Last but not least betekent dit dat de praktijk van huisartsen mogelijk geen nieuwe patiënten meer kan aannemen. En degenen die in gemeenschappen wonen waar dokters zijn, moeten vaak dagen wachten op consultaties of huisbezoeken. Wat vroeger meer gebruikelijk was in de grote steden in België, is nu verschoven naar het platteland.

De NWS VRT observeert de gemeente Opwijk in de Vlaamse provincie Brabant. Er zijn hier slechts 8 huisartsen voor ongeveer 15.000 inwoners. Volgens het LKIKV van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekeringen heeft elke stad 9 huisartsen per 10.000 inwoners nodig om de gezondheidszorg op peil te houden.

De Vlaamse Vereniging van Huisartsen, Domus Medica, is bezig met een studie hierover. Deze studie wordt in de zomer afgerond en in het najaar gepresenteerd. Ook hier wordt gesteld dat het probleem niet zit in het aantal huisartsen, maar in de verschillende lokale en regionale gewichten: “Over het algemeen zijn onze huisartsen voldoende. Het probleem zit hem in de verdeling en combinatie van factoren, zoals administratie en taalbarrières in grootstedelijke omgevingen.”

Ann Van den Bruel, huisarts en professor huisartsgeneeskunde aan de KU Leuven, kan dit onderstrepen: “Ons aantal huisartsen is inderdaad verspreid over heel België, ook in vergelijking met andere landen. Maar door de verschillende distributie van voorraden zijn er in sommige gebieden zichtbare tekorten, terwijl andere bescheiden zijn.”

Volgens Van den Bruel is er de afgelopen decennia veel veranderd: “De eisen van mensen in deze gebieden zijn tegenwoordig anders. In 15 jaar tijd is het aantal consulten met 20% gestegen. Het heeft ook iets met ouder worden te maken. Al deze mensen hebben hun ruimte nodig en dat betekent meer werk voor huisartsen.” Veel huisartsen gaan echter binnen afzienbare tijd met pensioen. Ongeveer een derde van alle huisartsen in België is momenteel ouder dan 65 jaar.