Er blijven woorden vrijkomen rond seksueel geweld in het hoger onderwijs. Vorig jaar leverde vooral het #Balancetonfolklore-account meerdere getuigenissen af over aanranding. Er zijn andere bewegingen die studenten direct raken, zoals de #BalanceTonBar.
In dit verband is er reden om ons af te vragen wat er zich afspeelt achter de muren van het Conservatorium van Brussel (CBR), een Wallonië-Brusselse Federatie van kunsthogescholen met meer dan 650 studenten. In dit geval waren het de muren van het establishment die eind november spraken toen daar een feministische collage werd geplaatst: “Waarom CBR beschermt [un] zedendelinquent?“, waarin het ongemak van minstens een dozijn mensen wordt uitgedrukt.
Al was het maar voor een paar uur, de collage veroorzaakte nogal wat opschudding omdat daar een naam werd genoemd; Dezelfde naam wordt ook genoemd op sociale media. Verschillende mensen hebben over de Grenade verteld en beweerd dat deze conservatoriumstudent door meerdere vrouwen werd beschuldigd van het feit dat het buiten het etablissement zou plaatsvinden. Toen ze in haar huidige klas met deze beschuldiging werd geconfronteerd, “hij geeft het feit toe“, legt de bron uit.
Volgens onze informatie beschouwen 11 van de 13 leerlingen in de klas zichzelf nu “onzeker voelen“, inclusief mensen die verkrachting of aanranding hebben meegemaakt en die hun ongemak en onvermogen hebben geuit om met deze studenten verder te studeren.
️ Vind door hier te klikken alle artikelen van Grenade, het RTBF-medium dat nieuws losmaakt vanuit een feministisch perspectief
“trauma”
De studenten lazen de tekst tijdens een gesprek met de conservatoriumdirectie. Granaten kunnen het leren. “Deze dinsdag, 5 oktober, bekende een man in onze klas aan ons allemaal als de dader van twee seksuele aanvallen. […] Als we individueel zeggen dat we “onveilig” zijn, betekent dat niet dat we onveilig zijn in de zin van: “Ik voel me niet lekker en ik wil niet naar de les”. Wat we zeggen is veel ernstiger dan dat. […]“, kunnen we deze tekst lezen.
“[…] Het is onaanvaardbaar om deze mensen opnieuw in een gevaarlijke situatie te brengen. Het rechtstreeks plaatsen van een slachtoffer van aanranding bij een aanrander is een zeer wrede en traumatische daad. […] Onder deze omstandigheden is er geen probleem van neutraliteit meer. Het is zijspoor. En dit is een partij van agressors. Ik leg nogmaals de nadruk op het begrip trauma en het posttraumatische stresssyndroom dat we ervaren: alle componenten die ik zojuist heb genoemd, zullen ongetwijfeld stress veroorzaken. En stress tast de hersenen en dus het leren aan. […] vanuit wetenschappelijk oogpunt moeten we ons in een veilige en goede omgeving bevinden om iets te kunnen leren. […] Vandaag willen we onze lessen weer kunnen volgen en in alle rust kunnen volgen. En daarom vragen we vandaag uw hulp. Welke oplossingen kunt u ons bieden zodat we onze lessen weer kunnen volgen in omstandigheden die onze lichamelijke en psychische gezondheid op peil houden?’, staat daar nog steeds geschreven.
Bovendien is de klas in kwestie een aggregatieklas, wat betekent dat studenten daar leren lesgeven en moeten trainen. “Dit betekent, tijdens een bepaalde oefening, aanraken‘, zegt een van onze bronnen.
De directie van het Conservatorium van haar kant zal sommige studenten die T-shirts met “verkrachters overal, geen gerechtigheid” dragen, vragen dit niet langer in het gebouw te doen. Gecontacteerd, management wilde onze vragen niet beantwoorden.
“Rebel tegen de periode waarin we leven”
De student die betrokken is bij de aantijgingen van de student wordt vertegenwoordigd door advocaat Fabrice Guttadauria. Hij vond dat zijn cliënt “rollen in de modder“.”Ik ben helemaal voor de bevrijding van de toespraak van vrouwen die nu plaatsvindt, de stemmen van vrouwen en kinderen zijn lang verwaarloosd“, legde hij uit aan Grenade. Hij ontkende deze beschuldigingen echter en “betreuren dat het proces op een sociaal netwerk is uitgevoerd, want dat is in deze zaak ook gebeurd”.
“Twee vrouwen beschuldigden mijn cliënt van aanranding op het netwerk en op bepaalde discussiefora. Er is slechts één klacht ingediend. Mijn cliënt heeft de feiten nooit in de klas toegegeven en ontkend. Hij heeft misschien ervaren wat wij hangende handen noemen. Nu is het aan mij om de rechtbank en mensen -mensen die competent zijn om te begrijpen wat er is gebeurd. Mijn cliënt wordt nog steeds voor onschuldig gehouden. Ik zou willen zeggen dat hij noch PPDA, noch Nicolas Hulot is. Ik ben opstandig met de tijd waarin we leven. Mensen hebben er een puinhoop van gemaakt. van zichzelf, het is een algemene psychose, en de eisen hebben de klas bereikt, zonder ooit zijn versie te horen. Het is schokkend. Stel je voor wat er door zijn hoofd gaat? Hij weet niet meer wat zijn toekomst in petto heeft, hij wil gewoon studeren. Ik zie, in mijn werk, dragen steeds meer jonge mannen dit label van agressors vanwege wat er op sociale netwerken wordt gezegd. t gaat waar ze geen controle meer hebben. Dit is onomkeerbaar en catastrofaal. Da In dit geval vond ik de reactie van het management ook erg mild, het is aan hen om discipline af te dwingen in hun houding. Hebben ze nog gezag? Klachten van intimidatie en laster zijn ingediend, met name tegen het Conservatorium vanwege dit gebrek aan vastberaden reactie.‘ vervolgde de advocaat.
Vandaag zullen sommige vrouwelijke studenten naar de klas blijven gaan met “brok in maag“We kregen te horen dat de anderen onder medische certificaten zouden zijn. Een van onze bronnen wijst op:Deze feiten gaan niet langer door met de feministische beweging die de laatste jaren in een stroomversnelling is geraaktDeze zelfde beweging heeft verschillende universiteiten gedreven om te reageren tijdens dit academiejaar, in september 2021, hun eigen acties creëren of uitbreiden om seksuele intimidatie en geweld binnen henzelf te bestrijden. Zoveel onderwerpen worden steeds belangrijker.
Als een herinnering, door Amnesty-cijfers, is bijna een op de twee Belgen blootgesteld aan minstens één vorm van seksueel geweld. Onder de slachtoffers zijn vrouwen en jongeren oververtegenwoordigd. Een op de vijf mannen in België denkt dat vrouwen graag gedwongen worden en een op de twee mannen vindt dat een slachtoffer de verantwoordelijkheid voor haar agressie kan delen.
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Subtly charming troublemaker. Thinker.”
