De Europese concurrentie, zo wordt gezegd, heeft soms een eigen logica. ’s Nachts in Liverpool of Barcelona, ​​waar het onmogelijke ineens mogelijk wordt. En ook op avonden zoals donderdag in Brussel, waar het team een ​​van de slechtste prestaties van het seizoen neerzette in een van de grootste wedstrijden in de geschiedenis van hun club.

Het Europese avontuur zit erop voor 1. FC Union. De “reizende ploeg” op de tribune zal het in ieder geval tot volgend seizoen niet moeten doen met internationale bestemmingen. In het droomseizoen tot nu toe kun je eindelijk je dromen begraven. Met een 0:3 (0:1) nederlaag bij de Royale Union Saint-Gilloise werd Berlin donderdag uitgeschakeld in de Europa League en miste het een grote kans om de kwartfinales te bereiken. Bovenal kunnen mensen in Berlijn een tijdje afgeleid zijn over het hoe. “Het is niet zoals Union. Als we compacter en agressiever waren geweest, hadden we sommige situaties beter verdedigd. Maar het was erg moeilijk”, zei aanvoerder Christopher Trimmel.

Union heeft er dit seizoen zelden zo tandeloos uitgezien als in Brussel, en op de een of andere manier weet niemand echt waarom. Het was waarschijnlijk niet voor de achtergrond, hoewel het stadion niet uitverkocht was. Sint-Gillis speelde hun vorige Europa League-thuiswedstrijd in het naburige Leuven. Het feit dat ze nu in hun eigen stad speelden maar in het stadion van hun gehate rivalen Anderlecht, mishaagde alle “eenwording” en sommige Ultra’s boycotten zelfs de wedstrijd. Maar het is nog steeds lawaaierig, in het woonblok en in het gastenblok. Alleen in het veld licht niet op.

Na een krankzinnige 3:3 in de heenwedstrijd wilde Union eigenlijk terug naar de basis. Ten opzichte van het gelijkspel tegen Wolfsburg voerde coach Urs Fischer slechts één wijziging door: Jerome Roussillon mocht op de linkervleugel starten voor Niko Gießelmann. Vooraan startte Sven Michel voor het tweede jaar op rij.

Maar ook in België is de defensieve wankelheid van de laatste weken voelbaar. Slechts zes minuten later gleed Diogo Leite uit in een gevaarlijke positie voor Saint-Gilloise en bevond zich plotseling drie tegen één in het Berlijnse strafschopgebied. Alleen een knappe redding van Frederik Rönnow en een pak slaag van Victor Boniface hielden de thuisploeg op 1-0.

Union kreeg enkele minuten later de eerste kans met een directe vrije trap. Enigszins verrassend verving Michel Josip Juranovic en schoot de bal recht tegen de muur voordat het vervolgschot van de Kroaat naast ging.

De mensen van Köpenick konden de individuele zenuwen en fouten echter niet van zich afschudden. Ze bleven kwetsbaar en werden in de 18e minuut afgestraft. Opnieuw verloren Robin Knoche en Leite de bal onnodig, maar dit keer op een gevaarlijkere positie, en Brusselse aanvoerder Teddy Teuma schoot de bal langs Rönnow om er een verdiende 1-0 van te maken.

“Ici, ici, c’est Sint-Gillis!” de thuissupporters zingen dan een semi-ironische verwijzing naar hun buitenlandse omgeving. Maar op de een of andere manier begonnen ze te geloven dat Anderlecht ook voor hen een fijne plek kon zijn. Union daarentegen kon blij zijn met slechts 0-1 aan de rust. Terwijl Berlijners zich aan de zijlijn verzamelden voordat ze naar de kleedkamer gingen voor hun gebruikelijke drinksessie, waren de gezichten van de Berlijners doodsbleek.

Union had in de tweede helft een draai van 180 graden nodig. In plaats daarvan kregen ze meer van hetzelfde. De beslissende klap kwam na een dik uur. Leite eindigde een moeilijke avond met een nieuwe nederlaag, België danste terug in de zestien en Lazare Amani vierde een elegante finish met een salto.

Kort daarna werden in het thuisblok geschreeuw van “Olé” gehoord. De Unie had nog 20 minuten om zichzelf te redden, maar de hoop was allang vervlogen. “Union is een grote ploeg, maar ze spelen heel fysiek en met lange ballen. We weten wat ze doen en tegen ons kunnen ze weinig uitrichten”, aldus de Belgische middenvelder Senne Lynen.

Toen Janik Haberer het veld moest verlaten met een tweede gele kaart na een verkeerde beslissing van de scheidsrechter en Loic Lapoussin in blessuretijd nog een doelpunt toevoegde, voelden de Berlijners dat ze al in het vliegtuig naar huis zaten.

Naar de homepage