Zijn rug is beschadigd, evenals zijn ellebogen, waar hij twee operaties heeft ondergaan. Hij kneep ook in zijn rechterknie en enkel – daarbij beoefende Niklas Edin een sport die van buitenaf nauwelijks rustiger kon zijn: curling. De Zweed is een sportlegende en heeft bijna alles gewonnen, inclusief brons en zilver op de Olympische Spelen. Maar decennia van rotsdrukken eisten hun tol, gezien de fysieke pijnen en pijnen, zou Peking de laatste 36 jaar voor goud kunnen zijn. In de voorronde verloor hij van Zweden tegen Groot-Brittannië. De finale in hetzelfde duo ontwikkelt zich tot een thriller. Engeland loopt al heel lang aan de leiding. Ze gingen ook naar deze finale met hoge verwachtingen en verlangen om een ​​lang droog seizoen te overwinnen: in 1924, bij de première van de Olympische Winterspelen in Chamonix, won het Britse team de curlingcompetitie. Sindsdien nooit meer. Vlak voor het einde keerde de wedstrijd in Peking: Edin kon tegen het einde van de wedstrijd de voorsprong van Engeland goedmaken. Er moet een extra einde worden beslist. “Niet te veel nadenken”, riep Edin zijn team op dit cruciale moment. Zweden bleef nerveus, de laatste steen van de sprong van de Engelse Bruce Mouat miste het doel. Terwijl Groot-Brittannië zal moeten wachten op een herhaling van de overwinning van bijna honderd jaar geleden, mag Zweden blij zijn. Het was het eerste curlinggoud voor Scandinavië en de kroon op het werk voor Niklas Edin.

Porteus hoewel in slechte staat

Is de snelheid goed, is de starthoek correct? Gevoel hiervoor hebben is voor skiërs op de halfpipe erg belangrijk. Het huilen van de wind, het waaien van de sneeuw en de windstoten die moeilijk te beoordelen waren, waren zeer onwelkom. Ook Nico Porteus ervoer dit. In zijn laatste run crashte hij, net als veel van zijn concurrenten. Maar over het algemeen wist de wereldkampioen uit Nieuw-Zeeland deze omstandigheden goed te doorstaan. In de eerste sterke run klom hij ondanks de wind tot vier meter van de halfpipe en componeerde trick na trick – het was genoeg om goud te krijgen. Vier jaar geleden had Porteus een Olympische bronzen medaille gewonnen. David Wise uit de Verenigde Staten, de olympisch kampioen van de laatste twee wedstrijden, moest dit keer genoegen nemen met zilver. Brons ging naar landgenoot Alex Ferreira (86,75), die in 2018 zilver pakte.

Teamcompetitie uitgesteld

Terwijl freestyleskiërs ondanks slecht weer hun definitieve Olympische beslissingen nemen, zijn teamcompetities voor alpineskiërs uitgesteld tot zondag. De wind op de olympische berg Xiaohaituo is te sterk. Het enthousiasme van het team voor de race van zondag “steedt echter af op nul, omdat iedereen er nu genoeg van heeft en ervoor zorgt dat ze hier wegkomen”, zei Wolfgang Maier, directeur van de Duitse Alpen.

Te veel wind voor een eerlijke race in teamcompetitie

Marathon skiën wordt ook beïnvloed door het weer. Voor het eerst in de geschiedenis van de Olympische Winterspelen moest de afstand worden ingekort, anders zouden de wind en vooral de ijzige temperaturen te vermoeiend zijn. Het terrein na de race is dus slechts minder dan 30 kilometer, niet meer dan 50 kilometer. Alexander Bolshunov won en claimde zijn derde gouden medaille. De 25-jarige van het team van het Russische Olympisch Comité won voor landgenoten Ivan Jakimuschkin en Simen Hegstad Krüger uit Noorwegen.

Goud voor België en Nederland

België kon zijn tweede gouden medaille vieren op de Olympische Winterspelen – na 74 jaar wachten. In de snelle massastart won topfavoriet Bart Swings voor Chung Jae Won en Lee Seung Hoon uit Zuid-Korea. Bij de dames is Irene Schouten uit Nederland wederom ongeslagen. Na het winnen van de 3.000m en 5.000m zette Schouten de Canadese Ivanie Blondin en Francesca Lollobrigida op hun plaats.

Ook Claudia Pechstein stond in de finale. Drie dagen voor zijn 50e verjaardag bereikte de vijfvoudig Olympisch kampioen de finale als de enige starter van Duitsland en eindigde daar op een respectabele negende plaats. Dit was een succesvolle afsluiting van hun achtste (!) Olympische Winterspelen.