In België zullen commerciële sekswerkers binnenkort toegang hebben tot dezelfde sociale rechten als andere werknemers, dankzij een wet die in mei 2024 werd aangenomen. De nieuwe regels stellen hen in staat arbeidsovereenkomsten te ondertekenen met erkende werkgevers. Het is een ongekende poging om de sector te reguleren, maar niet iedereen is ervan overtuigd, zo meldt Euronews Witness.

Voorheen opereerden hostessbars en erotische massagesalons in België in een juridisch grijs gebied: sekswerkers werden contant betaald of tewerkgesteld op basis van serveerstercontracten.

Volgens aanhangers van de wet wordt dit beschouwd als een open deur voor intimidatie.

“Het is fijn om te weten wat wettelijk is toegestaan, want de vraag is altijd of we iets goed doen of niet”, zegt Alexandra Moreels, eigenaresse van een erotische salon.

Duidelijke regels in deze sector

Door bepaalde vormen van pooierwerk te decriminaliseren, wil de regering duidelijke regels aan de sector opleggen, een status creëren die is afgestemd op de specifieke en unieke aspecten van sekswerk, en de toegang tot werkloosheidsuitkeringen, ziektekostenverzekeringen en zwangerschapsverlof garanderen.

Om legaal te kunnen rekruteren, moeten werkgevers hun strafblad controleren, een exploitatievergunning verkrijgen en een hoofdkantoor in België hebben. Ze moeten ook de rechten van hun werknemers respecteren om op elk moment klanten te weigeren en seksuele handelingen te stoppen.

“Daar hebben wij absoluut geen probleem mee, dus alles is hier legaal. Dat is zoals nu beschreven in de komende wetgeving. Vrouwen moeten kunnen kiezen met welke klanten ze willen werken. “Gelijkaardige dingen zijn hier gebeurd”, zegt Kris, Alexandra’s echtgenoot en een van de saloneigenaren.

“Natuurlijk zijn er mensen die gedwongen worden klanten te accepteren. Voor hen is het dus heel belangrijk dat deze wet wordt aangenomen”, legt Manon uit, die sinds haar 19e als sekswerker in België werkt.

“Deze baan zou ons dezelfde rechten moeten geven als alle anderen”, voegde hij eraan toe.

Niet unaniem aanvaard

Deze hervormingen werden echter niet unaniem verwelkomd, vooral niet onder bepaalde feministische verenigingen die de commoditisering van vrouwenlichamen en de ongepastheid van de tekst in de situatie van migrantenprostituees en slachtoffers van mensenhandel aan de kaak stelden.

Zonder een werkvergunning kunnen zij volgens de nieuwe wet niet tewerkgesteld worden.

“Dit komt pooiers en mensenhandelaars ten goede die nu al profiteren van de enorme straffeloosheid in België”, zegt Mireia Crespo, directeur van ISALA, een vereniging die vrouwelijke prostituees in kwetsbare situaties ondersteunt.

De meest realistische aanpak

Veel professionals in de sector beschouwen deze hervormingen echter als de meest realistische aanpak.

“Sekswerk bestaat. En als je het niet openlijk doet, zal het ondergronds gebeuren”, zegt Karin Van Der Elst, eigenaar van Villa Tinto in Antwerpen, een vastgoedcomplex waar prostituees per dag ramen kunnen huren.

In dit stadium roept de nieuwe wet nog steeds veel vragen op. Volgens deskundigen zal het enkele jaren duren voordat de impact op de levensomstandigheden van sekswerkers, mensenhandel en pooierpraktijken kan worden beoordeeld.