Voormalig vice-wereldkampioen op 90-jarige leeftijd overleden
Formule 1 rouwt om Tony Brooks

05/04/2022, 14:08

Tony Brooks had een pijnlijke crash in zijn eerste Formule 1-race, maar werd later een van de beste coureurs ter wereld. De vice-wereldkampioen van 1959 en zesvoudig Grand Prix-winnaar is nu op 90-jarige leeftijd overleden. De Engelsman werd bekend als een “gekke tandarts”.

Formule 1 en autosport rouwen om Tony Brooks. De oud-coureur stierf op 90-jarige leeftijd. “Hij was een van die pioniers die met grote risico’s op tijd de grenzen verlegde. Hij zal verloren gaan”, zei Formula 1 Managing Director Stefano Domenicali. Brooks is de oudste nog levende Grand Prix-winnaar, die tussen 1956 en 1961 aan in totaal 38 races heeft deelgenomen en er zes heeft gewonnen. In het seizoen 1959 behaalde de Brit zijn beste resultaat in het wereldkampioenschap, dat jaar eindigde hij als tweede achter Jack Brabham en voor de legendarische Stirling Moss.

In zijn carrière stond hij tien keer op het podium in de meest prestigieuze raceklassen en twee keer wist hij de Duitse Grand Prix te winnen. In 1958 won hij op Vanwall op de Nürburgring, waar toen nog de iconische Nordschleife met een lengte van bijna 23 kilometer en een rondetijd van ruim negen minuten werd gereden. Een jaar later won Brooks opnieuw de GP van Duitsland, dit keer in Ferrari en in Berlijn. Bij Avus, een hogesnelheidsroute in het toenmalige West-Berlijn, die eigenlijk bestond uit slechts twee lange rechte stukken en twee bochten van 180 graden. Het blijft de enige Formule 1-race in “Street Traffic and Practice Cars”, die in 1921 werd geopend en waarvan het noordelijke deel nu deel uitmaakt van de 115 Autobahn.

Brooks, geboren in het noordwesten van Engeland, was oorspronkelijk bedoeld om zijn vader op te volgen als tandarts. Hij heeft zelfs tandheelkunde gestudeerd en staat daarom ook wel bekend als de “Racing Dentist”. Hij veroorzaakte voor het eerst opschudding in het midden van de jaren vijftig tijdens een race in Londen toen hij als vierde eindigde op inferieur materiaal volgens Formule 2-normen – slechts drie Formule 1-auto’s waren sneller. Een buitengewone prestatie die het hem later gemakkelijker maakte om door te stromen naar de Formule 1.

Naast zijn talent werd Brooks ook gewaardeerd om zijn eerlijke en vriendelijke houding.Zijn rivaal en vertrouweling Stirling Moss zei ooit: als hij zijn eigen raceteam zou vormen, zou Brooks snel een baan vinden. Kort na een succesvolle test volgde de officiële sprong in de Formule 1. In 1956 trad Brooks in dienst bij BRM. In de eerste ronde viel hij echter door een storing in de versnellingsbak en brak hij zijn bovenkaak. De zaak voor de tandarts.

In 1957 deed hij mee aan Vanwall, met veel meer succes. In Monaco eindigde hij als tweede en eindigde hij voor het eerst op het podium, in Aintree won hij zijn eerste race met de Britse Grand Prix. In 1958 behaalden de Britten zelfs drie overwinningen: in België, op de Nürburgring en op het niet minder legendarische circuit van Monza in Italië. Brooks behaalde zijn beste WK-resultaat in het seizoen 1959, toen hij twee overwinningen voor Ferrari vierde (Reims/Frankrijk en Berlijn), nog twee keer in de top drie eindigde en mede-wereldkampioen werd achter titelwinnaar Jack Brabham. Na het seizoen 1961 beëindigde hij zijn carrière, maar bleef trouw aan auto’s – en wijdde zich aan de restauratie en het onderhoud van oude voertuigen.