De 21-jarige beklaagde, die wordt geconfronteerd met zeven aanklachten wegens afwijken van een eerlijk proces, beweert dat ze tijdens een roadtrip in 2018 werd verkocht aan seks in de rosse buurt van de stad.

De rechtbank hoorde dat hij er bij de politie op aandrong nadat hij in 2019 was gearresteerd wegens pervertering van de gerechtigheid dat hij de waarheid sprak over grooming-bendes.

De rechtbank kreeg te horen dat Williams na zijn arrestatie op 21 juli 2019 door de politie was verhoord.

Het interview volgde op verschillende andere interviews waarin ze werd ondervraagd als slachtoffer, bewerend dat ze seksueel was misbruikt en ‘gepimpt’ op feestjes in Barrow en andere locaties, en ook was verkocht voor seks in de Nederlandse stad.

De rechtbank hoorde dat de politie hem had gevraagd of hij had gelogen over beschuldigingen die hij eerder had geuit, waarop hij ‘nee’ antwoordde.

Hij zei dat de enige leugen die hij vertelde een “leugen om bestwil” was die hij aan collega’s vertelde over hoe hij aan de blauwe plekken leed.

Williams vertelde de politie dat de man van Barrow, Mohammed Ramzan, betrokken was geweest bij het verkopen van haar voor seks op een ‘feestje’ nadat hij hem op 12-jarige leeftijd had ontmoet.

De rechtbank kreeg te horen dat de beklaagde de politie had verteld dat hij door de heer Ramzan was aangemoedigd om Amsterdam te bezoeken nadat hij toestemming had gevraagd om op zijn 18e verjaardag met zijn zus Lucy Williams en haar zus’ vriend Liam Swift te gaan.

Hij dacht er aanvankelijk aan om een ​​kerstmarkt in België te bezoeken, zei hij.

Williams zei dat hij haar had opgedragen vanaf Manchester Airport te vliegen, aldus de rechtbank.

Ze zei dat Ramzan haar tijdens de reis naar een bordeel had gebracht en haar had verkocht.

Jonathan Sandiford KC opende de zaak van de aanklager aan het begin van het proces en vertelde de juryleden dat Ramzan aan het winkelen was bij Barrow’s B&Q op het moment dat Williams beweerde dat hij in Amsterdam was.

Getuigend vertelde Lucy Williams de rechtbank dat de beklaagde al ongeveer twee jaar naar Amsterdam wilde.

Op de vraag wie beslist vanaf welke luchthaven hij vliegt, zei hij: “Dat doen we allemaal. We zijn het er allemaal over eens.”

Hij zei dat ze met z’n drieën in een hotelkamer woonden met de verdachte op een eenpersoonsbed en de andere op een tweepersoonsbed.

Er werd hem gevraagd of hij in de tijd dat ze samen waren de beklaagde er alleen vandoor zag gaan.

“Dat is niet wat ik me herinner,” zei hij.

Ze voegde eraan toe: “Het is onmogelijk, maar ze zou het wel kunnen. We delen allemaal één kamer en ons bed staat dichter bij de deur.

“Misschien horen we er iets van.”

Swift gaf getuigenis en was het ermee eens dat de beklaagde niet alleen ging of ’s nachts de hotelkamer verliet.

“Dat is onmogelijk. De deur naar de hotelkamer, de branddeur, is zwaar genoeg dat je hem zou kunnen horen als deze persoon naar buiten zou komen”, zei hij.

Williams, van Teasdale Road in Walney, ontkent de beschuldigingen waarmee hij wordt geconfronteerd.

Het proces gaat door.