Ooit een veelbelovende junior in veldrijden en Europees kampioen in 2006, worstelt de Belg Vincent Baestaens al meer dan een decennium in de tweede klasse van de sport; op jacht naar UCI-punten in een ver land terwijl zijn jongere landgenoten de sport domineren.
Baestaens, nu 32, heeft een van zijn beste seizoenen tot nu toe gehad en zal zijn debuut maken in de elite mannenraces op het UCI Wereldkampioenschap veldrijden in Fayetteville, Arkansas. Toen hij werd opgeroepen voor het Belgische team for the World, was Baestaens erg duizelig.
“Ik begon spontaan te lachen toen ik op de fiets zat”, zei hij sporza. “Ik kan naar het WK veldrijden. Hoe kan dat?”
Hoewel zijn keuze aan het begin van het seizoen onwaarschijnlijk leek, verdienden de Baestaens het wel. Hij reisde naar de VS en won vier races op rij – zowel bij de Rochester Cyclocross als Charm City Cross – en volgde dat met een overwinning op dag één van de Jingle Cross om te strijden om de vroege leiding in de USCX Cyclocross Series.
Hij verdiende zijn plaats in het Belgische team door verschillende top 10 finishes met zijn team Deschacht-Group Hens-Maes Containers, waaronder negende op de World Cup in Hulst, Namen en Rucphen, zevende in Koksijde en Waterloo en achtste in Tabor.
Het is een duidelijke verbetering ten opzichte van thuis wegkwijnen buiten de top 15 en moeten reizen naar kleinere races in de VS, Italië, Zwitserland, Spanje of Tsjechië voor de overwinning.
“Ik had nooit gedacht dat ik aan de start van het WK zou staan. Maar dankzij een mentaliteitsverandering kwam mijn wilde droom uit”, zei Baestaens.
“Voor het seizoen vroeg mijn nieuwe coach me of ik nog wilde dromen had. ‘Get to the World Championship’, lachte ik. Het leek me een onrealistisch doel. Maar mijn wilde droom is uitgekomen.”
In zijn vroege jaren werd Baestaens aangeprezen als een van de volgende grote veldrijders, maar gezondheidsproblemen hielden hem tegen, zei hij.
“Ik brak twee keer mijn rug, een keer mijn pols en ben ook geopereerd aan mijn dijbeenslagader (twee keer) en aan mijn knie.”
Maar hij geeft toe dat hij te veel vertrouwen heeft in zijn vermogen om zijn eigen training te leiden.
“Mijn mentaliteit is de laatste jaren veranderd. Ik was vroeger minder professioneel. Ik dacht bijvoorbeeld niet dat ik een coach nodig had. Ik geloofde ook niet in wetenschappelijke begeleiding. Ik probeerde vooral uren te trainen en te fietsen Ik zou niet minder dan het gemiddelde van 35 km/u gaan.”
Nu, met coach Michel Geerinck, hebben de Baestaens een volledig gestructureerde training gevolgd die zulke solide resultaten heeft opgeleverd.
“Ik vertrouwde zijn aanpak eerst niet. Ik heb Michel ter voorbereiding op het seizoen tien keer verteld dat ik meer moest trainen. ‘Anders gaat het niet’, zeg ik altijd een beetje bezorgd.
“Maar tegen mijn eigen verwachtingen in had ik een fantastisch seizoen. Dankzij Michel train ik nu meer gefocust. De wetenschappelijke aanpak wierp zijn vruchten af.”
Een reis naar de VS zal bekend zijn bij de Baestaens, die eraan gewend zijn geraakt om naar Amerika te komen om in het begin van het seizoen UCI-punten te verzamelen voor een betere startpositie. Ze heeft een tante die als fysiotherapeut werkt in Michigan, en haar familie heeft ook huizen in Illinois en Florida.
“Ik ben de afgelopen jaren 25 keer naar de VS gereisd om de cross te rijden. Het is altijd mijn missie geweest om UCI-punten te verdienen.”
Nu zal hij er voor het eerst sinds zijn U23-dagen naartoe gaan om te racen op Worlds, en hij zegt dat het “World special” zal zijn.
“De kleuren van je land behouden is altijd bijzonder. In de Verenigde Staten zijn maakt het nog mooier. Ik heb een speciale band met dat land. Bovendien woont mijn tante in de VS. Mijn neef heeft de Amerikaanse nationaliteit.
“Mijn tante heeft ook een plek in Napels, Florida, waar ik de meeste tijd op vakantie doorbreng. Dat is de reden waarom ik veel naar de VS ga. Ik hou van de mensen, hou van de sfeer van racen, het is geweldig om te kunnen racen hier. Als ik alleen ben, wil ik racen. meer hier, maar niet veel teams zijn geïnteresseerd in de Belgische renner”, zei Baestaens. Fietsnieuws na zijn overwinning in Waterloo, Wisconsin bij de Track CX Cup.
Hij speelde in het Belgische team in 2020 en eindigde als 10e in het Europees kampioenschap, en hij zei dat zijn eerste selectie als eliterenner zeer gedenkwaardig was.
“Ik was als een kind, ik ben zo blij om weer Belgische kleding te dragen omdat het zoveel jaren geleden is. Het is altijd een droom voor mij geweest.”
Racing at Worlds zou een bitterzoete climax kunnen zijn voor een onzekere toekomst, aangezien zijn team woensdag aankondigde dat het aan het einde van het seizoen zou stoppen, en hij worstelde om een plaats te vinden in een bestaand team dat zich richt op jonge coureurs.
“Ik heb met bijna alle teams gesproken. Het was een positief gesprek, maar de voorkeur gaat uit naar de jongere spelers. Dat begrijp ik.”
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Subtly charming troublemaker. Thinker.”
