Het Belgische nationale ijshockeyteam voor dames heeft de geschiedenis van de Belgische sport geschreven. Tijdens het recente IIHF Women’s Ice Hockey World Championship 2023 Division II Group B, dat plaatsvond in Kaapstad, Zuid-Afrika, van 20 tot 26 februari 2023, veroverden de ‘Belgian Blades’ het goud met een schone lei. Alle tegenstanders zijn uitgesloten. Ongetwijfeld een geweldige prestatie.

Immers, na Divisie IIIA-goud in 2022 en vanwege promotie naar dit niveau begon België het toernooi in het ijsstadion aan de voet van de Tafelberg als underdog tegen Kroatië (10-1), Australië (1-0), Nieuw Zeeland (4-2) en gastland Zuid-Afrika (4-1). Türkiye was ook het zaad in deze groep, maar moest zich terugtrekken na de enorme aardbeving van het land.

Het Belgische team is teruggekeerd naar huis, maar spelers en coaches blijven onder de indruk van hun prestaties.

“We zijn erg blij met de geweldige prestatie van dit geweldige team”, zei assistent-coach Sven Van Buren. “Tegelijkertijd schreven we een stukje over de geschiedenis van het Belgische ijshockey. Geen enkel Belgisch team heeft ooit back-to-back goud gewonnen op de IIHF Wereldkampioenschappen. Dat is best wel cool. Op zo’n prestatie kun je alleen maar trots zijn. Het ging heel goed, een absolute teamprestatie. Het was geweldig om dit mee te maken.”

Hoofdcoach Tim Vos beaamt: “Natuurlijk ben ik heel trots. We kwamen hier in Kaapstad aan met als hoofddoel in de divisie te blijven, met weinig hoop op brons. Als je eindelijk thuiskomt met het goud… dat is de droom van elke coach. We moeten nu verder bouwen op deze ervaring en volgend jaar moeten we misschien in de hogere divisies verbeteren. Het voltallige personeel en alle dames zijn zeer tevreden met het resultaat.”

Het Zuid-Afrikaanse avontuur is nog beter geworden voor Lotte De Guchtenaere, die uitkomt voor Sportoase Antwerp Phantoms in de Belgische competitie en voor Mechelen Lady Sharks, een Belgisch team dat uitkomt in Duitsland. Hij is nog steeds onder de indruk. Goud gewonnen met het team, wedstrijd MVP tegen Nieuw-Zeeland (4-2) – hij scoorde 4 doelpunten -, topscorer van het toernooi en verkozen tot beste aanvaller van het evenement. Haar koffer ging amper dicht voor de vlucht naar huis, propvol met alle lofbetuigingen. “Toen we op het vliegtuig naar Kaapstad stapten, gingen we naar het WK met als hoofddoel niet als laatste te eindigen na promotie van Divisie III naar Divisie IIB vorig jaar. Uiteindelijk kwamen we als underdog onverwachts goud tegen!” Met acht doelpunten staat De Guchtenaere in vuur en vlam in Kaapstad. De topscorer betaalde echter veel krediet aan zijn teamgenoten. “Ik maakte acht doelpunten, maar dat lukte alleen dankzij een goede pass van mijn teamgenoot. Natuurlijk werk je als team samen, alleen zo kom je tot resultaat.”

De spanning is voelbaar. “Ik zette veel druk voor dit WK en aan het begin van elke wedstrijd. We hebben een goed gevoel tegen Kroatië. Ik scoorde vier doelpunten in die eerste wedstrijd. Dat is natuurlijk fantastisch. Tegen favoriet Australië hebben we echter gemengde gevoelens. Desalniettemin waren we dankzij het harde werk van het hele team in staat om te scoren en Australië af te houden, en we hielden het de hele wedstrijd vol. Bij aanvang van de wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland hadden we hetzelfde gevoel als tegen Down Under. Winnen betekent goud. Dus we hebben er alles aan gedaan om ons spel te forceren en te resulteren in een 4-2 overwinning!”

In die wedstrijd scoorde hij alle vier de doelpunten. “Ik ben net klaar, mijn teamgenoten in mijn lijn hebben het spel opgezet”, vertelt hij. “Het was teamwerk. Het belangrijkste is dat het goud van ons is. Als klap op de vuurpijl willen we natuurlijk ook winnen van gastland Zuid-Afrika! En dat deden we. We moeten echter vechten tot de dood, ook al is er geen overwinning in cadeauverpakking.”

De extra onderscheidingen van MVP en ‘Best Forward’ had hij niet verwacht. “Ik kon het toen nauwelijks geloven en bleef daar even staan ​​voordat ik zonk! Deze prijs had ik zeker niet verwacht, want er zijn zoveel goede spitsen in ons eigen team en bij de tegenstanders. Dit WK staat in mijn geheugen gegrift!”

Doelman Nina Van Orshaegen bleek bijna onneembare muren van de Belgische vesting. Daarom hield hij zijn team in de wedstrijd tegen het favoriete Australië en versloeg Australië met een nipte overwinning. Per slot van rekening een cruciale overwinning, een wedstrijd die de weg naar goud effende. Hoe heeft hij de thriller ervaren?

“Er gingen veel dingen door mijn hoofd toen ik scoorde tegen Australië. Mijn belangrijkste doel is om die nul op het scorebord te houden, en dit is zo lang mogelijk omdat er veel van afhangt. Ik heb de laatste bel gehaald. Simpel gezegd, omdat het hele team had samengewerkt om zoveel mogelijk aanvallen van buitenaf te weerstaan. Op deze manier is elk schot voor mij zichtbaar en relatief eenvoudig te blokkeren”, zegt hij. “Ik ontving daarna de wedstrijd MVP-prijs, maar het was absoluut een teamprestatie. Als mijn verdedigers en aanvallers niet hun best deden, zou ik de prijs ook niet krijgen. Toch is het een mooie bekroning van deze noodlottige wedstrijd. Deze game is momenteel het hoogtepunt van mijn carrière. Het zal waarschijnlijk ook niet beter worden na deze ervaring. Vooral het feit dat we als underdogs begonnen in de eerste ontmoeting van die wedstrijd en alsnog wonnen. Onbeschrijfelijk!”

“Terwijl de klok de laatste tien seconden aftelde, werd het me duidelijk: we hebben dit echt gedaan. Kortom, de weg naar goud ligt open. Algemene verbazing, ons exacte ‘Miracle on Ice’-moment. Samen met het hele team kippenvel, het originele misty eye moment!”

Hij hield van de prijs ‘Beste keeper’, maar vond die minder belangrijk. “Ik vecht niet altijd voor individuele prijzen. De gouden medaille met het hele team, dat waardeer ik het meest. Al ben ik blij te horen dat de prijs unaniem aan mij is toegekend.”

Petra Horemans is een ervaren Blades-skater. “Gelukkig ben ik met 47 jaar niet de oudste speler op dit WK, de Kroatische doelman is drie maanden ouder”, grapte hij. “Omdat we als gepromoveerd team hoger aan de reeks begonnen, namen we aanvankelijk met lagere verwachtingen deel. De opdracht is vooral om in deze hogere divisie te blijven. Maar na de winst op topfavoriet Australië is alles mogelijk en zijn we er vol voor gegaan. Het is niet eenvoudig om twee jaar op rij goud te winnen, omdat er een aanzienlijk verschil is in vaardigheidsniveaus tussen de twee divisies. Doordat er in België steeds meer meisjes op jongere leeftijd met ijshockey beginnen en met de jongens meespelen en trainen, is er momenteel een toename van jong talent en dat zie je heel goed terug in dit team.”

Oorspronkelijk zou dit zijn laatste World zijn, maar nu… “Meestal ben ik van plan om na Kaapstad ‘met pensioen’ te gaan. Echter, aangezien we nu weer promoveren naar een hogere divisie heb ik besloten er nog een jaar bij te doen. Mijn ervaring als ervaren speler zal zeker van pas komen… als ik geselecteerd word natuurlijk”, voegde Horemans toe.

Ans Van Hoof is een van de jonge rookies van het Belgische Blades. Een paar weken eerder had de 16-jarige een zilveren medaille gewonnen in Groep B Divisie II van de U18 Women’s World Championships in Sofia. Zijn sterke optreden op het toernooi in Bulgarije werd bevestigd door zijn selectie voor het seniorenteam. Zilver en goud in bijna een maand tijd, hoe zou een 16-jarige dat denken?

“Het was sowieso een geweldige ervaring om voor het eerst bij de senioren te mogen spelen en meteen goud te winnen”, reageerde Van Hoof. “Een beetje onverwacht. Wij geven alles. Ik vind het heel erg leuk. We gaan voor goud, we zijn een groot verrassingsteam. Niemand had verwacht dat we ook met U18 medailles zouden winnen, want ook bij de meisjes behaalden we het beste in Sofia. Dan daarna goud toevoegen … ja, dat is ongelooflijk. Om dit te kunnen ervaren en de kans te krijgen om aan beide Werelden deel te nemen en vervolgens stevige prestaties neer te zetten. Het was geweldig. Niet veel meisjes krijgen die kans. Daarom ben ik erg dankbaar dat ik het heb ontvangen.”

Marc Verlinden, Development Director van de RBIHF, was tevreden met de prestaties van de twee damesteams. “In België wordt al meer dan een eeuw ijshockey gespeeld en ondanks het beperkte aantal ijsbanen en het gebrek aan overheidssteun zijn we jaar na jaar blijven verbeteren. Naarmate het aantal clubs toenam, stak de RBIHF veel energie in de ontwikkeling en ondersteuning van jonge coaches. Het verhogen van de funfactor op jonge leeftijd, het bevorderen van sportveiligheid en het ontwikkelen van leeftijdsgeschikte spelers vormen de basis van ons nationale ontwikkelingsprogramma.”

“De laatste jaren zijn er steeds meer vrouwelijke speelsters bij onze club gekomen, waardoor ijshockey een competitieve vrouwensport is geworden. IJshockey is meer dan er alleen cool uitzien! Tot 14 jaar spelen jongens en meisjes meestal in een gemengd team. Door het groeiende aantal van vandaag kunnen we een apart team creëren voor dameshockey in de oudere leeftijdscategorie. Momenteel nemen deze teams deel aan gecombineerde competities in Nederland en Duitsland, maar een lokaal 3-tegen-3 cross-ice-initiatief heeft onlangs ook extra wekelijkse speelmogelijkheden gegeven aan jongere vrouwelijke spelers. Als nationale bond bekijken we mogelijkheden om dit te promoveren tot een echte nationale competitie.”

“Dit seizoen introduceerde de RBIHF een extra U18 Nationale Selectie voor Dames bovenop het bestaande Seniorenteam. Onze resultaten op het IIHF Wereldkampioenschap voor beide teams zijn fenomenaal, wat bewijst dat onze inspanningen vruchten afwerpen en dat het vrouwenijshockey in België op de goede weg is met een enorm potentieel. Een zilveren medaille mee naar huis nemen met het U18-team en een tweede gouden medaille op rij door ons seniorenteam was nog nooit eerder vertoond in ons land. Als we doorgaan op de ingeslagen weg, zijn we er zeker van dat het de sport in België verder zal ontwikkelen.”