Ze hadden als tieners geduelleerd, waren misschien wel de grootste allround spelers in de wielergeschiedenis en lieten de concurrentie er in hun duels uitzien als zielige figuranten.
Nu het crosscountryseizoen zijn hoogtepunt bereikt op zondag (15:00/Eurosport 2) voor meer dan 50.000 fans in Hoogerheide, Nederland, rest er nog maar één vraag te beantwoorden: Wout van Aert of Mathieu van der Poel? Twee jaar na een boeiende achtervolging langs de kust van Oostende ontmoeten de Belg en Nederlander elkaar opnieuw voor een regenboogtrui op de Brabantse Wal.
“Ik heb niet echt een wereldkampioenstrui nodig. Maar het zou leuk zijn om hem weer te dragen. Het is lang geleden”, zei Van Aert. De 28-jarige was deze winter licht begunstigd in WK-duels met rivalen van zijn leeftijd. In 13 races won van Aert er negen en nooit slechter dan een seconde. Van der Poel reed nog een race en eindigde twaalf keer op het podium – maar er waren slechts zes overwinningen. Ook sinds zijn grote val in de mountainbike racen op de Olympische Spelen van Tokio, hij heeft herhaaldelijk last van rugklachten “Mijn kansen zijn 50:50, Wout heeft dit seizoen de overhand”, zei van der Poel.
Hoogerheide’s bijzondere relatie van «vdP»
Er is ook een heel bijzondere band tussen van der Poel en Hoogerheide. Het was de geboorteplaats van zijn vader, Adrie, en de race is zelfs vernoemd naar de grote passant. En om tot het uiterste te gaan, plande en markeerde Adrie van der Poel zelfs het WK-parcours. Voordelen voor junioren? “Nee, dat gaat niet werken”, zei papa van der Poel.
Het bijzondere aan dit duel tussen van Aert en van der Poel duurde bijna het hele jaar. Terwijl tourwinnaar Jonas Vingegaard zijn plannen onderwierp aan de Ronde van Frankrijk in de zomer of klassiekerspecialist John Degenkolb de rotsachtige hel van Parijs-Roubaix als hoogtepunt zag, gunden Van Aert en van der Poel zich amper rust. Ze zijn een van de kanshebbers op de overwinning in het voorjaarsklassiekerseizoen en op verschillende etappes van de Tour.
En in de winter gaat het verder op een crosscountryfiets. Zoals ontspanningsoefeningen. “Dit is de enige race dit jaar waar niets van mij werd verwacht. Ik heb veel plezier in de winter”, aldus Van Aert. Van Aert is een vrije geest op een modderig pad, waar je altijd een uur op maximale hartslag fietst. Op de weg bedient hij vaak zijn team Jumbo-Visma – en toch weet hij bijna absurde tijdritten, sprintetappes en bergtracés van de Tour de France te winnen.
“elkaar duwen”
De rol van Van der Poel is anders. Hij is de onbetwiste ster van zijn team, het draait allemaal om de tweevoudig winnaar van Vlaanderen. Maar ook dit duel met van Aert is een extra motivatie voor de in België geboren Nederlander. Elf jaar geleden, amper 17 jaar oud, streden ze in Koksijde voor het eerst om de WK-trui veldlopen. Op dat moment won van der Poel, het gezicht van Van Aert op de foto’s die vandaag de dag nog steeds gedeeld worden spreekt boekdelen.
“We duwen elkaar naar nieuwe hoogten”, zei van Aert. Twee jaar later sloeg de Belg terug in de U23-divisie. In een elitevergelijking staat Van der Poel nu 4:3 voor. De relatie tussen de twee moddervoedende supersterren is er een van koel respect. Je hoeft niet samen op vakantie, maar je kunt ook niet zonder elkaar op vakantie. Het zou voor Van Aert een bijzonder feest moeten zijn om zijn vierde wereldtitel te behalen op het pad dat de vader van Van der Poel had uitgezet.
Thuis tuin
“Hipstervriendelijke maker. Muziekgoeroe. Trotse student. Baconfan. Gepassioneerde webliefhebber. Socialmediaspecialist. Gamer.”
