In het dorp Zemo Alvani, in de regio Kakheti in het oosten van Georgië, ruikt een oud Tusjetiaans huis naar versgemalen koffie. Moeder en dochter, Tamara en Abram, wachten ’s avonds op gasten – toeristen uit België.
Op de binnenplaats lagen oude Tusjetiaanse tapijten. Iemand had met witte draad ‘Ofelia en Kalane’ op het kleed genaaid. ‘Ofelia is mijn grootmoeder, de moeder van mijn vader, en Kalane is de vrouw van de broer van mijn grootvader. Ofelia en Kalane zijn de echtgenotes van de twee broers en ze weven samen dit vloerkleed”, legt de 22-jarige Abram uit.
Het huis is gebouwd door de overgrootvader van Abram: “Toen de bolsjewieken kwamen, namen ze het bezit van mijn overgrootvader in beslag. Het huis werd in beslag genomen en omgevormd tot een dorpscontrolekantoor. Grootmoeder vertelde me dat na 10 jaar, toen ze terugkeerden, in elke kamer portretten van Stalin en Lenin hingen. Mijn overgrootvader weigerde naar binnen te gaan totdat het portret van de muur was gehaald en uit het huis was verwijderd.”
Tijdens zijn jeugd luisterde Abram naar verhalen over de bolsjewieken en de chaos die ze veroorzaakten. Geboren in het dorp Dartlo in het Tusheti-gebergte, vertelde Ofelia, die voor het eerst in de vallei verscheen op 14-jarige leeftijd, Abram ook veel over Tusheti.
Hieruit begon Abrams speciale interesse in geschiedenis en zijn grote liefde voor Tusheti. Op 12-jarige leeftijd besloot Abram een thuismuseum te organiseren. Ze vertelde het aan haar grootmoeder en Ofelia vond het een goed idee.
Gehoorzame grootouders verlaten de kamer aan de achterkant van het huis. Voor het museum schonk haar grootmoeder antieke Tusjetiaanse zilveren bruidsschatten van onschatbare waarde: damesjuwelen, herenknopen, riemen en paardentuigen.
“Toen de bolsjewieken kwamen, verstopten ze dit juweel in de muur, en zo hebben ze het gered”, legt Abram uit.
Tegen de tijd dat de familie hun museum opende, begon ook het toerisme in Georgië te bloeien en werden uitstapjes naar de regio steeds populairder. Aan bezoekers aan het Abram museum geen gebrek, ook uit het buitenland.
Na het verlaten van school ging Abram naar de Faculteit Geschiedenis aan de Tbilisi State University en verhuisde naar de hoofdstad.
Toen begon helaas de pandemie van het coronavirus in het land. De universiteit schakelde over op afstandsonderwijs en tweedejaars Abram keerde terug naar Zemo Alvani. “Ik zat in het dorp en dacht wat te doen. Bij toeval kwam ik op internet de organisatie CENN tegen, een prijsvraag voor beurzen voor sociaal ondernemers.”
In het voorjaar van 2020 kondigde CENN, met steun van de Europese Unie, een subsidiewedstrijd voor sociale innovatie in de Kaukasus aan als onderdeel van het project. EU4Youth: Ecosysteemontwikkeling voor sociaal ondernemerschap (SEED) voor groene groei.
Kort na het aanzoek kreeg Abram een telefoontje. Hij kreeg te horen dat hij door zou gaan naar de volgende etappe en zijn opleiding bij Bakuriani moest doen.
Bij Bakuriani leren projectdeelnemers hoe ze met mentoren op verschillende gebieden kunnen werken, onder meer hoe ze ideeën in bedrijven kunnen omzetten en bedrijfsplannen kunnen schrijven. “Daarvoor was ik ver verwijderd van cijfers. Eerst dacht ik dat ik zou falen – ik begreep geen businessplannen, budgettering en Excel. Ik dacht dat er niets van zou komen.”
Na terugkomst uit Bakuriani schreef Abram een businessplan en begon hij na te denken over een relevante sociale invalshoek voor zijn project. Abram werkte in twee richtingen: hij veranderde zijn huis in een familiehotel en trainde jonge gidsen van Zemo Alvani.
De Ididzes hebben een huis met twee verdiepingen in Zemo Alvani, maar hebben werk nodig. Volgens Tamara, de moeder van Abram, zouden ze het niet kunnen doen zonder financiële steun van EU4Youth. “Met het geld dat we kregen, hebben we de tweede verdieping van ons huis volledig verbouwd, voorzien van een badkamer, keukenapparatuur gekocht en het huis werd een familiehotel”, legt Tamara uit.
Het belangrijkste idee van Abram was om dorpsjongeren op te leiden tot lokale gidsen. Abram zei dat veel mensen, inclusief actieve gidsen, de geschiedenis van Tusheti niet zo grondig kennen als hij en natuurlijk geen Engels verstaan. Sinds Tusheti de afgelopen jaren op de toeristenkaart is verschenen, is het steeds populairder geworden als toeristische bestemming. In het hoogseizoen komen er veel buitenlandse toeristen.
Abram besloot de gids Engels en de geschiedenis van Tusheti te leren: “De schoonheid van Tusheti ligt in zijn geschiedenis. Dus stelde ik mezelf tot doel om de jonge gidsen in mijn project te ‘besmetten’ met liefde voor Tusheti. Wij Tusheti houden anders van Tusheti; we kunnen niet zonder. Zelfs als we niet in Tusheti zijn, zijn we nog steeds in ons hart.” Abram en zijn vriend creëerden ook een speciale module voor de trainingshandleiding, vonden de materialen, kondigden het acceptatieproces aan en begonnen met het trainen van de eerste groep.
In juni ontvingen Abram en Tamara hun eerste gasten – uit Tsjechië. Hun hotel ‘Alon’ biedt plaats aan maximaal 10 personen.
Tusjetiaanse gebreide sokken en boeken in het Georgisch en Engels liggen klaar in de hal op de tweede verdieping van het hotel. Vlakbij stond een oude platenspeler. Voordat toeristen naar Tusheti gaan, ervaren toeristen de charme van deze regio vanuit het comfort van een hotel. Gastenservice is de taak van Tamara. Abram houdt toezicht op de training van de gids.
De eerste vijf gidsen zijn opgeleid. Vanwege de pandemie vond de training online plaats. Abram introduceert een toekomstige gids over de geschiedenis van Tusheti en de manier van leven in Tusheti. Zijn vriend geeft Engels. De vijf jonge mensen van Zemo Alvani zijn nu in zaken en organiseren hun eerste tournee.
Abram is van plan om volgend jaar nog vijf gidsen op te leiden. Hij geloofde dat dit zowel Tusheti als de jonge Zemo Alvani ten goede zou komen.
Abram had ook veel andere plannen, en ze waren allemaal verbonden met Tusheti en zijn geschiedenis. Hij is van plan te werken aan het redden van de Tsova-Toesjetiaanse taal, een ongeschreven taal die verwant is aan de Tsjetsjeense taal die wordt gesproken door de Tsova-Tushes van Zemo Alvani. Dit initiatief zal de sociale en educatieve dimensie van het project versterken.
Omwille van de duurzaamheid van hotels wil Abram dat zijn toerismebedrijf niet langer seizoensgebonden is: “Ik wil dat ons hotel het hele jaar open is. Dus in de toekomst zijn we van plan om te werken aan wijntoerisme; we zullen thuis een kelder bouwen en onze wijn gaan produceren.”
Auteur: Nino Narimanishvili
Foto: JAMnews.com
Artikel gepubliceerd in Georgisch op Jamnews.net
“Valt vaak naar beneden. Algemene tv-fan. Ongeneeslijke zombie-fan. Subtiel charmante probleemoplosser. Amateur-ontdekkingsreiziger.”
