Actieve euthanasie is al twintig jaar legaal in België. Patiënten die geen uitweg uit hun lijden zien, bijvoorbeeld door een ernstige ziekte, kunnen na een langdurig consultatieproces hun arts vragen om een ​​dodelijk medicijn voor te schrijven.

Marc Decroly is een van de artsen die euthanasie toepassen. Hij heeft meer dan honderd patiënten geholpen hun leven te beëindigen. “Euthanasie is een behandeling zoals elke andere, behalve de laatste behandeling”, zei hij. Twee decennia na de introductie is de praktijk algemeen aanvaard door de bevolking, zelfs door leden van katholieke universiteiten. Zij stellen zich op het standpunt dat dergelijke wetten over euthanasie humanistisch kunnen zijn, zelfs als ze in strijd zijn met kerkelijke regels die misschien niet meer volledig verenigbaar zijn met de huidige samenleving.

De moeder van Catherine Rombout stierf aan euthanasie. De fotograaf bekeek de foto die uren voor de dood van zijn moeder was genomen.

“Ik ben ontroerd dat het beeld dat ik me van mijn moeder herinner een prachtig beeld is. Een beeld van een agressieve vrouw die haar lot onder ogen ziet, die geen slachtoffer is.”

Alleen Benelux-landen staan ​​actieve euthanasie toe in de EU

Actieve euthanasie is in de EU alleen toegestaan ​​in de Benelux en in Spanje. In Duitsland is passieve en indirecte euthanasie toegestaan, d.w.z. levensverlengende maatregelen kunnen achterwege blijven en artsen kunnen, indien nodig, medicijnen toedienen waarvan de bijwerkingen het leven vroegtijdig beëindigen.

Hulp bij zelfdoding, waarbij een patiënt op medisch advies zelf een dodelijk medicijn inneemt, is toegestaan ​​in Oostenrijk. In Duitsland is dit niet duidelijk geregeld. In Zwitserland is hulp bij zelfdoding vergezeld van organisatorische euthanasie gedurende deze tijd toegestaan niet voor “egoïstische motieven” hij volgde.

Buiten Europa is actieve euthanasie alleen toegestaan ​​in Canada, Nieuw-Zeeland en Colombia.