Over 57 dagen speelt het Canadese nationale herenteam zijn eerste WK-wedstrijd sinds 1986 tegen België.

Omdat Canada sinds januari 2020 geen team buiten Concacaf heeft ontmoet, zal het belangrijk zijn voor Canada om te spelen tegen landen van buiten zijn grondgebied – vooral die aan de top van de piramide – om zich voor te bereiden op België, Kroatië en Marokko in Groep F.

Canada greep niet alleen de kans tegen Uruguay, de wereld stond op de 13e plaats, in een 2-0 nederlaag op dinsdag, maar leerde ook een aantal waardevolle lessen op weg naar het WK-venster.

Dit is wat we hebben geleerd over Canada in een vriendelijke nederlaag.

MARGE SPEL

Sporten wordt meestal teruggebracht tot één grote wedstrijd of meerdere belangrijke momenten.

Dit is een van die kansen. De klinische afwerking maakte zeker het verschil voor Uruguay, maar er was een specifieke volgorde die de wedstrijd voor beide partijen afsloot.

De overgang van Uruguay en de hoge druk waren vanaf het begin dodelijk en het belemmerde Canada’s vermogen om van achteren te spelen. Steven Vitoria werd een paar keer door elkaar geschud en moest een paar dure omzetten incasseren.

Zelfs de paar passes die Vitoria onder druk afwerkte, brachten haar teamgenoten in een gevaarlijke positie.

Distributie onder druk is nooit Vitoria’s kracht geweest, dus des te meer reden om Stephen Eustaquio, of Atiba Hutchinson als hij fit is, in de verdediging te laten gaan wanneer Canada balbezit heeft om het spel in die situatie te helpen opzetten.

Tot verdienste van de achterhoede was Uruguay het grootste deel van de tweede helft in beeld, hoewel het werk in dat stadium misschien al gedaan was. Afgezien daarvan zijn er enkele positieve punten die naar Japan’s vriendelijk kunnen worden gebracht.

“We hadden het gevoel dat we domineerden, ze uit onze doos haalden” [in the second half],,zei verdediger Kamal Miller. “Het is positief voor onze achterlijn dat we een aantal spelers van wereldklasse hebben gedomineerd en uitgeschakeld.

“We weten dat België, Kroatië, alle andere teams op het WK, zelfs Japan voor het toernooi, een stap hoger zijn. We blijven gewoon op de fundamenten bouwen en het van achteren doen en onze jongens vooraan een kans geven om onze wedstrijden te winnen.”

Over een middenveld gesproken, zo solide als Eustaquio en Samuel Piette in dit venster hebben laten zien, er zijn nog steeds twijfels of ze de ideale match zijn in een wedstrijd van deze omvang.

Piette en Eustaquio als een partnerschap werken het beste in games waar Canada voornamelijk door het middenveld gaat en op de vleugels vertrouwt. Als je het tempo wilt dicteren, heb je een trio nodig.

De belangrijkste reden waarom het in de 26e minuut werd getoond. Piette, zoals hij vaak doet, drong aan om in de pers te komen tegen Nicolás De La Cruz, maar was een paar stappen te traag, waardoor er achterin hectares ruimte overbleef met een open verdediging.

Dat neemt de zorgen over het gebrek aan tempo bij de dubbele spil van Eustaquio-Piette niet weg, vooral tegen het dynamische Kroatische middenveldtrio van Marcelo Brozovic, Luka Modric en Mateo Kovacic op het WK.

Van alle problemen in het eerste half uur was de verdediging van de achterste paal de Canadese achilleshiel. al voor meer dan een jaar. Het is gemakkelijker om opbouw of organisatie tegen te gaan wanneer u erop drukt. Maar als Alistair Johnston een centrale verdediger wordt, moet er een mogelijkheid zijn om zijn zwakte in de lucht te verbergen.

Tijdens een tegenaanval die profiteerde van alle bovengenoemde problemen voor Canada in de eerste helft, verspeelde Darwin Núñez een eerste kans op de achterpaal.

Vijf minuten later zorgde Núñez ervoor dat hij geen schitterend tweede schot verspilde.

Misschien is overschakelen naar een back-four met Johnston als rechtsback de juiste keuze.

HET VERHAAL VAN TWEE DOELEN

Voor alle blitse GIF’s en zinnen komt voetbal neer op één gebied: afwerking. Uruguay had zes schoten op Canada 11. Twee op doel voor Uruguay – beide doelen. Drie zijn in het frame voor Les Rougesdie niet kon converteren.

“Ik denk dat als je veel kansen krijgt, je ze moet grijpen”, zei de Canadese coach John Herdman na de wedstrijd. “Je zag het niveau, hoe klinisch Uruguay was in het nemen van hun moment en Canada, het voelde alsof we die extra pass wilden, die extra touch.”

Niet bij gebrek aan inspanning. Alphonso Davies deed er alles aan om vanuit open spel kansen te creëren. Er waren een paar momenten van aarzeling, wat Canada in de wedstrijd irriteerde, maar hij maakte het goed met een sensationeel spel.

Helaas had aanvaller Cyle Larin een “extra touch” nodig om de bal veilig te stellen en verspeelde deze fantastische steekpass.

Jonathan David had ook een “extra touch” nodig nadat Davies hem een ​​pass in het strafschopgebied had gegeven.

Wanneer scherpte aanwezig is, is doelman Sergio Rochet klaar voor de taak.

Het was moeilijk om veel te winnen in de tweede helft, want Uruguay leidde met 2-0 zonder echt druk uit te oefenen op Canada na het doelpunt van Núñez. Maar net als de nederlaag tegen de VS in de Gold Cup van 2021, is er een ferme reactie geweest. Geen killersinstinct voor het doel.

“Als we gelijkspeelden, maar we hadden de wedstrijd echt niet onder controle, zou ik boos zijn”, zei Eustaquio. “Eerlijk gezegd ben ik er trots op dat we de wedstrijd onder controle hadden. We hebben met 2-0 verloren, maar dit is een test voor Qatar over twee maanden en ik denk dat we beter voorbereid zullen zijn.”

“Zoals ik tegen de spelers zei, we krijgen geen prijs voor de prestatieprijs op het WK”, zei Herdman. “Ik denk dat we blij zijn om gewoon te proberen de wedstrijd onder controle te krijgen en in het gebied te komen. We hebben spitsen van het hoogste niveau, we hebben vleugelspelers van het hoogste niveau, we hebben goede middenvelders. We hebben het vermogen om het te doen. . De prestatie was wat ik had verwacht, maar we moeten de wedstrijd winnen en als je veel kansen creëert, moet er iemand zijn die het eindproduct maakt.”

KONE IS SLEUTEL

Net als de overwinning van vrijdag op Qatar, klokte Ismael Kone ongeveer 30 minuten tegen Uruguay en profiteerde van de kans.

Kone’s vermogen om passes over het veld te spuiten en de bal onder druk te duwen, zijn twee eigenschappen die Canada op het WK hadden kunnen verdienen. Als hij dit kan vertalen tegen Uruguay…

…naar Japan, België, Kroatië en Marokko, dan is Kone niet alleen de sleutel tot de WK-selectie. Hij kon (en zou waarschijnlijk moeten) strijden voor de start van de wedstrijd in Doha.

Het is gek om te zeggen dat we 20 jaar lang geen professioneel optreden hebben gehad voor het MLS-seizoen van 2022, maar zo is de revival van Kone omhooggeschoten. Hij verdient dit.