Actieve euthanasie is in België al twintig jaar legaal. Patiënten die geen uitweg meer zien uit hun ellende, bijvoorbeeld door een ernstige ziekte, kunnen na een langdurig consultatietraject hun arts vragen een dodelijk middel voor te schrijven.

Marc Decroly is een van de artsen die euthanasie beoefent. Hij heeft meer dan honderd patiënten geholpen om hun leven te beëindigen. “Euthanasie is een behandeling zoals elke andere, behalve dat het het laatste redmiddel is”, zei hij. Twee decennia na de introductie is de praktijk algemeen aanvaard door de bevolking, zelfs door leden van katholieke universiteiten. Ze stellen dat dergelijke euthanasiewetten humanistisch kunnen zijn, zelfs als ze kerkelijke regels schenden die misschien niet langer volledig passen in de huidige samenleving.

Moeder Catherine Rombout stierf via euthanasie. De fotograaf bekijkt een foto die uren voor de dood van zijn moeder is gemaakt.

“Ik ben ontroerd dat het beeld dat ik me herinner van mijn moeder een prachtig beeld is. Een beeld van een strijdlustige vrouw die haar lot onder ogen ziet, die geen slachtoffer is.”

Alleen de Benelux-landen staan ​​actieve euthanasie toe in de EU

Actieve euthanasie is binnen de EU alleen toegestaan ​​in de Benelux en in Spanje. In Duitsland is passieve en indirecte euthanasie toegestaan, d.w.z. levensondersteunende maatregelen kunnen worden achterwege gelaten en artsen kunnen, indien nodig, medicijnen voorschrijven waarvan de bijwerkingen het leven voortijdig beëindigen.

Hulp bij zelfdoding, waarbij een patiënt op medisch advies op eigen kracht dodelijke medicijnen inneemt, is toegestaan ​​in Oostenrijk. In Duitsland is dit niet duidelijk geregeld. In Zwitserland is hulp bij zelfdoding onder begeleiding van een euthanasieorganisatie tot nu toe toegestaan niet voor “egoïstische motieven” hij volgde.

Buiten Europa is actieve euthanasie alleen toegestaan ​​in Canada, Nieuw-Zeeland en Colombia.