmante probleemoplosser. Amateur-ontdekkingsreiziger.”