In interview: Anthony Barry | Nieuws | Officiële site

In het eerste deel van een reeks interviews waarin de technische staf van Thomas Tuchel wordt geprofileerd, horen we van Anthony Barry.

De 36-jarige kwam in de zomer van 2020 naar Chelsea toen Frank Lampard hoofdcoach was, en maakte indruk op onze topscorer toen ze samenwerkten aan een coachingcursus. Barry arriveerde met een groeiende reputatie als decorspecialist en maakte snel indruk op collega’s en spelers.

Hij werd behouden als onderdeel van de Tuchel-staf toen de bondscoach van Duitsland Lampard verving in januari 2021 en speelde een sleutelrol in onze successen in de Champions League, Super Cup en Club World Cup. Eerder dit jaar kreeg hij een rol bij de Belgische nationale ploeg, die hij combineerde met zijn job bij Chelsea.

Hier bespreken we de speelcarrière van de voormalige middenvelder, zijn vroege overgang naar coaching, hoe hij een passie voor spelhervattingen ontwikkelde en waarom hij zo dankbaar is om deel uit te maken van het Tuchel-team…

Laten we beginnen met je spelerscarrière, waarin je meer dan 300 senioren optreed en je een weg baant naar League One-niveau. Hoe vond je die tijd?

“Ik heb niet echt genoten van mijn spelerscarrière als ik nu terugkijk, maar het was een geweldige opleiding voor mij. Het was iets dat me voorbereidde om altijd dankbaar te zijn voor alles wat ik nu heb en de kans die ik heb gehad om te werken dit, om te weten hoe het is om op een lager niveau te zijn.

‘Onderwijs was voor mij echt wat ik nodig had. Als speler dacht ik toen waarschijnlijk dat ik een beetje beter was dan ik in werkelijkheid was, dus nu kijk ik terug op een carrière die eigenlijk middelmatig was.

“Ik heb nooit echt het gevoel gehad dat ik de mentale eigenschappen had om een ​​topspeler te zijn. Misschien heb ik een beetje talent of technische vaardigheden om het een beetje beter te doen, maar niet echt de mentale make-up die ik deze spelers nu zie hebben. Het is niet iets waar ik mee gezegend ben.’

Dus, wanneer begon je na te denken over een carrière in coaching?

“Ik had een ernstige blessure op 24-jarige leeftijd toen ik de platella ontwrichtte en kreeg te horen dat mijn carrière ten einde liep. Na ongeveer 17 maanden kwam ik terug, maar ik wist dat ik nooit meer hetzelfde niveau zou bereiken en toen begon ik al heel vroeg met trainen en alle badges te halen.

‘Ik had het geluk om een ​​30-jarige coachende rol in het eerste elftal te krijgen om met Paul Cook naar Wigan te gaan. Het maakte me destijds de jongste eerste elftalcoach van het land en een beetje geluk kwam naar me toe dat een manager me had zien werken in de voetbalacademie en naast de baan. Hij gaf me een start waardoor ik al op jonge leeftijd een carrière kon uitbouwen.’

Tijdens die eerste coachingsrol bij Wigan werkte je met oudere spelers, waaronder onze eigen Reece James, die in 2018/19 werd uitgeleend.

‘Ja dat is correct. We namen het op tegen Reecey in het tweede jaar nadat we waren gepromoveerd uit League One. Hij sprak veel minder woorden dan dat hij de prijs voor man van de wedstrijd in ontvangst nam!

Maar hij was zonder twijfel een uitstekende speler in het kampioenschap, zelfs als tiener. We gebruikten hem op verschillende posities en hij leek de beste speler op de speelplaats te zijn, dus we plaatsten hem op een uitstekende positie op het middenveld, waar hij uitstekend was.

“Een jaar nadat we Dujon Sterling hebben overgenomen, hebben we wat ervaring met enkele Chelsea-spelers. Wigan was voor mij het perfecte platform met de hoofdcoach van Paul Cook die me zoveel heeft geleerd en me een platform heeft gegeven om aan te werken. Hij gaf me zoveel tijd op het gras om te trainen en mezelf als coach echt te vinden, dus het is drie jaar geleden dat ik met liefde terugkijk.’

Het is misschien eerlijk om te zeggen dat u later een reputatie als decorspecialist begon op te bouwen, maar hoe is die specialiteit voor u ontstaan?

‘Het was op de UEFA Pro Licensing-cursus waar je aan het eind een soort afstudeerproject hebt en ik koos ervoor om naar de inworp te kijken. Bij Wigan probeerden we meer balbezit in het spel te krijgen en als coach was ik gewoon op zoek naar gebieden die ik mogelijk zou kunnen ontwikkelen voor het team in het kampioenschap en hoe we meer balbezit konden krijgen.

‘Ik ging op zoek naar verschillende manieren en kwam uiteindelijk tot spelhervattingen – kunnen we vrije trappen of inworpen gebruiken? – daar belandde ik op inworpen en begon ik ze in meer detail te bestuderen. Liverpool heeft zojuist een inworpcoach aangenomen waar ik over heb gelezen en ik wil echt weten of dat er toe doet of niet.

“We analyseerden een volledig seizoen in de Premier League en keken naar in totaal 17.000 inworpen. Sommige van de bevindingen zijn volledig spelveranderend tegen voetbal in termen van hoe belangrijk inworpen werkelijk zijn. Er is gemiddeld één inworp per twee minuten in een wedstrijd en als je in een wedstrijd gemiddeld 45 gooit, moet dat effect hebben.’

Terwijl je studeerde voor je UEFA Pro-licentie, ontwikkelde je een relatie met Frank Lampard, wat natuurlijk uiteindelijk leidde tot je overstap naar Chelsea…

‘Ik heb twee jaar met Frank en Jody Morris op cursus gezeten, maar het telefoontje van Frank kwam heel plotseling. Hij zei alleen dat hij van mijn werk genoot en tegen het einde van het seizoen bleven we praten.

‘Toen de volgende zomer nadat de Pro-licentie was afgelopen, benaderde hij me. Wigan is in de administratie gekomen, hoewel we het goed deden in het kampioenschap, en het was duidelijk een slechte tijd voor mij, maar het gaf me uiteindelijk de kans om naar Chelsea te gaan. Het is iets waar ik Frank altijd dankbaar voor zal zijn.’

Andere kansen blijven op je pad komen, vooral op het internationale toneel waar je hebt gewerkt met de Republiek Ierland en, meest recentelijk, België. Hoe zijn de rollen ontstaan?

“Bij Ierland dachten ze dat ik de club zou verlaten met Frank en ze benaderden me om als assistent-manager binnen te komen. Toen ze zich realiseerden dat ik bij Thomas woonde, faciliteerde de club me om beide rollen als jeugdcoach te vervullen en ervaring op te doen en me te ontwikkelen.

“Het was een fantastische ervaring en ik heb van elke minuut genoten. Ze hebben een geweldige groep mensen, mensen uit de arbeidersklasse zoals ik, en er heerst een teamgeest die echt bedwelmend is en je een plezier maakt om met hen samen te werken.

‘Toen deed zich een andere kans voor waar Roberto Martinez en België het werk dat ik deed hadden bekeken en me rond januari van dit jaar benaderden. Ik verlaat Ierland met pijn in het hart, maar ik voel dat dit een nieuwe kans is om te gaan werken in een omgeving van wereldklasse en natuurlijk om naar het WK te gaan.’

Na de komst van Thomas Tuchel in januari 2021 werd je snel aangenomen als onderdeel van een nieuwe groep coaches en ben je sindsdien een sleutelfiguur gebleven. Hoe was uw laatste 18 maanden bij Thomas en zijn medewerkers?

Ik ben nu een geadopteerde Duitser en in ruil daarvoor geef ik Scouse-kinderen les! Ik heb het geluk om deel uit te maken van deze stafgroep. Praten over hen en het werk dat ze doen is geen goede plek om te beginnen, omdat praten over hen als mensen het belangrijkste is.

‘Van Thomas tot Arno [Michels]Benni [Weber] en Jogi [Zsolt Low], dit zijn de topmensen. De manier waarop ze bij me waren en de manier waarop ze me bij de staf brachten, ik kon niet dankbaarder zijn.

‘Het niveau van het werk dat ze leveren, voor een jonge coach als ik om bij hem in de buurt te zijn, te helpen en mijn ideeën te delen in zo’n kring, is absoluut eerste klasse.’

Christiaan Huygens

"Ongeneeslijke alcoholfan. Trotse webbeoefenaar. Wannabe gamer. Muziekfanaat. Explorer."

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *