Italië organiseerde een halve finale van het EK 2020 met Spanje na het winnen van een spannend duel met België in München.
Deze wedstrijd was misschien geen doelpuntenfestijn zoals die in de achtste finales, maar het was een felle strijd tussen twee geweldige teams die fantastisch voetbal speelden.
Italië is misschien wel het beste team tot nu toe in het toernooi, terwijl België het best gerangschikte team ter wereld is.
De twee doelpunten van de Azzurri – die het team naar 13 overwinningen op rij en 32 wedstrijden zonder nederlaag brachten – waren van de hoogste kwaliteit.
Nicolo Barella versloeg drie verdedigers voordat hij de opener scoorde en Lorenzo Insigne sprintte vanaf de middenlijn voordat hij een van de doelpunten van het toernooi binnensloeg.
België kreeg laat in de eerste helft hoop toen Giovanni di Lorenzo een fout maakte op Jeremy Doku en Romelu Lukaku een penalty scoorde.
Beide ploegen kregen kansen om opnieuw te scoren in een spannende tweede helft, maar doelpuntloos waren het de Azzurri die er doorheen gingen.
De ploeg van Roberto Mancini speelt dinsdag op Wembley tegen Spanje, maar wellicht moeten ze het doen zonder de indrukwekkende linksback Leonardo Spinazzola, die in de slotminuten werd weggedragen.
De Azzurri hebben hun draai weer gevonden
Italië kwam door de poule met drie overwinningen – zonder ook maar één doelpunt tegen te staan – maar ze kwamen allemaal thuis tegen Roma.
Ze kwamen echter helemaal niet indrukwekkend over in de achtste finales van de wedstrijd tegen Oostenrijk op Wembley, dus hadden ze extra tijd nodig om met 2-1 te winnen.
Dit resultaat in Duitsland was echter misschien wel hun beste resultaat in hun driejarige ongeslagen reeks – en ook hun belangrijkste.
Het was een lastige start en Leonardo Bonucci scoorde al vroeg, maar het doelpunt werd door de video-assistent-scheidsrechter afgekeurd wegens buitenspel.
Gianluigi Donnarumma maakte een aantal prima reddingen om ze op gelijke hoogte te houden voordat Insigne naar binnen sneed en een schot naast draaide – slechts een voorproefje van de toekomst.
Hun openingstreffer kwam toen België uit de verdediging probeerde te breken en Marco Verratti Barella te eten gaf, die na prachtig voetenwerk in het net schoot.
Insigne scoorde vervolgens een verbluffend doelpunt om de stand op 2-0 te brengen toen hij de bal op het middenveld oppakte en naar binnen sneed voordat hij een schot van buiten het strafschopgebied krulde.
Ze leken op hun gemak in die etappe, maar de fout van Di Lorenzo op Doku en Lukaku gaf België hoop.
Mancini’s ploeg kreeg na rust kansen – hoewel niet zoveel als België – waarbij Spinazzola, Federico Chiesa en Insigne allemaal dichtbij kwamen.
Het moment dat hun dag – en het Italiaanse voetbal in het algemeen – samenvatte, brak aan toen Spinazzola het schot van Lukaku blokkeerde en Bonucci en aanvoerder Giorgio Chiellini, terug van een blessure, samen met hem feestvierden alsof zij de winnaar waren.
In feite is dit hetzelfde als winnaar zijn, omdat ze dat voordeel nooit laten verdwijnen.
Ze moeten nu als favoriet worden beschouwd tegen het minder indrukwekkende Spanje volgende week in Londen.
Is de kans voor de gouden generatie van België voorbij?
De Belgische ploeg zit vol getalenteerde spelers en was de afgelopen tien jaar een middelmatige internationale ploeg. Ze hebben het echter niet optimaal benut.
Ze eindigden als derde op het WK van 2018, maar bereikten dit keer niet eens de halve finales. Euro 80, toen ze verloren van West-Duitsland, blijft hun enige finale.
De drie Belgische verdedigers hebben een gemiddelde leeftijd van 33 jaar. Slechts twee van hun basisopstellingen zijn jonger dan 28 jaar.
Is dit dus hun laatste kans?
Kevin de Bruyne, nu 30, gaf ze voor de aftrap een flinke boost toen hij fit werd verklaard om te starten.
Hij dwong Donnarumma tot een duikende redding, net als Lukaku. Ze stonden twee doelpunten van wereldklasse achter voordat tiener Doku, die de geblesseerde Eden Hazard verving, een strafschop won die Lukaku scoorde.
De aanvaller van Inter Milan scoorde 24 doelpunten in zijn laatste 23 wedstrijden voor België.
Voetbal is een spel met kleine marges en er waren een paar momenten waarop dat gebeurde, op de meeste momenten met Lukaku.
Het leek er voor de hele wereld op dat hij de gelijkmaker zou gaan maken in de tweede helft toen De Bruyne de bal over het zesmetergebied rolde, maar Lukaku schoot op de een of andere manier recht op verdediger Spinazzola.
Hij was nog maar enkele centimeters verwijderd toen de afgeweken voorzet van Nacer Chadli recht over zijn hoofd zeilde met een leeg doel voor zich. Het was een van de drie aanrakingen die Chadli inzette en vervolgens weer werd uitgeschakeld vanwege een blessure.
Het volgende WK – Qatar 2022 – is nog maar 18 maanden verwijderd, dus België krijgt mogelijk nog een laatste kans, al blijft het onduidelijk of Roberto Martinez de leiding zal behouden.
Wedstrijdstatistieken – Italië heeft een EK-record gevestigd
- Italië heeft voor de twaalfde keer de halve finales van een groot toernooi bereikt. Het enige Europese land dat meer van deze cijfers noteerde, was Duitsland (20).
- De Italiaanse coach Roberto Mancini werd de tweede coach in de geschiedenis van het EK die elk van zijn eerste vijf wedstrijden in de finale won, na Michel Hidalgo, die in 1984 alle vijf zijn wedstrijden als coach van Frankrijk won.
- Inclusief de kwalificatie heeft Italië elk van de laatste vijftien wedstrijden op het EK gewonnen, een competitierecord. België had voor deze wedstrijd 14 keer gewonnen.
- Geen enkele Belgische speler heeft meer doelpunten gescoord dan Romelu Lukaku, zowel op het EK (zes) als op de Wereldbeker (vijf, op gelijke hoogte met Marc Wilmots).
- Nicolo Barella scoorde zes doelpunten in 27 interlands, vergeleken met zeven doelpunten in 116 clubwedstrijden sinds zijn internationale debuut.
- Jeremy Doku werd de jongste speler ooit die een knock-outronde van een groot toernooi voor België speelde (19 jaar en 36 dagen) en is de eerste tiener die een penalty wint op het EK sinds Wayne Rooney voor Engeland tegen Frankrijk in 2004.
- De gemiddelde leeftijd van de vijf centrale verdedigers die aan deze wedstrijd begonnen is 34 jaar en 234 dagen, met Giorgio Chiellini (36) en Leonardo Bonucci (34) voor Italië, evenals Thomas Vermaelen (35), Jan Vertonghen (34) en Toby Alderweireld (32) voor België.
“Ongeneeslijke alcoholfan. Trotse webbeoefenaar. Wannabe gamer. Muziekfanaat. Explorer.”