“Dit is een heel bijzondere tijd. Veel zaaiers vechten voor hun levensonderhoud, maar de situatie in Oekraïne zet de zaken weer in perspectief”, zegt Enno Garbade, voorzitter van de werkgroep zeugenhouderij in de landelijke gemeenschap van Nedersaksen. de huidige deplorabele situatie.

De Boerenbond uit Nedersaksen schreef dat onderwerpen – zoals dierenwelzijnsnormen in het QS-systeem, regelgeving op het gebied van dierenwelzijn, Afrikaanse varkenspest, etikettering van boerderijen en herkomst met 5xD, coronaverlichting of lage prijzen waaronder een afname van de vraag naar varkens – diep verontruste varkenshouders.

“Veel zaaiende telers hebben vanwege de sombere vooruitzichten beslissingen genomen en zijn afgehaakt. In 2017 waren we nog 2.100 zeugenhouders in Nedersaksen, in 2022 zullen dat er waarschijnlijk minder dan 1.500 zijn. We zullen meer bedrijven verliezen’, vreesde Garbade en riep uiteindelijk op tot bindende raamvoorwaarden van politici en retailers.

opraken kosten

Dr. Albert Hortmann-Scholten van de Landbouwkamer van Nedersaksen classificeert de situatie van varkenshouders en voerbedrijven als ernstig: “We bereiken een nieuwe dimensie in termen van de marktsituatie. Ondanks de historische prijsstijging op 2 maart 2022 op 18 cent tot €1,50 per kilogram/het snijgewicht, worden de grondstofkosten lager.”

De producentenprijzen voor voedertarwe waren € 277/t in februari en € 312,7/t in maart. Voerhandelaren voeren bijna nooit meer contracten uit en fabrieken maken zich zorgen dat ze de voorraad niet kunnen aanhouden tot de volgende oogst. “Nu, met minder dan € 2 per kg slachtgewicht voor varkens, worden de kosten van biggen tot vleesvarkens niet meer gedekt. Daarom kun je nu nog niet blij zijn met prijsverhogingen”, doelt Garbade op de prijs/kostenverhouding.

Informatie: Dieren worden schaars op de varkensvleesmarkt; het gevolg is soms een zeer aanzienlijke stijging van de producentenprijzen. Dit geldt met name in Duitsland, waar de Vereniging van Producenten voor Vee en Vlees (VEZG) op 2 maart het quotum voor vleesvarkens met 18 cent heeft verhoogd tot € 1,50/kg slachtgewicht (SG). Dit is de sterkste stijging sinds de invoering van de euro. Volgens VEZG is de teruglopende aanvoer van slachtklare dieren niet meer voldoende voor de grote vraag naar slachthuizen. Volgens marktspelers zouden verschillende slachthuizen hun inspanningen hebben opgevoerd om vee te slachten in het buitenland, waaronder België. In sommige gevallen houden producenten hun dieren vast met het vooruitzicht op stijgende prijzen. Wel is er in het land steeds vaker sprake van een forse afname in aantallen en minder biggen. De VEZG-notering is de afgelopen drie weken met in totaal 30 cent/kg SG gestegen.

Het aantal dieren blijft dalen

Duitsland heeft momenteel het laagste aantal varkens en varkensfokkers in 25 jaar. In 1995 waren er in Duitsland nog 214.500 houders die 23,74 miljoen varkens in hun hokken hadden, in november 2021 waren er nog maar 18.800 houders met 23,76 miljoen varkens. Als het gaat om het fokken van varkens, is er ook een geschiedenis van dieptepunten voor zowel houders als dieren. In 1997 hadden 61.800 zaaiende boeren in Duitsland 2,61 miljoen runderen, vorig jaar waren er slechts 6.300 boeren die 1,58 miljoen zeugen grootbrachten.

Het aantal in Duitsland geslachte binnenlandse en buitenlandse varkens is in de afgelopen vier jaar ook gedaald van bijna 57 miljoen geslacht in 2018 tot 53 miljoen in 2020. “Voor 2021 schatten we bijna 52 miljoen en de prognose voor 2022 is naar schatting 48,3 miljoen geslachten varkens.” Niemand kan antwoorden waar de varkenspopulatie naartoe gaat”, concludeerde Hortmann-Scholten.