AHMED TINUBU BAL, President van Nigeria, zei dat, hoewel mislukkingen op het gebied van goed bestuur Afrika hebben belemmerd, “gebroken beloften, oneerlijke behandeling en regelrechte uitbuiting vanuit het buitenland ook een grote impact hebben gehad op ons vermogen om vooruitgang te boeken”. Als gevolg van al lang bestaande interne en externe factoren zijn de economische structuren van Nigeria en Afrika uit balans geraakt, waardoor de ontwikkeling, industriële expansie, het scheppen van banen en een eerlijke verdeling van de welvaart worden belemmerd. Als Nigeria zijn verplichtingen jegens zijn bevolking en de rest van Afrika wil nakomen, moet het banen creëren, in een betere toekomst geloven en het goede voorbeeld geven. “En dat is precies wat we doen”, benadrukte hij, terwijl hij in detail uiteenzette hoe zijn regering dure en corrupte brandstofsubsidies en een gevaarlijk wisselkoerssysteem heeft afgeschaft. “Er zijn nog meer op groei en werkgelegenheid gerichte hervormingen aan de gang”, voegde hij eraan toe.

Hij verwelkomt partnerschappen met degenen “die het niet erg zouden vinden om Nigeria en Afrika een grotere rol te zien spelen in de wereldgemeenschap”, zei hij. De vraag was niet of zijn land open was voor zaken. Hij benadrukte eerder dat het gaat om “de mate waarin de wereld werkelijk openstaat om zaken te doen met Nigeria en Afrika op een gelijkwaardige en wederzijds voordelige manier”. Directe investeringen in belangrijke industrieën, het openstellen van havens voor grotere gebieden en grotere hoeveelheden Afrikaanse export, evenals betekenisvolle schuldverlichting zijn belangrijke aspecten van deze samenwerking. Hij onderstreepte ook de noodzaak om een ​​democratische regering te bevestigen als “de beste garantie voor de soevereiniteit en het welzijn van het volk”. Militaire staatsgrepen zijn verkeerd – net zoals civiele politieke ordes de neiging hebben om onrecht in stand te houden – maar hij merkt op dat de golf van demonstraties in heel Afrika geen demonstraties ten gunste van staatsgrepen zijn. Integendeel, “het is een vraag naar oplossingen voor problemen die altijd hebben bestaan”, zei hij.

Hij vervolgde met te zeggen dat de West-Afrikaanse regio “gevangen zat in een langdurige strijd tegen gewelddadige extremisten”, en – in de chaos – “duistere kanalen van onmenselijke mensenhandel vorm hebben gekregen”. Langs de route werd van alles verkocht, mannen, vrouwen en kinderen werden als roerend gezien. Tegelijkertijd vallen huurlingen en extremisten vanuit het noorden aan met dodelijke wapens en verachtelijke ideologieën. Terwijl Afrikaanse landen hun economieën zullen verbeteren en extremistische groeperingen op hun grondgebied zullen ontmantelen, riep hij de internationale gemeenschap op om haar engagement te versterken om “de stroom van wapens en gewelddadige mensen naar West-Afrika te beperken”. Een ander belangrijk aspect van mondiale solidariteit is het beschermen van de mineraalrijke regio’s van Afrika tegen diefstal en conflicten, benadrukte hij, waarbij hij opmerkte dat veel van deze regio’s “catacomben van ellende en uitbuiting” zijn geworden en dat “de chaos die zich voordoet in regio’s die rijk zijn aan hulpbronnen respecteert de rechten van mensen niet.” gemeenschapsrechten. nationale grenzen.”

Hij zei dat buitenlandse entiteiten voor de deur van Nigeria – onder één hoedje met lokale criminelen die kleine krijgsheren willen worden – duizenden mensen tot slavernij hebben gedwongen om illegaal goud en andere hulpbronnen te delven. Miljarden dollars die bedoeld zijn om het land te verbeteren voeden nu gewelddadige bedrijven, en de lidstaten moeten voorkomen dat bedrijven en hun burgers deze plunderingen uitvoeren. Hij beschreef ook de verwoestende impact die de klimaatverandering op zijn land heeft, en stelde dat Afrikaanse landen de klimaatverandering zullen bestrijden – “maar dat op een eerlijke en rechtvaardige manier moeten doen”. Hij schetste verschillende nationale stappen en zei dat inspanningen op het continent vruchten zouden afwerpen als de ontwikkelde landen “meer bereid zouden zijn investeringen uit de publieke en private sector te investeren in initiatieven waar Afrika de voorkeur aan geeft.” Benadrukkend dat Afrika “de oude ketenen niet wil vervangen door nieuwe”, zei hij dat het continent geen probleem is dat vermeden moet worden, en dat het ook niet beklagenswaardig is. “Afrika is niets minder dan de sleutel tot de toekomst van de wereld”, zei hij.