Elke ochtend staan ​​honderden mensen aan de deur van het Brusselse vluchtelingenbureau om asiel aan te vragen in België. Ze komen uit Afghanistan, Afrika en het Midden-Oosten. Aanmeldingscentrum van Fedasilhet bureau dat verantwoordelijk is voor de behandeling van asielaanvragen is overbelast.

Humanitaire organisaties luiden de noodklok: de situatie is zo kritiek dat zelfs mensen die asiel hebben aangevraagd geen onderdak kunnen vinden, vooral alleenstaande mannen. Steeds meer minderjarigen en gezinnen met jonge kinderen komen er niet uit.

“We proberen een noodoplossing te vinden, maar ik maak me grote zorgen. De komende dagen zullen moeilijk worden. We zullen geen oplossing voor ze vinden”benadrukt een van de vrijwilligers die de bewoners elke dag helpt.

De vluchtelingen waren aan het einde van hun krachten

Veel mensen die op straat slapen in Europese hoofdsteden hebben meerdere malen geprobeerd een plek te bemachtigen in het opvangcentrum. Je bent uitgeput. “We zitten in een moeilijke situatie”zei een van hen “we zitten al vier maanden in België en hebben geen onderdak of simkaart gekregen. We leven in de kou”.

Op enkele meters van het huis van de asielzoeker heeft Artsen zonder Grenzen mobiele klinieken neergezet, vergelijkbaar met die in oorlogsgebieden. Voor deze mensen is het de enige manier om toegang te krijgen tot gezondheidszorg.

Tijdens de lunch vormde zich een rij voor het centrum, gerund door ngo’s en gemeenschapsgroepen. De situatie werd steeds erger. “We serveren gemiddeld 1.000 tot 1.200 maaltijden per dag, meer dan 800 jaar geleden”, zegt Clothilde Bodson, coördinator van het Brussels Centrum voor Humanitaire Hulp. De crisis is zo ver gevorderd dat zelfs Oekraïense vluchtelingen, die in België net als in andere Europese landen een bijzonder statuut genieten, steeds meer worden gemarginaliseerd.

“Ik moest van plek naar plek verhuizen en overnachten in een opvanghuis”, zei een Oekraïense vluchteling. Velen slapen op matrassen op de grond zonder enige bescherming. Hun geïmproviseerde tenten worden vaak ontmanteld door de politie, die de daklozen uitzet.

Hier, net als in Nederland of in Frankrijk en Zuid-Europa, betalen asielzoekers de prijs voor een mislukt Europees migratiebeleid. In sommige EU-landen worden ze afgewezen, terwijl ze in andere landen te maken krijgen met inefficiënte verwerking van asielaanvragen.

Het staatssecretariaat voor asiel en migratie en de instantie die verantwoordelijk is voor de opvang van vluchtelingen weigerden met euronews te praten. De Belgische regering heeft niet alleen kritiek geuit op een gebrek aan fondsen, maar ook op een gebrek aan Europese solidariteit. Argumenten die de advocaten die de vluchtelingen bijstaan ​​zeggen, zijn gezien de noodsituatie onhoudbaar.