Dit gevaarlijke fungicide werd drie jaar geleden in de EU verboden. Dus waarom worden ze nog steeds naar ontwikkelingslanden gestuurd?
Dorpen in Costa Rica hebben drinkwater per vrachtwagen moeten vervoeren nadat door Europa geleverde pesticiden hun water hadden vervuild.
Chloorthalonil is een gevaarlijke chemische stof die in 2020 in de EU zal worden verboden vanwege het potentieel om het grondwater te verontreinigen en kanker te veroorzaken.
Drie jaar later rekenen de Franse autoriteiten op een grote schoonmaakoperatie van het fungicide dat de waterrekening de pan uit kan rijzen.
Maar Duitsland, Italië en Groot-Brittannië behoren tot de Europese landen die nog steeds honderden tonnen van het op chloorthalonyl gebaseerde middel verschepen bestrijdingsmiddel voor arme landen, een nieuw onderzoek door Groene Vrede Dat hebben de Britse Unearthed Unit en de Zwitserse ngo Public Eye onthuld.
Het onderzoek is het eerste dat de volledige omvang van de exporthandel van chloorthalonil sinds het verbod in ogenschouw neemt – en de zware tol die het eiste van landen die slecht waren toegerust om het risico te beheersen.
Gedeeld met Euronews Green, hier zijn de belangrijkste bevindingen.
Chlorothalonil vergiftigt het water in Costa Rica
José Miguel Quesada werkte 40 jaar als landarbeider in Cipreses en sproeide tot wel zeven dagen per week fungiciden, waaronder chloorthalonil.
De 76-jarige man lijdt inmiddels aan tongkanker. “Ze zeiden dat het blijkbaar te wijten was aan de zon en chemicaliën,” zei hij. “Het enige dat ik weet, is wat ik op de boerderij gebruik en we werken altijd met die chemicaliën.”
De afgelopen acht maanden hebben de Costa Ricaanse autoriteiten vrachtwagenladingen water naar dorpelingen in Cipreses en Santa Rosa gestuurd, nadat laboratoriumtests 200 keer de veilige limiet voor chloorthalonyl in hun leidingwater hadden aangetroffen.
“We hebben een serieus probleem in het land met waterverontreiniging, die vooral is geconstateerd in het Cartago-gebied, in het Cipreses-aquaduct en nu in Santa Rosa in het kanton Oreamuno”, zei Elídier Vargas, onderzoeker van het VN-ontwikkelingsprogramma.
“Misschien als we andere waterwegen blijven onderzoeken, zullen ze blijven opduiken.”
Onlangs rapport van het ministerie van Volksgezondheid en Milieu van Costa Rica geven aan dat de regering zich terdege bewust is van deze mogelijkheid.
Het waarschuwt dat meer dan 65.000 mensen in de landbouwgebieden van Oreamuno en Alvarado, ten noorden van Cartago, water drinken dat onder vergelijkbare omstandigheden is geproduceerd – waar landbouw te dicht bij waterbronnen wordt bedreven.
Er was, zei hij, “een zeer grote kans op verontreinigingen door het gebruik van chemische producten.”
In totaal wordt er jaarlijks meer dan 800 ton fungicide gebruikt in Costa Rica, een land dat bekend staat om zijn rijke biodiversiteit en groente geloofsbrieven – zei Vargas.
Maar het Midden-Amerikaanse land test niet routinematig water op chloorthalonil. Net als veel andere lage- en middeninkomenslanden (LMIC’s), heeft het niet eens de capaciteit om de metabolieten (moleculen die worden afgebroken) van fungiciden in zijn waterwegen te testen.
Italië, België, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken zijn enkele van de Europese landen die gevaarlijke pesticiden naar Costa Rica verschepen omdat ze onveilig worden geacht voor gebruik op hun eigen boerderijen.
Welk Europees land exporteert het meeste chloorthalonil?
Tegen 2022 onthulde het agrochemische bedrijf plannen om 900 ton van het fungicide uit de EU te exporteren, volgens documenten verkregen door Dig onder de Freedom of Information (FOI) -wet.
De meeste export wordt ‘verteld’ uit Duits (302 ton), gevolgd door Italië (242 ton) en België (234 ton). Griekenland, Nederland en Spanje zijn ook betrokken, terwijl Groot-Brittannië vorig jaar 104 ton van het op chloorthalonyl gebaseerde pesticide verscheepte.
Met name één bedrijf beheerste een zeer groot deel van de omzet. De in Zwitserland gevestigde pesticidengigant Singenta in China is verantwoordelijk voor meer dan 40 procent van het volume chloorthalonilproducten dat aan het Europees Agentschap voor chemische stoffen is gemeld.
Syngenta en andere grote producenten van bestrijdingsmiddelen zijn grote multinationale ondernemingen, met productievestigingen en dochterondernemingen in vele landen. Hun exportmeldingen kunnen dus overal verschijnen, afhankelijk van hoe hun toeleveringsketen is verbonden.
De meeste export uit de EU – ongeveer 90 procent in gewicht – gaat naar LMIC’s, zo blijkt uit gegevens, waar VN-agentschappen inspraak dat zwakkere controles gevaarlijke pesticiden nog schadelijker maken.
Egypte is de topbestemming, gevolgd door Algerije en Kameroen Colombia.
Brexit lijkt de exporthandel van de EU en het VK in verboden pesticiden niet te beschrijven. In 2022, zo bleek uit het onderzoek, meldde Syngenta de uitvoer van 14 ton zuivere chloorthalonil vanuit de EU naar het VK.
Later dat jaar kondigde het de export aan van 51 ton marktklare pesticiden die deze chemische stof bevatten vanuit het VK terug naar de EU, klaar voor verdere export naar het buitenland.
Bij het analyseren van Costa Ricaanse douanegegevens ontdekten de onderzoekers dat Italië en België beide chloorthalonil-producten naar het land exporteerden in 2020 en 2021. De Italiaanse export kwam allemaal van de Duitse chemische gigant BASF, voor een fungicide genaamd Acrobat dat werd gebruikt op tomaten en aardappelen. .
“Als wetenschappers denken dat chloorthalonil te gevaarlijk is om in onze velden te gebruiken, waarom mogen bedrijven in Europa het dan nog steeds dumpen in armere landen met minder regelgeving?” aldus Marco Conteiro, directeur landbouwbeleid bij de Europese afdeling van Greenpeace.
“Deze twee dorpen zijn hoogstwaarschijnlijk het topje van de ijsberg, aangezien uit dit onderzoek blijkt dat overal pesticiden worden geëxporteerd. Totdat de Europese Unie hard optreedt tegen de export van verboden chemicaliën, zullen de schade aan boerengemeenschappen over de hele wereld en de hypocrisie voortduren.”
Hoe gevaarlijk is chloorthalonil en in welke Europese landen is het besmet?
Chloorthalonil is in de EU en het VK verboden nadat de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft vastgesteld dat het kankerverwekkend is en drinkwater verontreinigingen.
Fungicide metabolieten zijn zeer persistent in water en hun verwijdering uit drinkwater is moeilijk en duur. Sommige van de stoffen die worden afgebroken, kunnen een ‘genotoxisch potentieel’ hebben, wat betekent dat ze de genetische informatie van cellen kunnen beschadigen en kanker kunnen veroorzaken.
In Frankrijk is bijna een derde van het drinkwater verontreinigd met een bepaald molecuul in hogere concentraties dan toegestaan, zo concludeert een recent rapport van het Franse Agentschap voor Voedsel, Milieu en Arbo en Veiligheid op het werk (ANSES).
Zwitserland concurreert ook met uitgebreide grondwaterverontreiniging – vooral in de Zwitserse Hooglanden, waar extensieve landbouw plaatsvindt. Het Zwitserse federale bureau voor het milieu (FOEN) heeft wees gewaarschuwd dat chloorthalonil – dat 30 jaar vóór het EU-verbod werd gebruikt – “het grondwater jarenlang kon schaden”.
Het waterzuiveringssysteem loopt achter op het sijpelende fungicide. Nieuwe technologie om zijn metabolieten te filteren, zou de prijs van water met wel 75 procent kunnen verhogen, meldt de Zwitserse pers, gebaseerd op tests van de stad Lausanne. De Franse krant Le Monde merkt ook op dat waterproducenten met miljarden euro’s aan schoonmaakkosten te maken kunnen krijgen, die zeker zullen worden doorberekend aan de consument.
Gaat Europa de export van chloorthalonil verbieden?
EU-milieucommissaris Virginijus Sinkevičius erkende dat het blok “niet consistent zou zijn in zijn ambitie voor een gifvrije omgeving als gevaarlijke chemicaliën die in de EU niet zijn toegestaan, hier nog steeds zouden kunnen worden geproduceerd en vervolgens geëxporteerd.”
Deze chemicaliën “kunnen dezelfde schade toebrengen aan de gezondheid en het milieu, waar ze ook worden gebruikt”, voegde Sinkevičius eraan toe.
Zijn opmerkingen kwamen tijdens de start van het EU-overleg van vorige maand om de kwestie aan te pakken.
De Commissie heeft zich ertoe verbonden de door de EU verboden export te stoppen bestrijdingsmiddel terug in 2020. Maar de chemicaliënstrategie stuit op hevig verzet van de chemicaliënlobby, waarschuwt Dig. En campagnevoerders vrezen dat de voorstellen nu te laat zijn om door te gaan voor de volgende Europese verkiezingen in 2024.
Ondertussen leggen verschillende Europese landen nationale exportverboden op. Frankrijk was de eerste die de baanbrekende wet in januari 2022 uitvaardigde, hoewel Dig en de Public Eye hebben vastgesteld gat in het.
Duitsland en België – grote exporteurs van chloorthalonil via respectievelijk Syngenta en de in India gevestigde multinational UPL – willen nu het voorbeeld van Frankrijk volgen.
Ook hier oefent de pesticidenindustrie haar invloed uit. Een ontwerpdecreet van de Belgische minister van Leefmilieu in december dat de export van chloorthalonil zou hebben verhinderd, stuitte op sterke weerstand van de Belgische brancheorganisatie voor plantenbescherming (Belplant).
“De realiteit is niet zo zwart-wit!” een overzicht van de beweringen van Belplant, waarin het potentieel voor banenverlies wordt benadrukt naast andere nadelen van het nationale exportverbod voor gevaarlijke chemicaliën.
De Duitse regering kondigde vorig jaar aan dat ze vanaf het voorjaar van 2023 een soortgelijk verbod zou invoeren. Maar dit moet nog worden aangenomen en er is geen teken van wanneer ontwerpregels zullen worden gepubliceerd, aldus het onderzoek.
Digali voegde eraan toe dat de Britse regering tot op heden geen toezegging heeft gedaan om de export van verboden pesticiden te beperken of te beëindigen.
Syngenta reageerde niet op verzoeken om commentaar van de onderzoekseenheid. BASF merkte op dat de rapporten uit Costa Rica “ernstig zorgwekkend” waren.
“We weten dat het voor veel mensen moeilijk is om zich voor te stellen dat gewasbeschermingsmiddelen die niet (meer) geregistreerd zijn bij de EU, in de juiste context toch veilig gebruikt kunnen worden”, vult een woordvoerder van het Duitse bedrijf aan.
“Er zijn enorme verschillen in gewassen, bodem, klimaat, plagen en landbouwpraktijken over de hele wereld. We passen onze producten aan voor specifieke regionale markten. Al onze producten worden uitgebreid getest, geëvalueerd en goedgekeurd door de overheid volgens de officiële goedkeuringsprocedures die in elk land zijn vastgesteld voordat ze worden verkocht.”
Bekijk de video hierboven voor meer informatie over de effecten van chloorthalonil op dorpelingen in Costa Rica.
“Typische tv-ninja. Popcultuurliefhebber. Webexpert. Alcoholfan. Wannabe-analist. Algemene baconliefhebber.”