Emilio Eichler wordt beschouwd als een van de grootste jonge talenten in het Duitse blindenvoetbal. De 16-jarige is niet alleen een Hertha-fan, maar droeg ook drie jaar lang het uniform van het blinde voetbalteam van onze hoofdstad Bundesliga-club. De nationale speler heeft de Oude Dame inmiddels verlaten en gaat spelen voor titelverdediger SF/BG Blista Marburg. “De beslissing was niet gemakkelijk voor mij. Maar ik begon de middelbare school in Marburg. “De route naar de training is dus veel dichterbij dan de vijf uur naar Berlijn”, legt de spits uit in een interview. De Hertha-man eindigde eerder als derde met onze Spree Athenia in de Saxon Blind Football Cup, en hij verliet Berlijn met goede herinneringen en wat souvenirs in zijn bagage. “Ik kreeg een cadeautje van het team, een klein afscheidscadeautje. Als aandenken mocht ik de trofee ook meenemen. “Dat was de overkoepelende conclusie”, zei Eichler, die met ons meekwam herthabsc.com vertelt over zijn laatste seizoen met de vlag op zijn borst, zijn vooruitgang in het blauw en wit en zijn hoop voor de toekomst.

herthabsc.com: Emilio, heel erg bedankt dat je de tijd hebt genomen voor ons gesprek. Allereerst: hoe gaat het met jou?
Eichler: Ik voel me geweldig, ik heb net mijn examen Engels gehad en ik denk dat alles redelijk goed is gegaan (lachen).

herthabsc.com: Dat is ons genoegen! Laten we dan gaan sporten. In je laatste seizoen bij Hertha eindigde je voor de derde keer op rij als vijfde in de Bundesliga. Wat is jouw conclusie?
Eichler: Ik wil beter eindigen, minimaal vierde. We droomden zelfs al heel lang van de derde plaats, dus het is een beetje jammer dat dat niet is gelukt. Maar ik denk dat het leuk was om als afscheid een indoortoernooi in Leipzig te spelen voor Hertha. Dat is echt weer gaaf.

herthabsc.com: U noemde de Saxon Blind Football Cup, die elk jaar wordt gehouden. Je behaalde de derde plaats in het toernooi. Is een klein feestje mogelijk?
Eichler: Het was – ongeacht plaatsing – een grote staking. Nog een toernooi spelen met het team en iedereen weer zien was iets heel bijzonders. Ik kreeg ook nog een cadeautje van het team, een klein afscheidscadeautje. Ook mocht ik de derde plaats trofee meenemen als aandenken aan mijn laatste toernooi met Hertha. Dat is een volledige conclusie. Het enige wat ontbreekt is het winnen van toernooien als allerbelangrijkste. Helaas verloren we de laatste wedstrijd met 0-1. We kregen gedurende het hele toernooi geen enkel doelpunt tegen, dat is nog vervelender.