WK 2022

Miriam Sinno, gastschrijver

Het WK in Qatar, dat inderdaad overspoeld werd met kritiek, zat er voor het team van Hansi Flick op voordat het echt begon. Opstellingen en wissels kunnen slechts twaalf dagen worden besproken. Slechts toegestaan ​​voor twaalf dagen Duits lid worden van een grote club. Opnieuw in de groepsfase. Al op het toernooi van 2018 in Rusland er is een patroon ontstaan: dit team speelt niet scherp genoeg, verdedigt te wisselvallig. En waarom werd hij niet ontdekt, deze prominente speler, die blonk uit in het spectaculaire succes van 2014? Ach, de goede oude tijd.

De fan in mij kijkt bijna melancholisch terug op de zorgeloze wereld van het voetbal. Hoe is dit eigenlijk gebeurd? Mijn grootste punt van kritiek: sinds wanneer richten we ons op spelers? Is het team niet altijd de sterren? In tegenstelling tot andere landen hebben we geen Ronaldo, Neymar of Messi nodig. Het gaat mij om het gevoel van saamhorigheid. Kevin Großkreuz op de bank is voor mij net zo belangrijk als Bastian Schweinsteiger op het veld. En opeens gebeurde het tegenovergestelde.

Tv-presentatrice Miriam Sinno zei over zichzelf op Twitter: “Berliner met sterke gevoelens voor voetbal”.Afbeelding: persoonlijke fotografie / Isabell Kwade

Het team was de ster – dat is vandaag helaas niet meer het geval

We overschatten individuele spelers schromelijk. Vandaag de vulkan, morgen Sané, gisteren Musiala. Plots lag alle verantwoordelijkheid bij de negentienjarige, in het verleden deelden de spelers deze last. Ik vier hem voor zijn inzet voor de topcompetitie die het team wedstrijd na wedstrijd sterker heeft gemaakt. We moeten echter stoppen met individuele spelers op een voetstuk te plaatsen, vooral als ze nog zo jong zijn. Kortom: hij is niet de ster, maar het team. Zo was het vroeger, helaas is het niet meer zo.

Nationale teamspeler Jamal Musiala tijdens de WK-wedstrijd tegen Japan.Afbeelding: dpa / Christian Charisius

Maar laten we teruggaan naar voetbal – wie heeft emoties nodig. Kijkend naar de hele groepsfase van dit WK, blijkt dat geen enkel team probleemloos door de competitie is gekomen. Ook België (derde plaats op het WK 2018) werd uitgeschakeld, terwijl geheime favorieten Denemarken na een puntloze kwalificatie afscheid moesten nemen van het WK. Zelfs mijn titelfavoriet Brazilië verloor hun laatste groepswedstrijd tegen de nummer 43 van de wereld Kameroen. Het is verrassend en verdrietig dat topspelers als Sadio Mané, Marco Reus, Karim Benzema, Christopher Nkunku (en vele anderen) door een blessure niet eens aan deze competitie kunnen deelnemen. Het hectische schema waarmee de topteams van Europa te maken hadden, heeft al vroeg zijn sporen nagelaten.

Het nationale vrouwenelftal hief de vlag hoog

Maar terug naar de prestaties van Duitsland. Een Twitter-gebruiker schreef: Acht jaar oud kind kinderen ken geen duits Nationaal team in de achtste finales van het WK. Dat is maar ten dele waar. 4e plaats in WK 2015, kwartfinales 2019 – snap je wat ik bedoel? Om precies te zijn, voor het vrouwenvoetbal. Het Duitse nationale damesteam hijst de vlag hoog in de ware zin van het woord. Bovendien bezorgden ze ons een geweldige voetbalzomer met een zeer spannend Europees kampioenschap in Engeland, inclusief de tweedeprijswinnaars.

Iedereen casual met Amerikaans voetbal kan zich ondanks het ontbreken van het WK heren heren verheugen op een mooie winter: Bayern München en Wolfsburg speelde in UEFA Women’s Champions League tot een moment ervoor Kerstmis om de kwartfinales te bereiken – en de kansen om door te gaan zijn eigenlijk heel goed. The Wolves hebben tot nu toe een perfect Bundesliga-seizoen neergezet (negen wedstrijden, negen overwinningen) en krijgen eindelijk de steun van het publiek die ze verdienen.

21.297 fans komt in VfL’s beste Bundesliga-wedstrijd tegen de nummer twee beiers in oktober. Ook Vrouw van Weder Bremen en Eintracht Frankfurt mogen spelen voor meer dan 20.000 toeschouwers. De vrouwen kwamen eindelijk uit de schaduw die hen was opgelegd: niet snel genoeg, niet nauwkeurig genoeg, niet goed genoeg (een eigenschap die nu ironisch genoeg weer wordt gekoppeld aan het nationale mannenteam). Deze twijfel is echter alleen gerechtvaardigd totdat deze door feiten kan worden weerlegd.

Stéphanie Frappart is de eerste vrouwelijke scheidsrechter die optreedt in een WK-wedstrijd voor mannen

Jule Brand (VfL Wolfsburg) liep in hun EK-wedstrijd 30,6 km/u. Tegen Duitsland in de finale behaalde Engeland de tweede plaats met een pasnauwkeurigheid van 85,6 procent, na Spanje (86,8 procent). Deze voetbal is interessant, deze voetbal maakt spannend. Koop tickets en oordeel zelf.

Daarover gesproken: het waren vrouwen die de geschiedenisboeken haalden tijdens het Duitse WK voor mannen. Stéphanie Frappart was de eerste vrouwelijke scheidsrechter die deelnam aan een WK-wedstrijd voor mannen en werd goed ondersteund door Neuza Back en Karen Diaz Medina als lijnrechters. Het valt dus allemaal mee deze voetbalwinter.