Kort nadat de zaak voor rechter Yashwant Varma voor de rechtbank was gebracht, vertelde de advocaat van de vrouw aan de rechtbank dat ze instructies had om het verzoekschrift in te trekken. “Ik wil deze petitie intrekken omdat ik weet dat” [my friend] erg getraumatiseerd na het horen ervan [the filing of the case]. Ik vrees dat het doel van het indienen van deze brief tevergeefs zal zijn als ik doorga”, zei hij in een verklaring voor de rechtbank via zijn advocaat, advocaat Subash Chandran.

Terwijl hij de intrekking van het pleidooi toestond, gaf rechter Varma de rechtbankregistratie opdracht om de gegevens van de man in de rechtbankdossiers te verbergen.

Volgens het verzoekschrift dat op 10 augustus bij de rechtbank is ingediend, heeft de man geleden: Chronisch vermoeidheidssyndroom sinds 2014 en wordt ervan verdacht naar Zwitserland te reizen voor hulp bij zelfdoding of euthanasie. De vrouw, die zichzelf omschrijft als een goede vriendin van de patiënte, had gepleit dat haar ouders, andere familieleden en vrienden “onherstelbaar verlies” en “moeilijkheden” zouden lijden als pleidooien om haar reis te stoppen niet werden toegestaan.

De inwoner van Noida ondergaat volgens de petitie een behandeling genaamd Fecal Microbiota Transplant bij het All India Institute of Medical Sciences (AIIMS) voor de aandoening, maar kan niet doorgaan in de pandemische situatie vanwege “donorbeschikbaarheidsproblemen”. De petitie zegt dat haar symptomen in 2014 begonnen en dat haar toestand de afgelopen acht jaar is verslechterd, waardoor ze “volledig bedlegerig is en slechts een paar stappen in huis kan lopen”.

Volgens het verzoekschrift is de man de enige zoon van zijn ouders van in de zeventig en heeft hij een zus. Uit de aan het verzoekschrift gehechte nota blijkt dat de verzoeker voortdurend in contact is geweest met de man en zijn familieleden over zijn gezondheidstoestand. Ze bevatten een bericht dat de man naar de verzoeker zou hebben gestuurd: “Kijken naar euthanasie-opties. Het is genoeg.”

“Het is belangrijk om te vermelden dat er geen financiële beperkingen zijn voor het verstrekken van [him] met betere zorg in India of in het buitenland, maar hij is nu onvermurwbaar over zijn beslissing om euthanasie uit te voeren, wat helaas ook het leven van bejaarde ouders beïnvloedt”, aldus de petitie.

Volgens het verzoekschrift had de patiënt eerder een Schengenvisum verkregen dat onbeperkt reizen naar 26 Europese landen toestond, met “valse informatie” dat hij behandeling zocht in een kliniek in België. In feite, zo beweert de petitie, reisde hij in juni via België naar Zürich in Zwitserland voor een eerste ronde van psychologische evaluatie.

Volgens de petitie heeft de man besloten om euthanasie te ondergaan via de in Zürich gevestigde organisatie Dignitas, die hulp biedt aan buitenlanders.

“Volgens de informatie die indiener heeft ontvangen, is zijn aanvraag aanvaard door Dignitas, is de eerste evaluatie goedgekeurd en is het nu wachten op een definitieve beslissing eind augustus 2022”, luidt het verzoekschrift.

Uit de bij het verzoekschrift gevoegde medische dossiers blijkt dat de patiënt in mei een brief heeft gekregen van de AIIMS-arts waarin staat dat hij naar België reisde voor medisch consult en toekomstige behandeling, aangezien zijn toestand zich nog in een vroeg stadium van onderzoek bevond en niet goed bekend was in Indië. .

Het beroep op het verzoekschrift was beperkt tot het niet verlenen van de emigratievergunning van de man op grond van het feit dat hij een “valse claim” had ingediend bij de autoriteiten voor een reisvergunning, en tot het opzetten van een medisch team om hem te onderzoeken.

“Ik vind geen precedent. De rechtspositie moet worden bepaald door de rechter. Hij reisde niet met bonafide bedoelingen. Hij heeft de Indiase autoriteiten misleid, daarom bidden we hem geen emigratievergunning te verlenen. We hebben geen andere keuze”, vertelde advocaat Chandran aan The Indian Express na het indienen van de aanvraag.

In 2018 vaardigde het Hooggerechtshof een baanbrekende uitspraak uit die passieve euthanasie legaal maakte voor terminaal zieke personen, hen toestond bezwaar te maken tegen het gebruik van levensondersteunende maatregelen en de families van degenen in ongeneeslijke coma toestond om de maatregel in te trekken.

Terwijl Sectie 309 van het Indiase Wetboek van Strafrecht (IPC) poging tot zelfmoord strafbaar stelt, stelt sectie 115, lid 1, van de Mental Health Act dat “iedere persoon die zelfmoord probeert te plegen, moet worden beschouwd als ernstig gestrest en niet zal worden vervolgd, tenzij het tegendeel is bewezen. . en gestraft volgens de Code.”

In 2011 verwierp het Hooggerechtshof het verzoek van auteur en activist Pinki Virani om de levensondersteuning stop te zetten voor Aruna Shanbaug – een verpleegster die bijna 42 jaar in een vegetatieve toestand doorbracht na een aanranding. De zaak schiep echter een precedent voor passieve euthanasie. Datzelfde jaar verwierpen de kiezers in Zürich een Zwitsers plan om hulp bij zelfdoding te verbieden of te verbieden voor buitenlanders. Veel landen, waaronder Singapore, liggen onder vuur vanwege het promoten van ‘zelfmoordtoerisme’.