CNA Newsroom, 4 okt 2022 / 08:53 (CNA).

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens oordeelde dinsdag dat België geen degelijk onderzoek heeft gedaan naar de omstandigheden van Godelieva de Troyer’s euthanasie in 2012 op basis van ‘onbehandelbare depressie’.

De rechtbank oordeelde dat er sprake was van een schending van artikel 2 van Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens dat ieders recht op leven wordt beschermd door de wet.

De historische euthanasiezaak was voor de rechter gebracht in Straatsburg door Tom Mortier, zoon van de Troyer. Ze stierf in 2012 nadat ze de beste euthanasieadvocaat van het land had benaderd, die uiteindelijk ermee instemde haar te euthanaseren ondanks dat ze een kankerspecialist was.

Voorafgaand aan zijn dood via euthanasie op 64-jarige leeftijd, werden noch zijn zoon, noch een van zijn familieleden geraadpleegd.

Het Mensenrechtenhof oordeelde op 4 oktober niet dat er sprake was van een schending van het Belgische wetgevend kader voor de praktijk van euthanasie.

De uitspraak heeft betrekking op de manier waarop de feiten rond de euthanasie van De Troyer werden behandeld door de Belgische Federale Commissie voor de Controle en Evaluatie van Euthanasie en de tijdigheid van strafrechtelijke processen na de dood van De Troyer.

“Gezien de belangrijke rol die de commissie speelt in achteraf euthanasiecontrole, is de rechtbank van mening dat het in deze zaak ingestelde controlesysteem zijn onafhankelijkheid niet garandeert ”, aldus het vonnis.

De rechtbank oordeelde dat België zijn verplichtingen uit hoofde van artikel 2 van het verdrag niet is nagekomen wegens het gebrek aan onafhankelijkheid van de commissie en het gebrek aan geschiktheid van het strafrechtelijk onderzoek.

In slechts een paar maanden tijd heeft De Troyer financiële betalingen gedaan aan een Belgische euthanasieorganisatie. Hij verwees hem door naar een andere arts die ook deel uitmaakte van dezelfde vereniging, hoewel een onafhankelijk advies nodig was in het geval van een persoon die naar verwachting niet snel zou overlijden.

Dezelfde arts die haar inslapte, was ook covoorzitter van de federale commissie die na het incident belast was met het goedkeuren van euthanasiegevallen.

De bevinding van het Mensenrechtenhof dat er geen schending was van het Belgische wetgevend kader en geen schending van artikel 2 voor de voorwaarde van euthanasie werd bevestigd met 5-2 stemmen.

“We verwelkomen de vaststelling van de rechtbank van schendingen van artikel 2, die onvoldoende ‘bescherming’ aantonen voor opzettelijke levensbeëindiging”, zei juridische groepering Christan Alliance Defending Freedom (ADF International) in een verklaring op 4 oktober. het idee dat er een zogenaamd ‘recht om te sterven’ bestaat en geeft uitdrukking aan de verschrikkingen die zich onvermijdelijk in de samenleving ontvouwen wanneer euthanasie wordt gelegaliseerd.

ADF International zei dat hoewel de rechtbank besloot dat meer “waarborgen” de juiste oplossing was om het leven te beschermen, haar eigen oordeel duidelijk maakte dat wetten en protocollen simpelweg niet genoeg waren om de rechten van Mortiers moeder te beschermen.

“Het is spijtig dat de rechtbank een aanvechting van het Belgische wettelijk kader heeft verworpen; de conclusie is echter dat zogenaamde ‘waarborgen’ die bescherming bieden aan kwetsbare mensen, moeten leiden tot meer voorzichtigheid tegen euthanasie in Europa en de wereld”, aldus Robert Clarke, adjunct-directeur van ADF International, dat Mortier vertegenwoordigde voor de rechtbank.

“De realiteit is dat geen enkele ‘waarborg’ de schade van deze praktijk kan verminderen als deze eenmaal legaal is. Niets kan Toms moeder terugbrengen, maar we hopen dat deze beslissing Tom wat recht doet’, aldus Clarke.

Landen als België en Nederland lopen voorop bij het aanbieden van euthanasie en hulp bij zelfdoding, en artsen die privé bezwaar hebben tegen de praktijk, moeten patiënten nog steeds doorverwijzen.

Vincent Kemme, oprichter van de Belgische bio-ethische organisatie Biofides, vertelde EWTN News in september dat zijn organisatie de afgelopen jaren een verschuiving waarneemt, vooral in laaggelegen Europese landen, weg van gewetensbescherming voor de medische professie.

“In Europa en de Verenigde Staten heeft de introductie van moreel relativisme en subjectivisme de medische professie volledig getransformeerd”, zegt Kemme.

Volgens de Belgische wet is euthanasie toegestaan ​​wanneer “een onnodige medische toestand van aanhoudend en ondraaglijk lichamelijk of geestelijk lijden” als gevolg van ernstige en onomkeerbare schade veroorzaakt door ziekte of ongeval niet kan worden verlicht.