Katrin Hugendubel is directeur belangenbehartiging bij ILGA-Europe.

De benoeming van Petra De Sutter tot vicepremier van België – de eerste transgenderminister van Europa – is een mijlpaal.

Maar wat misschien nog betekenisvoller is, is dat het een mijlpaal is die nauwelijks in de krantenkoppen van vandaag wordt vermeld.

De Sutter is altijd open geweest over haar trans-identiteit en heeft in haar politieke carrière nooit geprobeerd dit feit te verbergen. Het was echter altijd duidelijk dat er meer aan de hand was dan alleen die identiteit.

Als arts en hoogleraar gynaecologie vocht ze voor vrouwenrechten, gendergelijkheid en seksuele reproductieve rechten. In elke politieke positie die hij heeft bekleed – of het nu in de Belgische senaat, de parlementaire kamer van de Raad van Europa of het Europees Parlement is – is hij altijd een groot voorstander geweest van LGBTQ-rechten.

Maar haar competentie op veel andere gebieden en haar indrukwekkende professionele staat van dienst, gecombineerd met haar belangenbehartiging, hebben haar carrière bepaald en haar het respect van haar collega’s opgeleverd.

Dat de berichtgeving in de media over haar kandidatuur voor vice-premier zich concentreerde op haar werk en niet op haar trans-identiteit, is niet alleen een weerspiegeling van haar indrukwekkende politieke carrière, maar ook van het progressieve karakter van de Belgische politiek vandaag. Het is niet moeilijk voor te stellen dat de krantenkoppen er in andere landen heel anders uit zouden zien – zelfs in andere Europese landen.

Hoewel de niet-benoeming van De Sutter een goede zaak is, geeft het echter nog steeds een sterk positief signaal af aan transgenders over de hele wereld.

De Sutter heeft transrechten misschien nooit centraal gesteld in haar werk, maar ze heeft er nooit voor teruggeschrokken een rolmodel te zijn. Maar nog belangrijker voor transgenders is het feit dat ze op nationaal niveau worden geaccepteerd en dat ze eerlijk en respectvol worden behandeld in de media, een teken van hoop in een tijd waarin transidentiteiten steeds meer worden afgewezen en verboden. Europese landen.

In Roemenië besprak het Constitutionele Hof deze week een wet die de discussie over gender en genderidentiteit volledig uit elk onderwijscurriculum zou verwijderen. Soortgelijke wetgeving is ingevoerd in Bulgarije. Het Poolse “Familiehandvest”, ondertekend door president Andrzej Duda, zal lessen over LGBTQ-kwesties op scholen verbieden. En in Groot-Brittannië hebben mensenrechtenverdedigers gewaarschuwd dat verwarrende nieuwe onderwijsrichtlijnen zouden kunnen betekenen dat scholen geen materiaal mogen gebruiken waarin de genderidentiteit en de mogelijkheid om transgender te zijn worden besproken.

Eerder dit jaar, aan het begin van de lockdown vanwege het coronavirus, heeft Hongarije een wet ingevoerd die gendererkenning feitelijk verbiedt, terwijl in Rusland wetgevende stappen worden ondernomen om hetzelfde te doen.

Terwijl een aantal regeringen actief proberen LGBTQ- en transgenders in hun samenlevingen te verwerpen, is het bemoedigend om een ​​Belgisch politiek systeem te zien dat leden van de LGBTQ-gemeenschap als gelijken accepteert.

De Sutter kreeg haar machtige positie in de nieuwe Belgische regering niet omdat ze een transvrouw is met expertise in specifieke kwesties die verband houden met LGBTQ-rechten en transrechten. Hij werd benoemd vanwege zijn competentie als ervaren politicus en beleidsmaker.

Dit is een bevestiging van haar identiteit als politicus en als transvrouw – en het is een berisping van de aanvallen op trans-identiteiten die in andere delen van Europa plaatsvinden.

De genderidentiteit van De Sutter ontbreekt mogelijk in de krantenkoppen in België. Maar de afwezigheid ervan zendt een krachtige boodschap uit.