Dit is een eerbetoon aan de komedie waar we van hielden toen we kinderen waren, met Peter Sellers, tussen Clouseau en “The Party”. De slechtste persoon om te onderzoeken arriveert, en alles gaat bergafwaarts. De situatie is grappig, dankzij het talent van Christian, want ik besef dat als je een grap leest, dit niet het einde is, maar het einde. “Christian viel in de put”, tijdens het lezen twijfel je. Maar toen hij het speelde, moest hij hardop lachen. Zelfs als ik snel een beetje “cuteness” heb!

Ja, rare dingen, die we pannen noemen! Er zijn borsten, dat soort dingen. Ik ben het met je eens, maar het stoort me niet. Er is bovendien een heel theatrale kant. Het is ook de kunst van de komedie, waar we naar kijken om onze zorgen te verlichten, om te lachen. Het komt niet hoger dan zijn kont. Hier, wanneer de grote Gégé een pijl in zijn kont pakt, is het duidelijk dat er geen bericht is! Komedie is het beste wat de Fransen doen.

Heel grappig, want voor het eerst speelde ik een witte clown. Meestal ben ik de irritante! Daar heb ik de rol van oplichter overgedragen aan Christian, die me tot rust heeft gebracht! Ik ken hem niet specifiek, hoewel ik al een bewonderaar ben van zijn komische talent. We hebben elkaar net ontmoet bij een barbecue bij gemeenschappelijke vrienden, een redacteur. Hij vertelde me destijds dat hij ooit met me wilde filmen, maar ik dacht niet dat hij me echt een script zou sturen. Ik ben erg blij om hem te zien spelen. Soms kun je teleurgesteld zijn, kan de persoon de bewondering die je voor hem/haar hebt niet waarmaken, op het werk hinderlijk blijken te zijn, maar geen christen zijn. Ik ben een toeschouwer, op de eerste rij. Het is soms zelfs lastig omdat ik zo veel lach en vergeet te spelen! Bovendien is Christian, net als Gérard Depardieu, heel goed in het uitgooien van een kleine scud net voor je lijn, om je in de val te lokken.

Ik zal heel eerlijk zijn, je bent niet ver van de waarheid! Tenzij mij een Facel Vega cabrio was beloofd. Christian zweert me dat er een zal zijn. Ze hebben het nooit gevonden! Ik heb een Maserati en daar, als ik wil pronken, heb ik heel veel problemen, al was het maar om hem te parkeren! We moesten de scène voor het station een tiental keer herhalen, aan het begin van de film. En tot slot, iemand anders parkeerde het. Dat is semi-stuurbekrachtiging, je moet het echt voelen. Maar ze is zo mooi! De film zet pakjes op auto’s, kostuums, versieringen. Het lijkt erop dat het geld op is.

Ik speel graag met hem, hij voelde zich zo op zijn gemak toen hij nog tegenover de grote zwaargewichten stond! Christian, Gérard en ik samen, het is groot, groot, heel zwaar. Vooral Gérard. Ik, ik probeer nog steeds te verbeteren, Christian is erg elegant in zijn slechte trucs, maar dan, Gerard, houdt hij niet tegen.

Helemaal! Verder voelden we ons echt in de tijd omdat de kostuums zo geweldig waren, maar echt jaren 70, we kunnen niet in de war zijn! En het was super vrolijk, want toen we er eenmaal in zaten, speelden we de rol, we wisten dat we onszelf niet serieus moesten nemen. Je moet een beetje in het spel stappen en plezier hebben. Als je geen plezier hebt in dit soort schieten, ga je dood. Je kunt niet dom spelen door afstand te nemen, je moet het spelen zoals het is geschreven. Ik ben een heel gelukkige Belgische miljardair. Ik wil hem geen accent geven, want België pikt dat niet. Waar ik spijt van heb, is dat we niet genoeg bier hebben gedronken in de film! Ze gaan ervan uit dat de rijken geen bier drinken. Maar ik zei tegen ze: “In België wel! Dit is een zeer Franse reactie.

Oh ja ! Trek gewoon het kostuum aan, en dan de set, die is in België – we hebben net de buitenkant geschoten in Saint-Tropez, het was indrukwekkend. Er is een echt nostalgisch genot, dat is waar. Omdat ik ouder ben! Dat is waarschijnlijk ook waarom de shoot zo leuk was, we zijn terug in makkelijkere tijden.