Chineye Mbagwu, een 24-jarige arts uit Nigeria die in de westelijke Oekraïense stad Ivano-Frankivsk woont, zei dat ze meer dan twee dagen had gestrand aan de Pools-Oekraïense grens in de stad Medyka, toen bewakers haar lieten gaan . Hryvnia stak over maar blokkeerde buitenlanders.

“Oekraïense grenswachten laten ons niet door”, zei hij in een telefonisch interview met trillende stem. “Ze sloegen mensen met stokken” en scheurden hun jassen uit, voegde hij eraan toe. “Ze sloegen ze, sloegen ze en duwden ze naar het einde van de rij. Het was verschrikkelijk.”

De Afrikaanse Unie en de Nigeriaanse president Muhammadu Buhari veroordeelden de behandeling van Afrikanen die Oekraïne ontvluchtten na berichten op sociale media over grenswachten die hen blokkeerden om te vertrekken. Afrikanen hebben ook gemeld dat ze de trein naar de grens niet mogen nemen.

“Meldingen dat Afrikanen worden uitgekozen voor onaanvaardbare gedifferentieerde behandeling zouden zeer racistisch zijn” en in strijd met het internationaal recht, zei de Afrikaanse Unie.

De Oekraïense onderminister van Binnenlandse Zaken, Anton Heraschenko, ontkende dat zijn land buitenlanders de toegang tot het land verhinderde.

“Alles is eenvoudig”, zei hij. “Wij waren de eersten die vrouwen en kinderen bevrijdden. Buitenlandse mannen moesten wachten tot vrouwen en kinderen naar voren kwamen. We zullen alle buitenlanders ongehinderd vrijlaten’, voegde hij eraan toe in een schriftelijke reactie op vragen. “Hetzelfde geldt voor zwarte mensen.”

Mbagwu, een Nigeriaanse arts, bereikte Warschau, maar zei dat hij de grens overstak, simpelweg worstelend en inbrekend.

“Ze zouden zeggen ‘alleen vrouwen en kinderen komen erdoor’,” zei hij. “Maar ze lieten een paar Oekraïense mannen door. En elke keer dat een zwarte vrouw langs zou komen, zeiden ze: ‘Onze vrouwen eerst’,’ voegde Mbagwu eraan toe.

“Er is geen beschutting tegen de kou. Het sneeuwt. Er was geen eten, water of rustplaats. Ik hallucineerde eigenlijk door een gebrek aan slaap,” zei hij.

Hij zei dat zijn 21-jarige broer, een student geneeskunde, sinds vrijdag aan de grens was geblokkeerd, maar na vier dagen proberen Polen binnen te komen.

Niet alle buitenlanders melden mishandeling door Oekraïense autoriteiten bij grensovergangen.

Een Pakistaanse student en een Afghaan die zaterdag vanuit Oekraïne naar Polen zijn overgestoken, zeiden dat het enige probleem de zeer lange wachtrijen waren. En een groep Vietnamese arbeiders stak maandag gemakkelijk Moldavië binnen.

Mohammed Saadaoui, een 23-jarige Marokkaanse student farmacie die van de Oekraïense stad Odessa naar Warschau reisde, zei dat hij geen problemen had.

“Maar het kostte ons veel tijd om een ​​goede grensovergang te vinden waar niet te veel mensen zouden zijn”, zei hij. “Daar werden we op dezelfde manier behandeld als Oekraïners.”

De Internationale Organisatie voor Migratie schat dat er meer dan 470.000 buitenlanders in Oekraïne zijn, waaronder een groot aantal buitenlandse studenten en migrerende werknemers. Volgens de IOM zijn in de afgelopen vijf dagen alleen al 6.000 van hen in Moldavië en Slowakije aangekomen, en nog veel meer zijn Polen binnengekomen.

Veel buitenlanders die Oekraïne ontvluchtten, zeiden dat ze hartelijk werden verwelkomd in de buurlanden Polen, Moldavië, Hongarije en Roemenië. Maar de heer Buhari, de president van Nigeria, zei dat er berichten waren over Poolse functionarissen die Nigeriaanse toegang weigeren.

Piotr Mueller, een woordvoerder van de Poolse premier, weerlegde dit en zei: “Polen staat alle mensen toe die uit Oekraïne komen, ongeacht hun nationaliteit.”

Piotr Bystrianin, hoofd van de Ocalenie Foundation, een Poolse liefdadigheidsinstelling voor vluchtelingen, zei dat tot dusver het probleem aan Oekraïense kant ligt.

Volgens het Poolse ministerie van Binnenlandse Zaken zijn meer dan 300.000 mensen uit Oekraïne naar Polen gevlucht sinds de Russische invasie begon. Overal in het land wordt noodopvang voorbereid en Polen helpen Oekraïners op grote schaal, vervoeren ze over de grens, huisvesten ze in hun huizen, voeden ze en kleden ze.

Maandag zei de Poolse ambassadeur bij de Verenigde Naties, Krzysztof Szczerski, dat zijn land alle buitenlandse studenten die in Oekraïne studeren verwelkomt en hen uitnodigt om hun studie in Polen voort te zetten.

In de jaren voorafgaand aan de Russische invasie had Polen een harde lijn genomen tegen migranten die het land probeerden binnen te komen. Soldaten en grenswachten hebben asielzoekers uit het Midden-Oosten en Afrika terug naar Wit-Rusland geduwd. Vorige week zeiden hulporganisaties dat een 26-jarige man uit Jemen aan de grens was doodgevroren.

Verschillende buitenlanders die de afgelopen dagen vanuit Oekraïne in Polen aankwamen, waren volgens lokale hulporganisaties ter plaatse uitgeput en koud. Sommigen werden direct naar het ziekenhuis gebracht voor hun verwondingen.

Ahmed Habboubi, een 22-jarige Frans-Tunesische geneeskundestudent, zei dat alle buitenlanders, inclusief Afrikanen, Israëli’s, Canadezen en Amerikanen, het bevel kregen om naar één poort te gaan bij de Medyka-overgang van Oekraïne naar Polen, die slechts vier zou verwerken. deuren. . mensen om de paar uur, terwijl Oekraïners vrij door een andere poort mochten.

“Oekraïense soldaten sloegen me zodat ik niet goed kon lopen”, zei hij in een telefonisch interview. “Toen ik er eindelijk in slaagde Polen binnen te komen, brachten de Poolse autoriteiten me rechtstreeks naar het ziekenhuis”, voegde hij eraan toe.

“Het was een complete puinhoop. We werden behandeld als dieren. Er zijn daar nog steeds duizenden mensen gestrand.”

Hij zei dat Polen hem hartelijk had verwelkomd.

Dennis Nana Appiah Nkansah, een Ghanese geneeskundestudent, zegt dezelfde discriminatie te zien bij de oversteek van Oekraïne naar de Roemeense stad Siret: een regel voor Oekraïne en een andere voor iedereen. Duizenden buitenlanders, waaronder Zambianen, Namibiërs, Marokkanen, Indiërs en Pakistanen, werden naar een poort geleid die grotendeels gesloten was, terwijl een andere poort, gereserveerd voor Oekraïne, openging en mensen er doorheen stroomden.

Ongeveer drie uur lang mochten vier of vijf buitenlanders vertrekken, terwijl er een “enorme golf” Oekraïne doorkruiste, zei hij. “Het is niet eerlijk”, zei hij, “maar we begrijpen dat ze eerst hun mensen moeten zien.”

Nkansah, 31, zei dat ze 74 Ghanese en Nigeriaanse studenten had georganiseerd om binnen te komen en een bus had gehuurd om samen te ontsnappen. Ze bereikten de grens op zaterdagochtend, zei hij, maar het kostte hen 24 uur om over te steken.

Emmanuel Nwulu, 30, een Nigeriaanse elektronicastudent aan de Kharkiv National University, zei dat toen hij probeerde een trein te nemen in Oekraïne in westelijke richting naar de grens, Oekraïense functionarissen hem zeiden: “Zwarte mensen kunnen niet op de trein stappen.” Maar Pak Nwulu en zijn neef wisten zich een weg naar boven te banen.

Taha Daraa, een 25-jarige Marokkaanse studente die in haar vierde jaar tandheelkunde studeert aan het Dnipro Medical Institute, begon zaterdag rond het middaguur aan haar reis en stak de grens met Roemenië over in de vroege uurtjes van de maandagochtend na dagen zonder slaap.

“We zijn heel slecht behandeld. We namen de bus naar de Roemeense grens. Het was zo eng toen we de grens over moesten lopen en schoten hoorden’, zei hij via WhatsApp. “Het enige wat we deden was bidden. Onze ouders baden ook voor onze veiligheid. Dat is de enige bescherming die we hebben.”

“Ik ben getuige geweest van veel racisme.”

Hij zei dat hij in een groep zat met twee andere Marokkanen en vele andere Afrikanen en hij vroeg Oekraïense grenswachten om hen door te laten. De bewaker begon met zijn geweer in de lucht te schieten om hen bang te maken zich terug te trekken.

“Ik heb me nog nooit in mijn leven zo bang gevoeld”, zei de heer Daraa. “Hij vroeg ons om terug te gaan. Er viel sneeuw op ons. Toen de menigte groter werd, gaven ze het op en lieten ze iedereen passeren.”

Hij zei dat de Roemenen goed voor hem en de andere buitenlanders zorgden en hen van voedsel en andere benodigdheden voorzagen.

‘Ze hebben ons alles gegeven’, zei hij.

Dienaar Latif Dahir rapportage bijdragen van Nairobi, Kenia, Valerie Hopkins uit Kiev, Oekraïne, Ben Novak uit Zahony en Beregsurany, Hongarije en Aida Alami uit Rabat, Marokko.