door Francesca Caseri

Aan het begin van het jaar voeren Belgen zoals gewoonlijk een goed resolutieritueel uit. Onder degenen die jaar na jaar aan de top staan, is afvallen altijd succesvol. Het gaat om een ​​op de drie Belgen. Maar hoe raak je dat extra gewicht kwijt? Is het dieet nog regelmatig, zoals steeds meer specialisten het omschrijven, in het gunstigste geval als contraproductief, in het slechtste geval als schadelijk? Nicolas Guggenbühl, voedingsdeskundige bij Karott en hoogleraar voeding en diëtetiek aan de Haute cole Léonard de Vinci, licht ons over dit onderwerp in en natuurlijk zonder overdrijving!

Waarom denken Belgen, vooral aan het begin van het jaar, aan diëten en afvallen?

Je hoeft niet ver te zoeken. Voor velen van ons is de vakantieperiode ook een tijd van overdaad. Maar dit zou onze relatie samenvatten met een gewicht dat, naar mijn mening, helemaal niet klopt. We geven en we nemen terug, maar met het lichaam werkt het niet zo. Als je hem slecht behandelt, zal hij zichzelf verdedigen!

Calorieën tellen, niet meer relevant?

Niet langer relevant en zelfs gevaarlijk. Gewicht, balans, een goede gezondheid, dat zijn geen zaken die met elkaar kunnen worden gelijkgesteld. Voeding is geen rekenkunde. Dit alles is veel complexer dan we tot nu toe dachten. Wanneer het lichaam geen calorieën meer krijgt, reageert het alsof zijn voortbestaan ​​in direct gevaar is. Het verdedigt zichzelf zeer effectief, vooral door het signaal te vermenigvuldigen dat je uitnodigt om meer te eten. Hoe minder je wilt eten, hoe meer je wilt! Het brein weet niet meer waar het heen moet tussen de totaal verschillende opdrachten die het ontvangt.

Zijn de periode na het regime en de moeilijkheden die het veroorzaakt ook obstakels?

Hoe sterk onze wil ook is, we zijn nog steeds mensen. We laten uiteindelijk altijd los en dat is normaal. Het ergste is dat als je eenmaal barst, je de neiging hebt om in deze ontspanning weg te zinken en toe te geven aan “verdorie”. Erger nog, we houden vast aan een inhaalfilosofie waarbij het lichaam niets anders vraagt ​​dan participatie.

Maar wat werkte? Welk advies zou je geven aan mensen die koste wat kost willen afvallen?

Ik zou allereerst zeggen: leg de lat niet te hoog, blijf realistisch in de doelen die we onszelf stellen. Het drastisch verminderen van de hoeveelheid voedsel die we eten is op de lange termijn niet houdbaar. In plaats daarvan zou ik zeggen dat het nodig is om meer te eten en tegelijkertijd beter te eten. Lichamelijke activiteit zorgt er niet voor dat u op die manier afvalt, maar het is nuttig om lichaamsstress te verlichten en voedselinname te bestrijden die gericht is op het beheersen van stress of negatieve emoties. Je moet land bezetten met ander voedsel, ander werk. En vooral: blijf positief! Ik raad altijd aan om meer na te denken over wat je kunt eten dan wat je niet kunt. Het is ook noodzakelijk om onderscheid te kunnen maken tussen het verlangen en de behoefte om te eten, dat wil zeggen tussen eetlust en honger. Ten slotte is het belangrijk om te onthouden dat eten een baan op zich is. Je bijt niet voor de tv of smartphone in je hand. We zaten aan tafel en aten, we deelden een goede tijd die rond het eten was geregeld. De eerste hap is altijd de beste. We hebben de tijd genomen om er volop van te genieten.