Er zijn zelfs enkele vader-zoonrelaties die succesvoller zijn in de autosport. Graziano en Valentino Rossi wonnen samen 118 Grands Prix! Voorafgaand aan de Moto2-titel Remy Gardner, die wereldkampioen werd 34 jaar na de overwinning van zijn vader Wayne Gardner in de 500cc-klasse, was er echter maar één ander voorbeeld van een vader- en zoonsfamilie in GP-races die de wereldbekerkroon droegen: Kenny jr. . en Kenny Roberts sr.

Graham Hill en zijn zoon Damon werden wereldkampioen in de Formule 1, gevolgd door Keke Rosberg in 1982 en zoon Nico in 2016. Ook zijn zoon Jacques was zeer succesvol met Gilles Villeneuve.

Papa Jos reed ook in de Formule 1 voor tweevoudig Formule 1-wereldkampioen Max Verstappen, al boekte hij geen grote successen. In het geval van Carlos Sainz lag het succes van de gelijknamige vader – voormalig wereldkampioen rally en Dakar-winnaar – op een ander front.

Eén ding kan worden gezegd: als het gaat om gezinnen waar zowel vader als zoon succesvol zijn in motorrijden, dan komt er meer bij kijken dan je denkt.

We vinden al snel twaalf families in verschillende motorseries waar vader en zoon overwinning, titel of ander succes behaalden.

Maar er zijn natuurlijk ook gevallen waarin de vader een succesvolle rijder is, zoals tweevoudig 250cc-wereldkampioen Sito Pons, wiens zonen Axel en Edgar internationaal in de schulden zitten. Hetzelfde gold voor 13-voudig GP-winnaar Randy Mamola. Zoon Dakota heeft nooit voet aan de grond gekregen in GP-races.

Nello en Alberto Pagani

Nello Pagani was wereldkampioen 125cc in 1949, het eerste jaar in de GP-geschiedenis; hij won de 125cc GP in Ulster en Monza in 1959 en 1962 op Ducati en Honda. Daarnaast vierde hij twee GP-overwinningen in de 500cc-klasse in 1949 met Gilera op Assen en Monza, eindigde hij het 500cc-wereldkampioenschap in 1949 op de tweede plaats en racete daarna met Gilera tot 1955 (tot 1953), hij belandde in de wereldkampioenschappen kampioenschap – 4e, 5e, 8e en 15e geëindigd voordat hij 13e en 20e eindigde in de Wereldkampioenschappen boven MV Agusta (1954 en 1955).

Zoon Alberto Pagani schitterde toen bij MV Agusta als teamgenoot van Giacomo Agostini en behaalde drie 500cc-overwinningen. In 1972 eindigde hij als tweede in het 500cc Wereldkampioenschap achter Ago. Fabrieksrijder Gilera Nello Pagani slaagde er niet in om de 500cc-titel van 1949 tegen Leslie Graham met één punt verschil te winnen. Aan het einde van het seizoen was het 30 tegen 29. Er waren toen slechts zes Grands Prix.

Lesley Graham en Stuart Graham

Les Graham won GP in drie klassen (1x 125cc, 2x 350cc en 5x 500cc) bij het Britse AJS. Zoon Stewart won de 50cc Wereldkampioenschapsrace en vierde de overwinning in zijn achtste liter Wereldkampioenschap. Les Graham kon er prat op gaan dat hij in 1949 de eerste 500cc-wereldkampioen in de geschiedenis was. Vervolgens stierf hij tijdens de Isle of Man TT-race in 1953. Stuart Graham vierde beide GP-overwinningen in 1967 toen hij derde werd in de 50cc- en 125cc-wereldkampioenschappen op Suzuki’s werkplaats.

Helmut en Stefan Bradl

Van 1986 tot 1993 deed Helmut Bradl uit Beieren in totaal 84 WK-races en won vijf Grands Prix in de 250cc-klasse, waarbij hij het 250cc Wereldkampioenschap in 1991 met slechts 17 punten verloor van Luca Cadalora. Zoon Stefan Bradl brak in 2006 door in het 125cc-wereldkampioenschap als fabrieks KTM Red Bull-rijder, won in 2008 in Brno en Motegi met Kiefer Aprilia en won het Moto2-wereldkampioenschap in 2011 met Kalex na zijn eerste Moto2-wereldkampioenschap in Estoril. in 2010 -Run at Suter heeft gewonnen.

In 2012 nam Bradl deel aan het MotoGP Wereldkampioenschap met LCR-Honda en eindigde tot 2014 drie keer op rij in de top tien van het algemeen klassement. 2015 tot november 2016 ) en hebben tot nu toe 53 top tien-posities in de koningsklasse betwist, wat een Duits record is.

“Ik wil één plaats beter doen dan mijn vader in het Wereldkampioenschap”, zei Stefan Bradl tijdens zijn GP-debuut in Barcelona in 2005. De junior overtrof zijn senior in GP-overwinningen (7v5) en WK-klassementen, maar Helmut Bradl leidt nog steeds het GP-podium – 21-19.

Graziano en Valentino Rossi

De meest succesvolle familie op het gebied van GP-overwinningen op motorfietsen komt uit Tavullia in Italië: Valentino behaalde 115 overwinningen in zijn tweewielige carrière, die eindigde in november 2021, Graziano drie in 1979 (in de 250cc-klasse van Morbidelli).

Valentino behaalde 12 overwinningen in het 125cc Wereldkampioenschap, 14 in de 250cc-klasse en 89 in de koningsklasse (500cc/MotoGP). De “Dottore” heeft in totaal 432 Grands Prix voltooid, waaronder 235 podia en negen wereldtitels in vier klassen: 1x 125 cc, 1x 250 cc, 1x 500 cc en meest recentelijk 6x MotoGP (2002, 2003, 2004, 2005, 2008 en 2009).

Trouwens: ook Graziano Rossi pakte het podium in de koningsklasse: hij werd tweede in Assen in 1980 en derde in Misano in hetzelfde jaar op de Suzuki 500.

KennyRobert sr. en Kenny Roberts Jr.

Vader en zoon Kenny Roberts kwalificeren zich niet als meest succesvolle huisartsenfamilie. “King Kenny” won het 500cc Wereldkampioenschap in 1978, 1979 en 1980 met Yamaha, zijn zoon “Little Kenny” in 2000 met Suzuki. Precies 20 jaar later treedt Junior in zijn voetsporen. Maar met in totaal vier wereldtitels loopt het Californische duo ver achter op de hitlijst – vergeleken met bijvoorbeeld Nietos en Rossis. Maar de familie Roberts is nog steeds de enige die aanspraak kan maken op de wereldtitel van vader en zoon in de “eerste klasse”.

“King Kenny”, 70 op 31 december, won twee 250cc GP’s in 1978 en in totaal 22 pinten GP. Hij werd wereldkampioen als Yamaha-teameigenaar John Kocinski (250cc 1990), Eddie Lawson en Wayne Rainey, de laatste twee wonnen elk drie 500cc-wereldtitels. Tegelijkertijd werd Kenny, die ouder was, de eerste Amerikaan die de 500cc-titel won. Hij werd vervangen door Lawson, Rainey, Schwantz en Hayden. De junior won in acht races het wereldkampioenschap 500cc.

Wayne en Remy Gardner

De Gardners deden hetzelfde als de Roberts: Wayne Gardner werd in 1987 de eerste wereldkampioen van Australië in de koningsklasse op een Honda. Hij behaalde zeven GP-overwinningen op weg naar de titel alleen, en de 62-jarige heeft in totaal 18 overwinningen. De nieuwe Moto2-wereldkampioen Remy Gardner (24), die vorig jaar zijn MotoGP-debuut maakte op Tech3-KTM, behaalde zes Moto2-overwinningen. Dit jaar nam hij met Yamaha deel aan het Wereldkampioenschap Superbike.

Engel Nieto en Pablo Nieto

De Nieto-dynastie in Spanje kan ook blijk geven van een geslaagd vader-zoonevenwicht. Senior Ángel Nieto, die in augustus 2017 bij een crash om het leven kwam, heeft met zijn zoon Pablo 91 Grands Prix gewonnen, maar het succes was wisselend. Ángel heeft een indrukwekkende 90 GP-overwinningen, Pablo één, neef Fonsi vijf, voor een totaal van 96.

De enige zoon van Angel «Gelete» die geen wereldkampioenschap won, vader Ángel Nieto heeft ook 13 wereldtitels (50, 80 en 125 cc) en 139 podia. Hij won 27x met 50, 1x met 80 en 62x met 125. Naast zijn GP-overwinning in het enkelspel (2002 in Portugal) behaalde Pablo Nieto in totaal acht podiumplaatsen. Wijlen Ángel is de tweede meest succesvolle GP-coureur aller tijden in termen van wereldtitels – achter Agostini met 15.

Peter en Philip Oettl

De Beier Peter Öttl vocht in 1989 om het wereldkampioenschap 80cc in Krauser en verloor zijn titelgevecht van Manuel Herreros in Brno in de voorlaatste bocht door een val. Peter Öttl won drie 80cc Wereldkampioenschappen en twee 125cc Wereldkampioenschappen, de laatste in Mugello in 1996.

Zoon Philipp nam deel aan zes Moto3- en één Moto2-seizoenen in de wereldkampioenschappen motorfietsen, hij streed om de 3e plaats in Indy in 2014, eindigde als tweede in Spielberg in 2017 – en won in mei 2018 gemakkelijk de Moto3-race in Jerez met het Papa’s-team Südmetall Schedl Pieter. In 2020 stapte hij over naar het Supersport Wereldkampioenschap, waar hij in twee jaar tijd elf podia behaalde en in 2022 zijn Superbike Wereldkampioenschap debuut maakte op de Go Eleven Ducati. Hij eindigde het jaar op de 13e plaats algemeen. Dit jaar is het tweede seizoen in de serie.

Donnie en Josh Hansen

We hebben ook naast het WK gekeken. De Amerikaan Josh Hansen heeft nog nooit een AMA-titel gewonnen, maar hij was dicht bij het winnen van het 2005 Eastern Supercross Championship 125 toen hij met Grant Langston op de tweede plaats eindigde in het kampioenschap. Maar de naam van Hansen wordt geassocieerd met verschillende overwinningen in het AMA-kampioenschap. Josh’s vader, Donnie “Holeshot” Hansen, won in 1982 de AMA Motocross- en Supercross-titels in de 250 klasse

Harry, Stefan en Liam Everts

De grootste Motocross GP-rijder aller tijden is Stefan Everts, die tot eind 2017 de activiteiten van het Suzuki Cross Wereldkampioenschap leidde. De Belg wist heel weinig van het WK af toen hij zijn carrière begon. Want ook zijn vader Harry Everts heeft zich gevestigd als een kruislegende. Hij reed voor de Puch-fabriek, vervolgens voor Suzuki en woonde vele jaren in Oostenrijk.

Harry won in totaal vier wereldtitels, de eerste in 1975 in de Puch 250, drie in de 125cc-klasse op Suzuki. Harry en Stefan Everts hadden ook veel succes voor België in de Cross of Nations. Zij zijn het enige vader-dochterteam dat heeft gewonnen in het Wereldkampioenschap Cross en Motocross of Nations (MXoN).

De Everts zijn nu in hun derde generatie van succes: Stefan’s zoon, Liam, doet mee aan zijn eerste volledige MX2-seizoen in DIGA Procross-KTM in 2022 na een prima run op het Europees Kampioenschap (inclusief een openingszege in de 2020 EMX125-serie op Matterley Basin). Nu staat hij voor zijn eerste seizoen als Red Bull KTM-fabrieksrijder in het MX2 Wereldkampioenschap.

Robert, Joey en Michael Dunlop

De naam Dunlop werd een icoon in de autosport, en niet alleen vanwege de banden. Joey en Robert Dunlop waren twee broers die hun sporen verdienden in Engeland en op de internationale wegrace-scene. Wijlen “Joey” Dunlop was een TT-legende, hij won 26 races in de Isle of Man Tourist Trophy; hij is vijfvoudig wereldkampioen Formule 1 TT. Hij vierde ook 13 overwinningen in de legendarische wegrace North West 200. Op 2 juli 2000 stierf “The King of the Roads” tijdens een wegrace in Tallinn (Estland).

Ondertussen is zijn neef Michael hard op weg om de onvergetelijke TT-held te worden. Michael werd de eerste coureur in de geschiedenis die het ronderecord op de 60 km bergbaan in minder dan 17 minuten verbrak. In 2016 stopte de stopwatch bij de Senior TT na de tweede ronde op 16:53.929 (gemiddeld 133.962 mph of 215.591 km/u), hoewel hij de pits inging om bij te tanken en banden te wisselen. Daarmee verbeterde hij het ronderecord van 23-voudig TT-winnaar John McGuinness in 2015 met ongeveer tien seconden.

John en Eli Tomac

Hoewel de vader van Eli Tomac, John, nooit een titel won in de professionele motorwereld, werd hij een legende in de mountainbikewereld. John is meervoudig wereldkampioen cross country en heeft verschillende wereldkampioenschappen downhill gewonnen. Ondertussen speelt John de rechterhand van zijn zoon. Het heeft hem naar een reeks AMA 250 Supercross- en Motocross-titels geleid.

Tegelijkertijd won John de Veterans Class-titel op het Amateur National Motocross Championship in Loretta Lynn’s, waar hij en Eli het eerste vader-zoon-duo werden dat titels won in de Amerikaanse motorcross. Eli behaalde in 2019 voor de derde keer op rij de 450 Outdoor-kroon en in 2020 slaagde hij er eindelijk in om het Supercross Wereldkampioenschap te winnen. Vorig jaar won Eli de Amerikaanse Supercross- en Outdoor-titels voor Yamaha, en afgelopen zaterdag was ook de openingsrace van de 2023 AMA Supercross-serie.